Τα σωστά αντανακλαστικά της Εκκλησίας

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω μέχρι πότε θα έχουμε μέσα μας την «εθνική κατάθλιψη» που κυρίευσε τον τόπο. Δικαίως έχει κυριεύσει τους σκεπτόμενους πολίτες αυτής της χώρας. Όταν φεύγουν με τόσο άδικο τρόπο, τόσοι νέοι άνθρωποι, αρχίζεις και τα βάζεις με όλους.

Αν είσαι γονιός τα βάζεις και με τον Θεό για την επίγεια πληγή που επέτρεψε να υποστείς, χάνοντας το παιδί σου. Έχει συμβεί πολλές φορές. Άλλοι στρέφονται στην πίστη τους και άλλοι αποστρέφονται από αυτή. Αλλά είναι θέματα προσωπικά αυτά. Θα σταθώ στα γενικά.

Μαζί με την εθνική κατάθλιψη για την τραγωδία των Τεμπών το γενικό αίσθημα που έχει κυριεύσει τους φυσιολογικούς, επαναλαμβάνω, Έλληνες, είναι η απογοήτευση. Για τους πολιτικούς μας. Τα αυτό-φασκελώματα για τους περισσότερους απ’ όσους ψηφίζαμε δεκαετίες τώρα δίνουν και παίρνουν. Τα εθνικά αφηγήματα των επιτυχιών αυτού του τόπου μέσα σε ένα βράδυ καταρρέουν. Είτε λέγεται βραδιά στο Μάτι, είτε στα Τέμπη. Και εκεί είναι που ο πολύς ο κόσμος στρέφεται στην πίστη του, στην Εκκλησία.

Σωστή αντίδραση

Η Εκκλησία σε αυτή την τραγωδία επέδειξε σωστά αντανακλαστικά. Την Κυριακή της Ορθοδοξίας ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος πήρε την πρωτοβουλία και πρότεινε στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου να ακυρώσουν το ετήσιο γεύμα που παραθέτει η Πρόεδρος προς τιμήν του Αρχιεπισκόπου και των μελών της Συνόδου.

Εξαιρετική η πρωτοβουλία της Ιεράς Συνόδου να καλέσει σε πανελλήνια προσευχή για την ανάπαυση των ψυχών των θυμάτων. Καλή και η δήλωση του Ιερωνύμου για την Μεγάλη Παρασκευή που περνά νωρίτερα η Ελλάδα.

Πολύ θετική η αντίδραση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και η ευαίσθητη προσέγγιση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου για το ίδιο θέμα. Ο κόσμος ψάχνει να πιαστεί από κάπου. Αυτή τη φορά η Εκκλησία έπιασε τον παλμό της κοινής γνώμης.

Διότι έτσι πρέπει να δρα η Εκκλησία. Ευεργετικά στην ψυχή του λαού. Καλές οι «ιερές μπίζνες» και τα έργα τα κοινωνικά. Η Εκκλησία είναι εδώ για να θεραπεύει τις πληγωμένες ψυχές, τους απογοητευμένους. Όχι μόνο στις τραγωδίες, αλλά και σε κάθε ευκαιρία. Γιατί διαφορετικά ο – υψηλά ιστάμενος- κλήρος κινδυνεύει να μπει στο ίδιο ράφι με τους πολιτικούς. Αυτό της απαξίωσης.

Νέο υλικό

Ο τόπος χρειάζεται νέο υλικό. Όχι μόνο πολιτικών. Δικαστών, δημοσιογράφων, επαγγελματιών. Αναγέννηση σε όλους τους τομείς. Οι νέοι θέλουν έμπνευση για να φτιάξουν μία χώρα σωστή. Αυτή που τόσο διαφημίζουν οι πολιτικοί, μα στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Η Εκκλησία αν θέλει να συμβάλλει θετικά σε αυτόν τον τόπο πρέπει να πάει κόντρα στο κατεστημένο. Αυτό το κατεστημένο που μας έφερε όλες αυτές τις δεκαετίες, σε αυτή την θέση. Να θρηνούμε τα νιάτα του τόπου που χάνει τη ζωή του για το τίποτα και να βλέπουμε των νέων πιο ζοφερό από ποτέ.

“Μελχισεδέκ”

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”