Κανένα περιθώριο αμφισβήτησης των αποφάσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην χορήγηση του Τόμου Αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, δεν άφησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.
Με αφορμή την εορτή της Ινδίκτου, την εκκλησιαστική Πρωτοχρονιά, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος χοροστάτησε στη Θεία Λειτουργία, συγχοροστατούντων του Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφανίου.
Στην ομιλία του, ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες και τις προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την ενίσχυση της ενότητας και της συνεργασίας των Ορθοδόξων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών, καρπός των οποίων ήταν η σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, στην Κρήτη, το 2016.
“Δυστυχώς αυτή η προσπάθεια της ενότητος και της συνεργασίας κατεστράφη τα τελευταία χρόνια από μία καινούργια εκκλησιολογία, η οποία προέρχεται από τον βορρά, και από μίαν καινούργια θεολογία, την θεολογία του πολέμου.
Είναι αυτή η θεολογία, την οποία άρχισε να διδάσκει η αδελφή Εκκλησία της Ρωσσίας προσπαθώντας να δικαιολογήσει έναν αδικαιολόγητο, ανίερο, απρόκλητο, διαβολικό πόλεμο εις βάρος μίας κυριάρχου και ανεξαρτητης χώρας, της Ουκρανίας.
Γινόμεθα, εδώ και δύο χρόνια σχεδόν, μάρτυρες μιας τραγωδίας. Όχι απλώς στις σχέσεις δύο Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά στο κέντρο της Ευρώπης, βλέπουμε μία καθημερινή αιματοχυσία. Εκατόν πενήντα χιλιάδες, ίσως διακόσιες χιλιάδες Ρώσσοι στρατιώτες σκοτώθηκαν σε αυτόν τον πόλεμο, περί τις εκατό χιλιάδες Ουκρανοί στρατιώτες και αμέτρητοι άμαχοι. Επαναλαμβάνω ότι πρόκειται περί μιας τραγωδίας.
Αυτό φυσικά έχει αντίκτυπο και στις σχέσεις των αντιστοίχων Ορθοδόξων αδελφών Εκκλησιών, αδελφών κατ’ ευφημισμόν πλέον.
Η διακοπή της Κοινωνίας από μέρους της Εκκλησίας της Ρωσσίας εις βάρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είναι απαράδεκτη, ανεξήγητη. Δεν μπορούμε να έχουμε την Θεία Ευχαριστία ως εργαλείον για να πιέζομεν αλλήλους και να εξαναγκάζουμε τις άλλες Εκκλησίες να συμβαδίζουν με την καινούργια αυτή εκκλησιολογία. Ο αδελφός Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας είναι ο παθών. Βλέπει το ποίμνιό του να αποδεκατίζεται, οι πόλεις και τα χωριά να καταστρέφονται, ναοί, σχολεία, και νοσοκομεία να ισοπεδώνονται…”
Και ο Πατριάρχης συνέχισε:
“Εμείς από την πλευρά μας κάνουμε αυτό τον οποίον πιστεύουμε ότι είναι σωστό. Μας προκαλούν και μας προσκαλούν διάφορες αδελφές Εκκλησίες να συγκαλέσει και πάλι το Οικουμενικό Πατριαρχείο μία Πανορθόδοξο Διάσκεψη ή μία Σύναξη των Ορθοδόξων Προκαθημένων για να επιληφθεί του Ουκρανικού εκκλησιαστικού θέματος και το Πατριαρχείο μας απορρίπτει αυτές τις προτάσεις διότι δεν είναι διατεθειμένο να θέσει υπό την κρίση των άλλων Εκκλησιών μία Κανονική Πράξη, την οποία εκτέλεσε το ίδιο.
Και λέγω Κανονική Πράξη, διότι η απόδοσις της Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας, με τα 44 εκατομμύρια πιστών, ήταν μέσα στο πλαίσιο των δικαιωμάτων και των διακονικών ευθυνών του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Εάν εξαιρέσουμε τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία της Ανατολής, όλες οι νεότερες Ορθόδοξες Εκκλησίες, με πρώτη την Εκκλησία της Ρωσσίας, πήραν το Αυτοκέφαλο από την Κωνσταντινούπολη. Γιατί δεν έπρεπε να το πάρει και η Ουκρανία;.
Αυτό είναι το ζήτημα, πολύ απλό και πολύ σαφές. Λοιπόν, δεν πρόκειται να συγκαλέσουμε Πανορθόδοξο Σύνοδο, ούτε Σύναξη Προκαθημένων, διότι δεν έχουμε καμμία διάθεση να θέσουμε της αποφάσεις και τις πρωτοβουλίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό την κρίση της νέας εκκλησιολογίας.”
Στη συνέχεια, ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ουκρανίας, σε σύντομο χαιρετισμό του, εξέφρασε και πάλι την χαρά του που επισκέπτεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ευχαρίστησε δε τον Παναγιώτατο για τη μέριμνα και το συνεχές ενδιαφέρον της Μήτρος Εκκλησίας για την Ουκρανία.
“Πολλοί Ουκρανοί τώρα κατάλαβαν τι πραγματικά είναι η Εκκλησία η δική μας, η Εκκλησία της Ουκρανίας, και τι η Εκκλησία της Ρωσσίας, γι’ αυτό οι περισσότεροι Ουκρανοί στηρίζουν την Αυτοκέφαλη Εκκλησία.”, είπε, μεταξύ άλλων, ο Μακαριώτατος, και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι σύντομα όλοι οι Ορθόδοξοι Ουκρανοί θα ενωθούν γύρω από την Αυτοκέφαλη Εκκλησία, καθώς, επίσης, και ότι η πατρίδα του θα κερδίσει τον εν εξελίξει πόλεμο, γιατί, όπως είπε, “η αλήθεια νικά, η ζωή νικά, και το φως νικά το σκότος”. Καταλήγοντας, ευχαρίστησε και πάλι τον Παναγιώτατο και όλους όσοι στηρίζουν την Ουκρανία και ζήτησε να συνεχίσουν να προσεύχονται για τον δοκιμαζόμενο λαό της.
Συγχοροστάτησαν οι Ιεράρχες Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ, Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος, Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος, Βρυούλων κ. Παντελεήμων, Δέρβης κ.Ιεζεκιήλ, Ανέων κ. Μακάριος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Σεβαστείας κ. Σεραφείμ, Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτας, Δημήτριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, Λαοδικείας κ. Θεοδώρητος, Ικονίου κ. Θεόληπτος, Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέας, Σάρδεων κ. Ευάγγελος, Ρόδου κ. Κύριλλος, Γουίνιπεκ κ. Ιλαρίων, Κρήνης κ. Κύριλλος, Μπίλα Τσερκβας κ. Ευστράτιος, Νουβίας κ. Σάββας, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου κ. Στέφανος, Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος, Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, Πισιδίας κ. Ιώβ, Σηλυβρίας κ. Μάξιμος, Σμύρνης κ. Βαρθολομαίος, Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, Ιεραπύτνης και Σητείας κ. Κύριλλος, Ισπανίας και Πορτογαλίας κ. Βησσαρίων, Σαράντα Εκκλησιών κ. Ανδρέας, και Γαλλίας κ. Δημήτριος.
