Τα Ονομαστήρια του Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλης Βεροίας Αρχιμ. Αθηναγόρου Μπίρδα

Τη Δευτέρα 24 Ιουλίου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε κατά την Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας επί τη εορτή του Αγίου Αθηναγόρου του ομολογητού, ημέρα κατά την οποία άγει τα ονομαστήρια του ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας.

Στη Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο εορτάζων Πρωτοσύγκελλος της Αποστολικής Μητροπόλεως Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας, πλαισιούμενος από τον Αρχιμ. Σωσίπατρο Πιτούλια, Αρχιερατικό Επίτροπο περιχώρων Βεροίας, τους Αρχιμ. Πρόδρομο Γκιρτζαλιώτη, Εφραίμ Παπαμανώλη και Ιωσήφ Μανιόπουλο καθώς και από τον Αρχιδιάκονο Παντελεήμονα Παπαεμμανουήλ, ενώ κληρικοί και λαϊκοί συνεργάτες προσήλθαν για να ευχηθούν.

Ο Μητροπολίτης κήρυξε τον θείο λόγο και ευχήθηκε ιδιαιτέρως στον πρώτο του συνεργάτη στο έργο της διοικήσεως, αναφέροντας μεταξύ άλλων:

«Ανάγκη γαρ μοι επίκειται· ουαί δε μοί εστιν εάν μη ευαγγελί­ζωμαι».

Δεν χρειαζόταν ο απόστολος Παύ­λος να διαβεβαιώσει τους χρι­στιανούς της Κορίνθου για την ανάγκη που είχε να κάνει γνωστό στους ανθρώπους το ευαγγέλιο του Χριστού. Το απoδείκνυε με τη ζωή του, την οποία είχε αφιερώσει στο κήρυγμα του ευαγγελίου, την είχε αφιερώσει στο να περιέρχεται από πόλη σε πόλη για να κηρύττει τον Χριστό.

Και ας μην θεωρήσουμε ότι αυτό ήταν μία εύκολη υπόθεση. Οι απο­στάσεις τις οποίες διήνυσε ο πρω­τοκορυφαίος απόστολος, ξεκινώ­ντας από τα Ιεροσόλυμα και δια­σχίζοντας ολόκληρη τη Μικρά Ασία και την Ελλάδα ήταν τερά­στιες. Oι συνθήκες του ταξιδιού ήταν εξαιρετικά δύσκολες, ιδιαιτέ­ρως αν συνυπολογίσει κανείς ότι σε πολλές πόλεις υπέστη διωγ­μούς, φυλακίσεις και κάθε είδους κακουχίες και ταλαιπωρίες, τις οποίες υπέμενε με καρτερία και πίστη στον Χριστό. Αλλά ο από­στολος όχι μόνο δεν εγκατέ­λει­πε την προσπάθεια, παρά την συνέ­χιζε με ζήλο και αγάπη, την συνέ­χιζε, γιατί αισθανόταν ως εσωτε­ρική του ανάγκη να ευαγγελίζεται τον Χριστό.

Αισθανόταν ανάγκη να πλη­ρο­φορήσει τους ανθρώπους για την αλλαγή, την οποία έφερε για τον άνθρωπο και τον κόσμο η εναν­θρώπηση και η διδασκαλία του Χριστού. Αισθανόταν ανάγκη να δια­δώσει αυτό το καλό νέο, ότι ο άνθρωπος δεν είναι πλέον υπόδου­λος της αμαρτίας, δεν είναι πλέον χωρισμένος από τον Θεό, δεν ζει μία ζωή χωρίς διέξοδο και χωρίς ελπίδα, αλλά έχει τη δυνατότητα να γίνει τέκνο του Θεού και κληρο­νο­μος της βασιλείας του.

Γι᾽ αυτό και παρότι η ανάγκη αυτή του πρωτοκορυφαίου αποστόλου είναι εμφανής στη ζωή του, δεν παραλείπει να την τονίζει γράφο­ντας και προς τους αγαπητούς του Κορινθίους. «Ανάγκη γαρ μοι επί­κειται· ουαί δε μοί εστιν εάν μη ευαγγελίζωμαι».

Αποτελεί ανάγκη για μένα να ευ­αγγελίζομαι τον Χριστό και αλλί­μονο αν δεν το κάνω, λέγει ο από­στολος, υποδεικνύοντας έμμεσα ότι το κήρυγμα του ευαγγελίου δεν είναι μόνο δική του ανάγκη, αλλά θα πρέπει να την αισθάνονται ως ανάγκη και εκείνοι, στο μέτρο φυσικά των δυνατοτήτων τους ο κάθε ένας.

Κανείς δεν μπορεί να επαναπαύ­ε­ται στο γεγονός ότι αυτός άκουσε και έμαθε για τον Χριστό ή ότι αγωνίζεται και προσπαθεί να ζει σύμφωνα με τις εντολές και το θέλημά του, διότι θέλημα του Χρι­στού είναι ο ευαγγελισμός των αν­θρώπων και η τελευταία του εντο­λη προς τους μαθητές του αυτή ήταν: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη».

Αυτή την εντολή προσπαθεί να πραγματώσει είκοσι αιώνες τώρα η Αγία μας Εκκλησία με τους αποστόλους και διδασκάλους της, με τους ομο­λογητές και τους θεοφόρους πατέ­ρες της, με τους μάρτυρες και τους οσίους της, αλλά και με όλα τα μέλη της, διότι είναι καθήκον όλων μας να μεταδίδουμε το μη­νυμα του Χριστού, με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας μας στους αν­θρώπους γύρω του.

Αυτό έκανε και ο εορταζόμενος σήμερα άγιος Αθηναγόρας ο απο­λο­γητής, ο οποίος έζησε τον 2ο μετά Χριστόν αιώνα και χρησιμο­ποίησε τις γνώσεις του και τη φιλο­σοφική του κατάρτιση για να πείσει τους ανθρώπους για την αλήθεια της χριστιανικής πίστεως και να τους ελκύσει σε αυτήν και δι᾽ αυτής στη σωτηρία.

Και το έκανε όχι μόνο με τον λόγο του και με τη ζωή του αλλά και με τα έργα του, κάποια από τα οποία μας έχουν σωθεί, και με τα οποία απελογείτο, απαντούσε δηλαδή, σε αυτούς που αμφισβητούσαν τη χρι­στιανική πίστη και τη θεότητα του Χριστού. Γι᾽ αυτό και ονομάσθηκε απολογητής και τιμάται μέχρι ση­με­ρα από την Εκκλησία μας, που εορτάζει κάθε χρόνο στις 24 Ιου­λίου τη μνήμη του.

Τη σημερινή εορτή εορτάζει ιδιαι­τε­ρως ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς μας Μητροπόλεως, ο π. Αθηναγόρας, που φέρει το όνομα του αγίου Αθηναγόρου του απολο­γητού, το οποίο του το έδωσα πριν από 29 χρόνια, θέλο­ντας να τιμήσω και τη μνήμη του μακαριστού Γέροντός μου, του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων Αθηνα­γόρου Κοκκινάκη από τον οποίο έλαβα και τον πρώτο και τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης.

Σήμερα, λοιπόν, που εορτάζει και ο Πρωτοσύγκελλός μας μαζί με τον άγιο Αθηνα­γόρα, του εύχομαι πατρικά ο Θεός να του χαρίζει δύναμη και υγεία, να του χαρίζει τον φωτισμό και τη χάρη του, ώστε να συνεχίσει να διακονεί την Εκκλησία, την Ιερά Μητρόπολη και τους ανθρώπους, τόσο ως Πρωτοσύγκελλος στη διοίκηση της Ιε­ρας μας Μητροπόλεως όσο και ως προιστάμενος του Ιερού Μητροπο­λι­τικού Ναού, με ζήλο και αυτα­πάρνηση, όπως κάνει, αξιοποιώντας τα πολλά χαρίσματα που έχει λάβει από τον Θεό, για να δίδει τη μαρτυρία του Χριστού στους ανθρώπους, να ευαγγελίζεται τους ανθρώπους, και να προσφέρει στο έργο της Εκκλησίας προς δόξαν Θεού, όπως και ο άγιος Αθηναγόρας, του οποίου τιμούμε σήμερα τη μνήμη. Είθε τα χρόνια του αγίου Πρωτοσυγκέλλου να είναι πολλά, να είναι ευλογημένα, να είναι πολύκαρπα και καλλίκαρπα, αλλά να είναι και παραγωγικά με τη χάρη και την ευλογία του Θεού.

Φωτογραφίες: Ι. Μ. Βεροίας