Τι κρύβεται πίσω από τις επιθέσεις εναντίον του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας

Θόρυβος μεγάλος και διαρροές στοχοπροσηλωμένες σε αυστραλιανά και ελληνικά μέσα, με πληροφορούν, γίνονται εναντίον του προσώπου του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Μακαρίου.

Το παρασκήνιο είναι έντονο και εξηγεί γιατί εμμονικά τον κυνηγούν τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας. Δύο χρόνια τώρα ο Μακάριος έχει περάσει των παθών του τον τάραχο, που λένε και στη χώρα των καγκουρό και όχι μόνο στα καθ’ ημάς.

Αν και, άνθρωποι που παρακολουθούν από πολύ κοντά τα τεκταινόμενα στην Αυστραλία, λένε πως «όποιος και να ήταν πηδαλιούχος στην Εκκλησία για τα ίδια θα τον κατηγορούσαν».

Του γράφουν για χρυσοποίκιλτα άμφια, πολυτελή αυτοκίνητα και πολυτελή διαμερίσματα μεγάλης αξίας. Για ό,τι δηλαδή μπορείς να κατηγορήσεις τον κάθε μητροπολίτη σε οποιαδήποτε Εκκλησία του Ορθόδοξου κόσμου.

Όλοι έχουν ένα αυτοκίνητο (που σε μαύρο χρώμα φαίνεται υψηλής αξίας), απαστράπτοντα άμφια (που μπορεί να είναι αξίας και μπορεί να είναι και απλά γυαλάκια ευτελούς αξίας) και ένα σπίτι που τους παραχωρεί η Εκκλησία να μένουν.

Και όταν φύγουν από τη ζωή δε μένουν στα ανίψια αλλά στο εκκλησιαστικό νομικό πρόσωπο.

Εναντίον του Μακαρίου, μου λένε, βρίσκονται συγγενείς και φίλοι του προκατόχου του που δεν χώνεψαν πως έγινε αλλαγή και έχασαν κεκτημένα και προνόμια δεκαετιών.

Στο Οικουμενικό Πατριαρχείο του συνιστούν να μην πολυδίνει σημασία. Ξέρουν από πολεμική και τους «εκβιασμούς του πεντακοσάευρου».

Με πεντακόσια ευρώ συνήθως αμείβονται προθύμως όσοι «δημοσιογράφοι» διασπείρουν εύκολα αρνητικές ειδήσεις στο διαδίκτυο.

Εν τω μεταξύ οι επίσκοποι της Αυστραλίας, ο κλήρος και ο λαός, έχουν ενωθεί με τον Αρχιεπίσκοπο τον οποίο αναγνωρίζουν ως τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη που για δεκαετίες περίμεναν.

Η τελευταία ποιμαντική επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου με τις ζητωκραυγές “άξιος” ακόμη και στους δρόμους της Μελβούρνης, αποδεικνύει ότι κλήρος και λαός είναι ενωμένοι χωρίς να φαίνονται να επηρεάζονται από χαλκευμένα δημοσιεύματα.

Η δε Κυβέρνηση και η Αντιπολίτευση είναι στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου και δεν διστάζουν να μιλούν για ένα χαρισματικό ηγέτη, ακόμη και μέσα στη Βουλή.

“Μελχισεδέκ”