Η ατμόσφαιρα ήταν συγκινητική και ράγισαν καρδιές για τους αδικοχαμένους μαθητές, σύμφωνα με δημοσίευμα του samos24.gr.
Παρουσία του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Σάμου κ. Ευσεβίου, του Υφυπουργού παρά τω Πρωθυπουργώ, Χρήστου Τριαντόπουλου, αρμόδιου για θέματα κρατικής αρωγής και αποκατάστασης από φυσικές καταστροφές, του Ευθύμιου Λέκκα, διευθυντή του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας, καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής, Εφαρμοσμένης Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, του Βουλευτή Ν. Σάμου Χριστόδουλο Στεφανάδη, της τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, των οικογενειών του Άρη και της Κλαίρης και πολιτών, πραγματοποιήθηκε σε κλίμα συγκίνησης και θλίψης, τρισάγιο στο εκκλησάκι που έχει τοποθετηθεί στο δρόμο όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή οι δύο έφηβοι, ο Άρης και η Κλαίρη, στον καταστροφικό σεισμό της Σάμου στις 30 Οκτωβρίου 2020.
Σε οδό «Άρη και Κλαίρης» μετονομάστηκε ο μοιραίος δρόμος
Ακολούθησε η αποκάλυψη της πινακίδας «Οδός Μαθητών Άρη και Κλαίρης» υπό τα χειροκροτήματα του πλήθους. Για την ονοματοδοσία της οδού προηγήθηκε ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ανατολικής Σάμου.
Μητροπολίτης Σάμου: Ένα χρόνο μετά έχουμε ακόμη την ευκαιρία να δεχθούμε ταπεινά ό,τι συνέβη ως μια ευεργετική παιδαγωγία
Ερωτηθείς ο Σεβασμιώτατος για την θλιβερή επέτειο της συμπληρώσεως ενός έτους από τον σεισμό της 30ης Οκτωβρίου 2020, ανέφερε τα εξής:
«Συμπληρώνεται σήμερα ένα έτος από τον περυσινό φονικό σεισμό, από τον οποίο βιώσαμε με θλίψη την απώλεια δύο νέων, αλλά και την καταστροφή οικιών και κτιρίων, αλλά και πολλών Ιερών Ενοριακών και Μοναστηριακών Ναών.
Οι συνήθεις ρυθμοί της ζωής μας ανετράπησαν απότομα σε πολλούς τομείς. Στο πεδίο της Εκκλησιαστικής μας ζωής οι θείες λειτουργίες και οι λοιπές ιερές Ακολουθίες τελούνται ακόμη σε Αίθουσες ή σε μικρά Παρεκκλήσια και τούτο σχεδόν σε όλες τις πόλεις και χωριά Σάμου. Έτσι από την πρώτη στιγμή κατανοήσαμε πως η Παναγία μας και οι προστάτες μας Άγιοι, κράτησαν με την παρουσία τους το μένος του σεισμού και προτίμησαν να πληγεί το μεγαλύτερο μέρος των δικών τους Ναών και όχι τα σπίτια των ανθρώπων.
Ένα χρόνο μετά έχουμε ακόμη την ευκαιρία να δεχθούμε ταπεινά ό,τι συνέβη ως μια ευεργετική παιδαγωγία, την οποία επέτρεψε ο Κύριος σύμφωνα με την σοφή πρόνοιά Του για την ζωή και τη σωτηρία μας.
Ένα χρόνο τώρα αναλογιζόμεθα τους αγώνες και τις προσπάθειες για την αποκατάσταση, την υποστύλωση και την ετοιμορροπία των Ναών μας και τις μελέτες αποκαταστάσεώς τους. Έχουμε δρόμο ακόμη. Μας χρειάζεται υπομονή και επιμονή, προς όλους τους εμπλεκομένους Φορείς. Ελπίζουμε.
Ας θυμηθούμε πόσες φορές και από πόσες συμφορές λυτρωθήκαμε με τη χάρη του Θεού, ως Έθνος, ως κράτος, ως ακρίτες και πόσες φορές με την χάρη του Θεού αναδειχθήκαμε νικητές και τροπαιοφόροι.
Τέλος ας αναλογισθούμε την αναγκαιότητα της χάρης του Θεού στη ζωή μας και κυρίως ας μάθουμε να ζητούμε την χάρη και το έλεος του Θεού ζώντας κατά το θέλημά Του. Ό,τι κι αν επιτρέπει ο Θεός στη ζωή μας, τούτο είναι πάντοτε για το καλό και το συμφέρον μας.
