Την Τρίτη 7 Δεκεμβρίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής του Οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου, τέθηκε σε προσκύνηση φιαλίδιο με αίμα του Οσίου, το οποίο δωρίστηκε από πνευματικό τέκνο του Οσίου στην Ιερά Μητρόπολη, καθώς και το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά που αποθησαυρίζονται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά.
Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».
Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Στο δωδέκατο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής του, γράφει ο άγιος Λουκάς, ο απόστολος Παύλος αναφέρεται στα πνευματικά χαρίσματα. «Έχοντες δε χαρίσματα κατα την χάριν την δοθείσαν ημίν διάφορα, είτε προφητείαν, κατά την αναλογίαν της πίστεως, είτε διακονίαν, εν τη διακονία, είτε ο διδάσκων εν τη διδασκαλία, είτε ο παρακαλών, εν παρακλήσει, ο μεταδιδούς, εν απλότητι, ο προιστάμενος, εν σπουδή, ο ελεών, εν ιλαρότητι» (Ρωμ. 12.6-8).
Όλοι έχουμε κάποια χαρίσματα και είναι πολύ σημαντικό για τον καθένα μας να καταλάβει, συνεχίζει ο άγιος Λουκάς, ποιο ακριβώς χάρισμα έλαβε από τον Θεό και για ποιο έργο τον προόρισε. Συχνά συμβαίνει η αυθαίρετη συμπεριφορά μας να μας οδηγεί στο να επιδιώκουμε να ζούμε κατά τον τρόπο που δεν μας ταιριάζει και δεν είναι ευάρεστος στον Θεό ή να κάνουμε κάποιο έργο για μας ανάρμοστο. Επιδιώκουμε τις υψηλές και τιμητικες θέσεις, περιφρονώντας τις κατώτερες, οι οποίες όμως ίσως μας δίνονται από τον Θεό, επειδή Εκείνος προορίζει για κάποιο συγκεκριμένο έργο σύμφωνα με τις δυνάμεις μας, το οποίο και ταιριάζει στις συνθήκες της ζωής μας.
Θα πρέπει, λοιπόν, να εξετάζουμε τον εαυτό μας και να βρίσκουμε ποιο χάρισμα μας έδωσε ο Θεός, ώστε να το αξιοποιούμε προς όφελος των συνανθρώπων μας αλλά και της σωτηρίας μας. Διότι, όπως μας διδάσκει και ο απόστολος Παύλος, ο Θεός δίδει τα χαρίσματα «κατα την αναλογίαν της πίστεως», και αυτό από την άπειρη ευσπλαγχνία του. Αν μας έδινε χαρίσματα μεγαλύτερα από τις δυνατότητές μας, είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορούσαμε να τα αξιοποιήσουμε κατάλληλα, και έτσι ούτε στους αδελφούς μας θα ήταν ωφέλιμα ούτε σε εμάς.
Υπάρχουν βεβαίως άγιοι, οι οποίοι αξιώθηκαν πολλών χαρισματων, γιατί ο Θεός διέβλεπε ότι είχαν τη δύναμη και τη θέληση να τα αξιοποιήσουν κατάλληλα. Και ένας από αυτούς ήταν και ένας σύγχρονος άγιος, ο όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, του οποίου τη μνήμη εορτάσαμε την προηγούμενη εβδομάδα, στις 2 Δεκεμβρίου, και απόψε έχουμε την ευλογία να προσκυνούμε ένα φιαλίδιο με αίμα του.
Και όντως ο όσιος Πορφύριος, παρότι ήταν ένας άνθρωπος απλός και ολιγογράμματος, είχε λάβει πολλα χαρίσματα από τον Θεό, τα οποία και έθεσε με ταπείνωση και αυταπάρνηση στη διακονία των ανθρώπων. Τους διακονούσε με απλό τρόπο, με απλά λόγια, χωρίς να δείχνει ότι ήταν ο ίδιος κάτι διαφορετικό από αυτούς, και έτσι τους στήριζε και τους καθοδηγούσε.
Έλεγε καποτε ο άγιος Πορφύριος: «Κάθισα μία ημέρα πανω σε μία γέφυρα και παρατηρούσα τους ανθρώπους που περνούσαν. Και με τη χάρη του Θεού τους έβλεπα διάφανους, και τα σωματα τους και τις ψυχές τους. Είδα ψυχές, άδειες, μοναχικες, πληγωμενες, τσακισμενες. Ψυχές που δεν έχουν δύναμη να αγαπήσουν αληθινα. Γι᾽ αυτό», συνέχιζε, «να μη λέτε στους ανθρωπους θεωρίες, αλλά να τους προτρέπετε να ζούν σεμνή ζωή. Να μη ζούν με χαλαρότητα ηθών. Να έχουν λειτουργική και μυστηριακή ζωή. Να μελετούν την αγία Γραφη», γιατί η μελέτη της αγίας Γραφης και των λόγων των Πατέρων είναι αυτή που καθαίρει τον ανθρωπο. Η ψυχή αγιάζεται και καθαίρεται με τη μελέτη των λόγων των Πατέρων, με τη λειτουργική ζωή και με την ευχή του Κυρίου. Είναι δύο δρόμοι που μας οδηγούν στον Θεό, ο σκληρός και κουραστικος, με τις άγριες επιθεσεις κατά του κακού, και ο ευκολος, με την αγάπη.
Εγώ προτιμώ τον εύκολο δρόμο, δηλαδή αυτό τον τρόπο που τον πετυχαίνουμε με τη μελέτη των κανόνων των αγίων … Καλό ειναι», έλεγε ο άγιος Πορφύριος, «να κάνουμε αυτή την αγία κλοπή. Να κάνουμε και εμείς ο,τι έκαναν οι άγιοι. Αυτοί ρίχθηκαν στην αγάπη του Χριστού. Έδωσαν όλη την καρδιά τους. Να κλέψουμε τον τροπο αυτό των αγίων».
Και όπως τον έκλεψε εκείνος, όπως τον έκλεψε και ο άγιος Λουκας, ας τον κλέψουμε και εμείς, και ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε με αυτόν τον τρόπο τον Θεό. Οι άγιοί μας, ο άγιος Λουκάς, ο άγιος Πορφύριος, μας βοηθούν στην προσπάθειά μας αυτή με τον λόγο τους και με τα θαύματά τους, δείχνοντας και σε εμάς πως αξιοποίησαν τα χαρίσματα που τους έδωσε ο Θεός και για τη δική μας σωτηρία.
Και θα ήθελα να κλείσω με ένα πρόσφατο θαύμα του αγίου Λουκά, που λάβαμε πριν από λίγες ημέρες από μία κυρία από τη Χαλκιδική. Γράφει, λοιπόν:
«Ονομάζομαι Κατερίνα και είμαι από τη Χαλκιδική. Με ευλόγησε ο Θεός να γίνω μητέρα τριών υγιών παιδιών. Το τρίτο παιδάκι μου το ονόμασα Λουκά, σύμφωνα με την υπόδειξη του πνευματικού μου, αν και εγώ ως αμαρτωλή είχα τις αμφιβολίες μου, καθότι ήθελα να έχω εγώ την επιλογή του ονόματος. Δόξα τω Θεώ έπραξα με σύνεση και έδωσα στον γιό μου το ωραιότερο όνομα που θα μπορούσε να έχει.
Ο Λουκάς, λοιπόν, γεννήθηκε στις 6/1/2018 (ημέρα των Θεοφανείων, τι ωραιότερο!). Στις 28/3/2019 πήγαμε στη Θεσσαλονίκη σε μία τυπική επίσκεψή μας στην παιδίατρο. Η γιατρός κατά τη διάρκεια της εξέτασης ψηλάφησε στη βουβωνική χώρα μία κύστη. Έτσι μας παρέπεμψε την ίδια στιγμη σε έναν παιδοχειρουργό, για να κρίνει ο ίδιος την κατάσταση του παιδιού καλύτερα. Ο χειρουργός μας εξήγησε ότι ο γιός μας έχει κύστη σπερματικού τόνου και χρηζει άμεσης χειρουργικής επέμβασης. Εγώ σαν λιγόψυχη που είμαι, έχασα τον κόσμο από τα μάτια μου. Αντί να κάνω τον σταυρό μου, που δεν ήταν κάτι πολύ σοβαρό, εκείνη την ώρα μούδιασα ολόκληρη. Το να σου λέει ο γιατρός ότι θα κάνει ολική νάρκωση και χειρουργείο στο ενός έτους παιδί σου είναι οδυνηρό και για μένα δυσβάσταχτο. Έκανα προσευχές στην Παναγία με δάκρυα στα μάτια και άρχισα να διαβάζω το βιβλίο του αγίου Λουκα.
Προγραμματίσαμε την επέμβαση λίγες ημέρες μετά, αλλά ο Λουκάς ανέβασε πυρετό και έτσι ακυρώσαμε την επέμβαση. Το θεώρησα σημάδι. Συνεχίζοντας την ανάγνωση του βιβλίου, φτάνοντας στα θαύματα του Αγίου Λουκά, διαβάζω με μεγάλη μου έκπληξη την ιστορία ενός πατέρα με παρόμοιο πρόβλημα στο παιδάκι του και την ευτυχή εξέλιξη του ζητήματος με τη μεσολάβηση του Αγίου.
Πήραμε, λοιπόν, την απόφαση με τον σύζυγό μου να επισκεφθούμε κι έναν άλλο γιατρό για μια δεύτερη γνώμη. Αυτή τη φορά ο γιατρός μας είπε να περιμένουμε μήπως απορροφηθεί η κύστη από τον οργανισμό του παιδιού. Η παιδίατρός μας ήταν κάθετη πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Καθότι ο δεύτερος γιατρός-χειρουργός μας είχε δώσει μία ελπίδα, ως γονείς θέλαμε να το ψάξουμε περισσότερο. Πήγαμε και κάναμε ειδικό υπέρηχο στο παιδί. Στο τέλος της εξέτασης η γιατρός μας είπε ξεκάθαρα ότι πρέπει να γίνει επέμβαση. Ο σύζυγός μου και εγώ ήμασταν σε αδιέξοδο. Κι ενώ ήμασταν έτοιμοι να ξαναπρογραμματίσουμε την επέμβαση, είπα στον άνδρα μου να επισκεφθούμε το μοναστήρι της Παναγίας Δοβρά. Τρέχαμε από γιατρό σε γιατρό αντί να τρέξουμε κατευθείαν στον καλύτερο…
Ποιος είναι καλύτερος γιατρός από τον άγιο Λουκά; Εναπέθεσα τις ελπίδες μου στον Άγιο να μας φωτίσει και να μας δείξει τι να κάνουμε.
Πήγαμε Τρίτη, ημέρα Παρακλήσεως. Προσκυνήσαμε το άγιο λείψανο του Αγίου και μετά από μία σύντομη συνομιλία με έναν από τους πατέρες (απλώς γνωστοποιώντας του ότι ο πάσχοντας ήταν ο μικρός μας), εναπέθεσε το λείψανο του Αγίου στο κεφάλι του Λουκά, διαβάζοντας μία ευχή. Τι ευλογία, Θεέ μου, ένιωσα εκείνη τη στιγμή για το παιδάκι μου και εμάς! Εμείς κάναμε ο,τι μπορούσαμε, τώρα ας γινόταν το θέλημά του.
Λίγες ημέρες αργότερα, εμείς δεν εντοπίζαμε καμία κύστη. Πήγαμε, λοιπόν, στην παιδίατρό μας και προς μεγάλη έκπληξη όλων μας διαπίστωσε πως κύστη δεν υπάρχει. Αναρωτιόμασταν πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο … Η χαρά μας, απερίγραπτη. Μία από τις επόμενες ημέρες μάλιστα, ξανακάναμε υπέρηχο στο παιδί, και η γιατρός μας διαβεβαίωσε ότι ο Λουκάς δεν έχει απολύτως καμία κύστη στην περιοχη αυτή. Η ευλογία που πήραμε από τον άγιο Λουκά και η ευγνωμοσύνη μας προς εκείνον είναι απεριόριστη και απερίγραπτη.
Το μόνο που έχω να πω σε όλους τους γονείς είναι να μην απελπίζονται, αλλά να ζητούν και τη βοήθεια του Θεού, της Παναγίας και των Αγίων, που δεν παύουν στιγμή να μεσιτεύουν δι᾽ ημάς και μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα. Τίποτε δεν είναι αδύνατο για τον Κύριο. Τίποτε απολύτως. Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό και πίστη, την οποία θα πρέπει να περνούμε και στα παιδιά μας. Δεν θα παύω στιγμή να ευχαριστώ τον άγιο Λουκά που άκουσε τις προσευχες μας και πιο πολύ να βρίσκεται στο πλευρό των παιδιών που έχουν ανάγκη», καταλήγει η κυρία, προτρεποντας και εμάς να καταφεύγουμε στην προστασία και τη βοήθεια του αγίου Λουκά, του αγίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου και όλων των αγίων μας.