Του Αρχιμ. Γαβριήλ Ζ. Παλιούρα
Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μ. Σερρών και Νιγρίτης
Μας αξίωσε για μία ακόμη φορά, η πλουσιόδωρος χάρις του Αγίου Θεού και η πατρική αγάπη του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Θεολόγου, να επισκεφθούμε μαζί με τον Σεβ. Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμο, αδελφικό φίλο του Σεβασμιωτάτου μας και μία μικρή ομάδα κληρικών, οικογενών και συνεργατών του Σεβ. Μητροπολίτου μας, την αγία Γη και το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Το παλαίφατο και Αποστολικό Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων, με πρώτο Επίσκοπο τον άγιο Ιάκωβο τον Αδελφόθεο, ευλογήθηκε ιδιαίτερα από τον θείο Δομήτορα της Εκκλησίας μας, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, να διακονεί διαχρονικώς όχι μόνο την ποιμαντική μέριμνα ολόκληρης της εκεί διαβιούσης χριστιανικής κοινότητας, αλλά και να διαφυλάσσει με θυσιαστικό πνεύμα και αυταπάρνηση, αδιάκοπα μέχρι και σήμερα τα Πανάγια προσκυνήματα.
Αναχωρήσαμε για το ιερό προσκύνημά μας στην αγία Γη, το πρωΐ της Δευτέρας 19 Σεπτεμβρίου, από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος και μετά από άνετη και ευχάριστη πτήση δύο περίπου ωρών φθάσαμε στο Τελ-Αβίβ, στη σύγχρονη πρωτεύουσα του Ισραηλινού κράτους. Ακολούθως κατευθυνθήκαμε στην αγία πόλη Ιερουσαλήμ, την αιώνια πόλη του «παμβασιλέως Χριστού».
Πρώτο προσκύνημά μας, την ίδια ημέρα το απόγευμα, υπήρξε η αγία πόλη της Βηθλεέμ και η Βασιλική της Γεννήσεως. Ο περικαλλής Ναός που κτίσθηκε και εξωραΐσθηκε με την φροντίδα των αγίων θεοστέπτων βασιλέων και ισαποστόλων Κων/νου και Ελένης, αγκαλιάζει στοργικά το «θεοδέγμον σπήλαιον», τον τόπο που γεννήθηκε ο θεάνθρωπος Κύριός μας. Μετά την εγκάρδια αρχιερατική υποδοχή στο Καθολικό του Ναού από τον Πατριαρχικό Επίτροπο, Σεβ. Μητροπολίτη Διοκαισαρείας κ. Βενέδικτο, συμφώνως προς την τάξη της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, κατευθυνθήκαμε λιτανευτικώς προς τον ιερό τόπο που γεννήθηκε ο Σωτήρας του κόσμου, ψάλλοντας τροπάρια από την ακολουθία των Χριστουγέννων. Ο Σεβ. Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος, ο οποίος ως Επίσκοπος επισκεπτόταν για πρώτη φορά τα Πανάγια προσκυνήματα, ανέγνωσε με έκδηλη συγκίνηση το ιερό Ευαγγέλιο της Γεννήσεως του Κυρίου. Όλοι μας αναλογιζόμαστε όχι μόνο την μεγάλη ευλογία του προσκυνήματος αυτού, αλλά και την τιμή, να μας υποδέχεται ο Κύριός μας εντός της πρώτης ταπεινής «οικίας» Του στην γη.
Το πρωΐ της Τρίτης, αναχωρήσαμε για την περιοχή της Γαλιλαίας και το όρος Θαβώρ, το όρος της Μεταμορφώσεως του Κυρίου μας. Εκεί μας υποδέχθηκε προφρόνως ο πολυσέβαστος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός, μαζί με τον άγιο Ηγούμενο του Θαβωρίου όρους π. Ιλαρίωνα. Ο τόπος είναι ιερός και όλα μιλούν μόνα τους. Κατά την προσκύνηση και την ξενάγηση από τον Σεβ. Ποιμενάρχη μας κ. Θεολόγο, μεταφερόμαστε πολλά χρόνια πριν. Μας ελκύει ισχυρά το μοναστήρι και η καρδιά φωνάζει: «Καλόν ημάς εστίν ώδε είναι»!
Αναχωρούμε για τον Ιορδάνη ποταμό, ο οποίος πηγάζει από τα βουνά Λίβανο και Αντιλίβανο, διαπερνά την λίμνη της Γενησαρέτ και καταλήγει στη Νεκρά θάλασσα. Επόμενος σταθμός μας ο Ναός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Ναζαρέτ. Εκεί υπάρχει η πηγή στην οποία, σύμφωνα πάντοτε με την ιερά παράδοση, η ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ, δέχθηκε την επίσκεψη του φωτόμορφου Αρχαγγέλου Γαβριήλ και το χαρμόσυνο Ευαγγέλιο ότι θα γίνει η μητέρα του Θεού! Επόμενο προσκύνημά μας στην αγία θεούπολη της Ναζαρέτ, ο Μητροπολιτικός Ναός του Αγ. Γεωργίου και η Μητροπολιτική οικία. Η χαρά όλων μας είναι μεγάλη, καθώς ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Κυριακός αναπαύει τις ψυχές μας με τον ευλογημένο, ενισχυτικό και γεμάτο αγάπη λόγο του. Η υποδοχή και η φιλοξενία του όντως δεσποτική και Αβραμιαία! Ευχαριστούμε εγκάρδια τον Σεβασμιώτατο, φιλούμε το χέρι του και αναχωρούμε πλουσιότεροι πνευματικά.
Την Τετάρτη ξεκινήσαμε για το προσκύνημά μας μέσα στην πόλη, αρχίζοντας από τον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως, το ιερό παλλάδιον της Χριστιανοσύνης, το κατ’ εξοχήν προσκύνημα των Αγίων Τόπων, το όνειρο κάθε χριστιανού. Μόλις εισέρχεται κανείς στο Ναό συγκλονίζεται από την θέα της Αγίας Αποκαθηλώσεως, του λίθου του μυρισμού. Στο σημείο αυτό ο ευσχήμων Ιωσήφ τοποθέτησε το Πανάγιο Σώμα του Κυρίου μας, αφού το κατέβασε από τον Σταυρό και το ετοίμασε για την ταφή. Στα δεξιά μας συναντήσαμε τον φριχτό Γολγοθά. Ιερές εικόνες, παμμεγέθης Σταυρός με «λυπητερά», στολίζουν τον ιερό χώρο πάνω από την Αγία Τράπεζα, η οποία καλύπτει το σημείο όπου είχε τοποθετηθεί ο πανάγιος Σταυρός του Κυρίου. Κανείς μας δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την συγκίνησή του. Ο νούς μας έτρεχε πίσω στην Σταύρωση. Νοερώς βλέπαμε τον αναμάρτητο Κύριό μας να κουβαλά τον Σταυρό των αμαρτιών μας, να χλευάζεται, να ραπίζεται, να εμπαίζεται, να φορεί τον ακάνθινο στέφανο, να σταυρώνεται για μας, να κεντάται την πλευρά, να ποτίζεται με όξος, να υφίσταται «ύπνον φυσίζωον» για την σωτηρία του κόσμου, να ανακαινίζει τον Αδάμ, να συντρίβει τον Διάβολο, να νικά την φθορά, να καταργεί τον θάνατο, να χαρίζει ζωή στην πληρότητά της, να ανοίγει τον Παράδεισο, να εισάγει τον ληστή, να χαροποιεί τους αγγέλους, να δοξάζει τον επουράνιο Πατέρα, να ποιεί τα πάντα «καινά». Τα μάτια όλων μας γέμισαν με δάκρυα. Αλήθεια, ποια ανθρώπινη ψυχή μπορεί να μείνει ασυγκίνητη στον ιερό τούτο χώρο; Δεν θέλαμε να φύγουμε. Ο Σταυρός του Κυρίου μαγνητίζει και αγιάζει τις ψυχές μας.
Προχωρήσαμε δεξιά και πάλι, για να δούμε το παρεκκλήσιο του ακανθίνου στεφάνου. Κάτω από την Αγία τράπεζα, φυλάσσεται το κομμάτι της πετρας πάνω στην οποία κάθισε ο Κύριός μας και «οι στρατιώτες πλέξαντες στέφανον εξ ακανθών επέθηκαν επί την κεφαλήν αυτού». Παραδίπλα κατεβήκαμε τα σκαλιά για να δούμε τον τόπο, το σημείο της ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Ελένη. Αμέσως μετά, το παρεκκλήσιο του εκατοντάρχου Λογγίνου, ο οποίος ομολόγησε ότι «αληθώς Θεού υιός ην ούτος» και αξιώθηκε μαρτυρικού θανάτου, λίγο παραπέρα το παρεκκλήσιο των κλαπών, της προσωρινής δηλαδή φυλακής του Χριστού.
Βρεθήκαμε πιά μπροστά στο Καθολικό του Ναού της Αναστάσεως, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του τεραστίου βασιλικού οικοδομήματος. Απέναντι ακριβώς, αντικρύζουμε το ακτινοβόλο κουβούκλιο του Παναγίου Τάφου. Μετά από μικρή αναμονή μπήκαμε στον προθάλαμο, το παρεκκλήσιο των αγίων Αγγέλων. Εκεί διασώζεται τμήμα του λίθου που σφράγισε τον «Θεοδόχον Τάφον» και τον οποίο απεκύλισε Άγγελος Κυρίου κατά την Ανάσταση του Χριστού. Σκύψαμε για να περάσουμε την χαμηλή πόρτα και να προσκυνήσουμε τον Πανάγιο Τάφο, «την πηγή της ημών Άναστάσεως», την βασιλική «παστάδα» του παμβασιλέως Χριστού. Η γλώσσα αδυνατεί να περιγράψει τα ανθρώπινα συναισθήματα. Οι καρδιές μας χτυπούσαν δυνατά από συγκίνηση και κατάνυξη. Βρισκόμασταν μέσα στον Τάφο του θεανθρώπου. Κλείσαμε τα μάτια και προσευχηθήκαμε. Στιγμές εράσμιες και μοναδικές! Δόξα τη μακροθυμία Σου, Κύριε!
Την Πέμπτη το πρωΐ, καθηκόντως και «αγαλλομένω ποδί» επισκεφθήκαμε το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων για την συνάντηση μας με τον Προκαθήμενο της Σιωνίτιδος Εκκλησίας, Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλο. Ο Μακαριώτατος, άνθρωπος στολισμένος με πολλά και πνευματικά χαρίσματα, ηγέτης και οιακοστρόφος άριστος της Σιωνίτιδος Εκκλησίας, καλωσορίζει εγκάρδια τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς και όλους μας συνολικώς και ευχαριστεί ταπεινά για την αγάπη και την στήριξη προς την αγιοταφιτική αδελφότητα. Η συνάντηση αυτή υπήρξε για όλους μας ιδιαιτέρως επικοδομητική. Θαυμάσαμε την απλότητα, την αμεσότητα, την άριστη θεολογική κατάρτιση, την ευστροφία, αλλά και την διοικητική ικανότητα του εκκλησιαστικού ανδρός.
Εν συνεχεία, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Θεολόγος, διερμηνεύοντας και τα συναισθήματα όλων μας, ευχαρίστησε από καρδίας ευγωμονούσης τον Μακαριώτατο Πατριάρχη και την περί αυτόν ιερά αδελφότητα για την αληθινή, ανυπόκριτη και αρχοντική αγάπη τους, ευχήθηκε δύναμη και κουράγιο στους αγωνιζόμενους αγιοταφίτες πατέρες και εζήτησε τις θεοπειθείς προσευχές του σεπτού Προκαθημένου.
Την Παρασκευή, την τελευταία ημέρα της ιεράς αποδημίας μας, την αφιερώσαμε για να επισκεφθούμε το «χωρίον της Γεθσημανή» όπου ετάφη μετά την μακαρία κοίμησή Της, το πάνσεπτο, «το Θεοδόχον και ακραιφνέστατον Σώμα» της Παντανάσσης Θεοτόκου και απ’ όπου μετέστη στους ουρανούς, προκειμένου να Της καταθέσουμε ευλαβικά την άπειρη ευγνωμοσύνη της ψυχής μας για την φιλόστοργη σκέπη και προστασία Της.
Ζήσαμε όλες αυτές τις ημέρες στιγμές ανεπανάληπτες, μοναδικές, ευλογημένες, μέσα στην φιλόξενη και ζεστή αγκαλιά της μάνας Παναγίας. Άπειρη ευγνωμοσύνη και λατρεία οφείλουμε στον Κύριό μας που μας αξιώσε να επισκεφθούμε την επίγειο πατρίδα Του και ευχαριστίες ολόθυμες στον Σεβ. Ποιμενάρχη μας και τον ισόψυχο Σεβ. αδελφόν του, Μητροπολίτην Καλαβρύτων κ. Ιερώνυμον, για την πατρική τους μέριμνα, αλλά και για την ευκαιρία που μας χάρισαν, να ζήσουμε για λίγο στον επί γης Παράδεισο. Πόθος μας αλλά και ευχή μας, να μας αξιώσει ο Πανάγιος Κύριός μας να επισκεφθούμε και πάλι συντόμως την Μητέρα όλων των Εκκλησιών, τα άγια Ιεροσόλυμα.
