Την Τρίτη 30 Νοεμβρίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Στην Ιερά Ακολουθία τέθηκαν σε προσκύνηση Ιερά Λείψανα του Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου και το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά του Ιατρού που αποθησαυρίζονται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά, καθώς και τεμάχιο Ιερού Λειψάνου της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης της Πανσόφου από την ιστορική Ιερά Μονή των Αγίων Αναργύρων Νησίου.
Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».
Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της προχθεσινής Κυριακής ακούσαμε, τον διάλογο του Χριστού με έναν άρχοντα που τον πλησίασε ζητώντας να μάθει πως θα κληρονομήσει την αιώνιο ζωή, αλλά απομακρύνθηκε απογοητευμένος, γιατι η προσκόλλησή του στα υλικά αγαθα, δεν τον άφησε να μοιράσει τα υπάρχοντα του στους φτωχούς, όπως του ζήτησε ο Χριστος, προκειμένου να τον ακολουθήσει.
Ας ακούσουμε, λοιπόν, σήμερα τι λέγει ο άγιος Λουκάς σχετικά με το θέμα του πλούτου με αφορμή αυτή την ευαγγελική περικοπή.
Μπορεί, βεβαίως, να σκεπτόμεθα ότι η περίπτωση του πλουσίου της ευαγγελικής περικοπής δεν μας αφορά, γιατί εμείς δεν είμεθα πλούσιοι, «αλλά νομιζω», λέγει ο άγιος Λουκά, «ότι αν με ακούσετε θα παραδεχθείτε ότι πάντα ειναι καιρός να μιλάει κανείς περί του πλούτου.
Όταν ο Κύριος είπε ότι ο πλούτος είναι εμπόδιο να εισέλθει κανείς στη βασιλεία του Θεού, έκπληκτοι οι μαθητές του τον ρώτησαν ποιος άραγε μπορεί να σωθεί, γιατι και αυτοί είχαν τη γνώμη ότι οι πλούσιοι έχουν την ευλογία του Θεού. Αν οι πλούσιοι δεν θα σωθούν, τότε ποιος θα σωθεί; Και ο Κυριος τους απάντησε: “Τα αδύνατα παρ᾽ ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστιν”.
Ας σκεφτούμε καλύτερα αυτά τα λόγια», μας προτρέπει ο άγιος Λουκας. «Όταν εκείνος ο άνθρωπος ειπε στον Κύριο την επιθυμία του να τον ακολουθήσει, ο Κύριος τον ρωτησε αν γνωρίζει τις εντολες του Θεού και εκείνος απήντησε ότι τις γνωριζει και τις τηρεί από μικρός. Αλλά ο Κύριος έδειξε και σ᾽αυτόν και σε όλους τους άλλους ότι δεν είναι αρκετό να τηρεί κανείς μόνο τις εντολές του παλαιού νόμου, όπως πίστευαν οι Εβραίοι.
Γιατί όμως δεν είναι αρκετό; Διότι όλες οι εντολές του παλαιού νομου είναι αρνητικές και λένε να μην είμαστε αυτοί και αυτοί. Δεν λένε όμως πως πρέπει να είμαστε. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που ηλθε για να συμπληρώσει τον νόμο, μας έδωσε τις εννέα σωτήριες εντολες των μακαρισμών με τις οποίες μας διδάσκει πως πρέπει να είμαστε, ώστε να είμαστε τέλειοι.
Στον άνθρωπο, λοιπόν, που ήθελε να γίνει τέλειος και είχε εκπληρωσει τον παλαιό νόμο ο Χριστός είπε: αν θέλεις να είσαι τέλειος, πηγαινε, πώλησε τα υπάρχοντά σου, μοίρασε τα στους πτωχούς και ακολούθησέ με.
Γιατί ο Κύριος του ζήτησε να πωλήσει όλα όσα είχε και να τα δωσει στους φτωχούς; Γιατί το να έχει κανείς μεγάλο πλούτο είναι τελείως ασυμβίβαστο με το να ζει κανείς σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Πως μπορεί ένας ανθρωπος πράος και ταπεινός να χυνει συνέχεια δάκρυα βλέποντας να υποφέρουν οι αδελφοί του και να πολλαπλασιάζει ταυτόχρονα τον πλούτο του, να κτίζει καινούργια σπίτια, να αγοράζει καινούργια και ακριβά αυτοκίνητα και ρούχα;
Σίγουρα δεν μπορεί, γιατί αν ειναι σπλαχνικός θα μοιράζει συνέχεια αυτά που έχει. Αν κρατάει για τον εαυτό του τον πλούτο του, αυτό σημαίνει ότι αγαπάει τον εαυτο του πιο πολύ από τον πλησίον του. Αλλά ο Κύριος είπε να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Κι αν έτσι αγαπάμε τον πλησιον μας, δεν θα δώσουμε στον ανήμπορο και τον πεινασμένο όλα όσα έχουμε;
Γι᾽ αυτό και λέει ο Κύριος Ιησού Χριστός ότι, αν δεν θέλουμε να αφήσουμε τον πλούτο μας, δεν θα εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού, διότι σ᾽αυτή την περίπτωση παραμενουμε σκληρόκαρδοι και μισάνθρωποι εγωιστές.
Ποια σχέση όμως έχουν όλα αυτά με μας, τους ανθρώπους που δεν έχουν πλούτο», ρωτά ο άγιος Λουκας, προλαμβάνοντας τη δική μας ερώτηση. «Έχουν άμεση σχεση», απαντά. «Σκεφτείτε τι είναι αυτό που βλάπτει την ψυχή εκείνων των ανθρώπων που έχουν πλούτο. Την βλάπτει ότι βάζουν τα αγαθά, τις διάφορες απολαύσεις και την πολυτέλεια πάνω απ᾽όλα. Τα θεωρούν πιο σημαντικά και από τα πνευματικά αγαθά.
Αυτός που είναι προσκολλημένος στα γήινα, που ζητά απολαύσεις, αυτός πάσχει ακριβώς από εκείνο το πάθος που δεν αφήνει τους πλούσιους να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού.
Αν εμείς, παρ᾽ όλο που δεν είμαστε πλούσιοι, ζητάμε τις απολαύσεις και τις χαρές της ζωής, αν ο σκοπός της ζωής μας είναι η ευημερία, αν όλες οι σκέψεις μας ειναι πως να περάσουμε καλύτερα σε αυτη τη ζωή και μόνο αυτό επιδιώκουμε, τότε σίγουρα είμαστε μακριά από αυτό που ζητά ο Κυριος.
Ο Θεός όμως μπορεί να μας σωσει όλους, πτωχούς και πλουσίους. Μπορεί να σώσει τον πλούσιο, αν εκείνος μετανοήσει, αν διώξει από την καρδιά του την προσκόλληση στα γήινα αγαθά. Και μόνο ένα πραγμα να επιδιώκει, το να είναι φίλος του Θεού» και από τον πλούτο του να βοηθά και τους ανθρώπους.
Άλλωστε, εμείς οι χριστιανοί έχουμε άλλο πλούτο που θα πρέπει να μας ελκύει και να μας χαροποιεί. Και δεν εννοώ τα καλά έργα ή τον αγώνα για την εν Χριστώ ζωή που κάνει ο καθένας μας, αλλά τον πλούτο της αγάπης του Θεού, ο οποίος εκχέεται και διά των ιερών λειψάνων των αγίων του που πλουτίζουν τη ζωή μας και μας θεραπεύουν και μας στηρίζουν και μας παρηγορούν.
Και έναν τέτοιο πλούτο, μαζί με άλλους βέβαια, έχουμε και εμείς, που δεν είναι άλλος από το ιερό και χαριτόβρυτο και θαυματουργό λείψανο του αγίου Λουκα, το οποίο έχουμε την ευλογία να το προσκυνούμε απόψε μαζί με το ιερό λείψανο του αγίου αποστόλου Ανδρέου του πρωτοκλήτου, του οποίου τη μνήμη εόρτασε η Εκκλησία μας σήμερα, αλλά και της αγίας μεγαλομάρτυρος και πανσόφου Αικατερίνης, που εόρτασε προ ημερων. Και αποτελούν πλούτο και θησαυρό αδαπάνητο τα τίμια λείψανα των αγίων της Εκκλησίας μας, διότι η χάρη που μας μεταδιδουν δεν εξαντλείται ποτέ, αλλά πάντοτε μας θεραπεύουν, όταν επικαλούμεθα με ταπείνωση τη βοήθειά τους, γιατί εκτός από τον Θεό αγάπησαν και τον άνθρωπο.
Αυτό αποδεικνύουν και τα πολυάριθμα θαύματά τους, ένα από τα οποία, θα ήθελα να σας διαβάσω και απόψε, όπως το αφηγήθηκε η κυρία που το έζησε.
Η κ. Ε.Π. από τις Σέρρες είχε σοβαρο πρόβλημα στο έντερό της και φοβόταν να χειρουργηθεί, αν και οι γιατροί στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης της είχαν πεί ότι πρέπει να χειρουργηθεί άμεσα.
Μία νύχτα είδε στον ύπνο της ότι βρισκόταν στο χειρουργείο και ότι παρακολουθούσε μία επέμβαση. Ένας επίσκοπος με άμφια και επισκοπική μίτρα ήταν ο χειρουργος. Απορούσε πως είναι δυνατόν να χειρουργεί ένας δεσπότης. Κάποια στιγμή ο δεσπότης άφησε τον ασθενη και την πλησίασε, της έπιασε το χέρι και την ενεθάρρυνε.
Το πρωί τηλεφώνησε στην αδελφη της και της διηγήθηκε το παράξενο όνειρο. Όταν το άκουσε εκείνη, της είπε ότι αυτός μάλλον ήταν ο άγιος Λουκάς, ο Ρώσος, τον οποίο η άρρωστη δεν γνώριζε.
Τη συνομιλία αυτή, των δύο αδελφών, την άκουσε τυχαία η κόρη της, η οποία εργαζόταν στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο, και είπε στη μητέρα της ότι στην αυλή του Νοσοκομείου υπάρχει ένα παρεκκλήσι του αγίου Λουκά. Μάλιστα την συνόδευσε στο παρεκκλήσι για να προσκυνήσει.
Μόλις μπήκε η κυρία και είδε την εικόνα του αγίου Λουκά, αναγνώρισε αμέσως τον επίσκοπο που είδε στο όνειρό της, και χωρίς κανένα φόβο και με τη βεβαιότητα μάλιστα ότι θα έχει τη βοήθεια του αγίου Λουκά, αποφάσισε να χειρουργηθεί. Η εγχείρηση έγινε πραγματι και ήταν απόλυτα επιτυχημένη, ώστε η κ. Ε.Π. να είναι υγιής και να δοξάζει τον Θεό και τον άγιο Λουκά, ο οποίος έσπευσε να την βοηθήσει, χωρίς εκείνη ούτε να τον γνωρίζει ούτε να του έχει ζητήσει να τη βοηθήσει κατά την επέμβαση. Ας έχουμε, λοιπόν, την χάρη των αγίων μας, και του αγίου Λουκά και του αγίου Ανδρέου του πρωτοκλήτου, ο οποίος ήταν ψαράς και ο Χριστός τον κάλεσε και τον έκανε αλιέα ανθρώπων, αλλά και της αγίας Αικατερίνης, η οποία ήταν πάνσοφος, που θεώρησε τα πάντα τιποτένια, προκειμένου να κερδίσει τον Χριστό.