Ψήφισμα με αφορμή την αναγνώριση σωματείου με την επωνυμία “Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα” από το Ειρηνοδικείο Φλώρινας εξέδωσε το Ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού.
Στο ψήφισμα καταδικάζεται η αναγνώριση Σωματείου και δη Σωματείων, με την επωνυμία «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα».
“Διότι στους σκοπούς του, δια της χρήσεως ανατρεπτικής και αλυτρωτικής ορολογίας, εμφωλεύει η ψευδομακεδονική προπαγάνδα, όπως την γνωρίζουμε δια της ιστορίας, γεγονός αντιβαίνον στην Διεθνή της Συμφωνίας, και στην Ελληνική, έννομη Τάξη”, αναφέρει το Ίδρυμα.
Επισημαίνει ακόμη ότι “είναι χρέος της Ελληνικής Πολιτείας να επιβλέπει την πιστή εφαρμογή των όρων της Συμφωνίας της υποψηφίας για την Ε.Ε. χώρας, τ.ε. της «Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» και ουδέποτε «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Ακολουθεί το ψήφισμα του ΙΕΘΠ
ΨΗΦΙΣΜΑ
Θέμα: «Η υπ’ αρίθμ. 27/28-7-2022 Διάταξη του Ειρηνοδικείου Φλώρινας περί αναγνώρισης Σωματείου με την φερόμενη επωνυμία <Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας> στην Ελλάδα στο Δ.Δ. Δήμου Φλώρινας»
Το ιστορικό
1α. Στις 30 Νοεμβρίου δημοσιοποιήθηκε άρθρο-διαμαρτυρία του εντιμοτάτου Προέδρου της «Πατριωτικής Ένωσης» Προδρόμου Εμφιετζόγλου κατά της αναγνωρίσεως Σωματείου με την επωνυμία «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα» από το Ειρηνοδικείο Φλώρινας. Η δημοσιοποίηση στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα «Νέα Φλώρινα-neaflorina.gr».
1β. Το Σωματείο αυτό, κατά τον αρθρογράφο, δηλώνει ως σκοπούς του, τα εξής: «α. τη διατήρηση και καλλιέργεια της <μακεδονικής γλώσσας> στη Ελλάδα και β. την εισαγωγή της γλώσσας αυτής, ως προαιρετικού μαθήματος σε δημόσια σχολεία και παν/μια στην Ελλάδα˙ Κυρίως, στις Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονία, Κεντρικής Μακεδονίας και Θράκης».
1γ. Δηλώνει, περαιτέρω, ο Αρθρογράφος μας ότι, επιλέξει, «τα Μ.Μ.Ε. των Σκοπίων πανηγυρίζουν ότι αναγνωρίσθηκε Μακεδονική Μειονότητα στην Ελλάδα και ο πρωταγωνιστής της Συμφωνίας των Πρεσπών από την πλευρά των Σκοπίων Ζάεφ δηλώνει: <Αυτοί είναι οι καρποί της Συμφωνίας των Πρεσπών. Φέρνουν χαρά σε όλους όσους μιλούν την μακεδονική γλώσσα».
Βάλλει, στην συνέχεια, κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών
2α. Μέμφεται την Ελληνική Πολιτεία (Προηγούμενη και παρούσα Κυβέρνηση) για την υπογραφή της Ελλάδος στην Συμφωνία αυτή. Κατά την οποία, επιλέξει, «η επίσημη Ελλάδα ανεγνώρισε ως δήθεν <Μακεδονική> αυτή την γλώσσα των Σκοπίων, που είναι ένα ανάμεικτο γλωσσικό ιδίωμα, κατά βάση σλαβικό. Ανεγνώρισε επίσης για τα Σκόπια όνομα και ταυτότητα μακεδονική».
2β. Και ότι «η νομιμοποίηση που προσφέρει στα Σκόπια η Συμφωνία των Πρεσπών και η συγκατάθεση, με βάση αυτήν, της Ελλάδος στην ένταξη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα δώσει νέες δυνατότητες προβολής και προπαγάνδας στο ανιστόρητο ιδεολόγημα των Σκοπίων».
2γ. Και ότι η «Πατριωτική Ένωση καλεί την σημερινή Κυβέρνηση, να αντιληφθεί τις συνέπειες που έχει για τη χώρα η απαράδεκτη Συμφωνία των Πρεσπών και να μη επισπεύδει για ακόμη χειρότερες συνέπειες, με την ένταξη των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Και
2δ. «καταγγέλλει για ακόμη μια φορά την επονείδιστη αυτή Συμφωνία και τους πρωταιτίους και πρωταγωνιστές της» και καταγγέλλει: «Η Μακεδονία είναι μια και Ελληνική. Η ιστορική πλαστογραφία του Τίτο δεν μπορεί να υπερισχύσει ούτε της πραγματικής ιστορίας και της αλήθειας ούτε της αντίστασης και του αγώνα του ελληνικού λαού».
Μετά την ανωτέρω αρθρογραφία, ακολουθεί το Ψήφισμα της ιστορικής Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Θεσσαλονίκης, την 1 Δεκεμβρίου 2022. Κατ’ αυτό, το «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας» στην Ελλάδα συνιστά «ένα ακόμη κρίκο στην μακρά αλυσίδα της παραχάραξης της ιστορίας της Μακεδονίας, που επιχειρείται συστηματικά από τα Σκόπια», με «τις αρνητικές συνέπειες που πηγάζουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών με αιχμή την αναγνώριση <μακεδονικής> εθνότητας και γλώσσας, συνιστώντας στην Ελληνική Πολιτεία να αποτρέψει «λειτουργία Οργανώσεων και Σωματείων, που καπηλεύονται την ελληνικότητα της μακεδονικής γλώσσας και να προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες για την ακύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών».
Αλλά και ο Τύπος σχολιάζει, δυσμενώς, το γεγονός. Π.χ. η Εφημ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ (4-12-2022), με σχόλιό της, υπό τον τίτλο: «Η κερκόπορτα άνοιξε διάπλατα με την Συμφωνία των Πρεσπών», επισημαίνει, επιλέξει, ότι «μια από τις πάγιες επιδιώξεις του «μακεδονισμού> ήταν η αναγνώριση από την Ελλάδα της <μακεδονικής> γλώσσας που είναι συστατικό της <μακεδονικής> ταυτότητας. Και όχι μόνο η αναγνώριση γενικώς, αλλά ως γλώσσας, η οποία ομιλείται και στη Δυτική Μακεδονία από τους απογόνους των δίγλωσσων, που αποτελεί τον πυρήνα της διεκδίκησης <μακεδονικής> μειονότητας στη Ελλάδα. Και, επομένως, «η κερκόπορτα, που άφησε ανοικτή η Συμφωνία των Πρεσπών άνοιξε διάπλατα την πόρτα για τέτοιες κινήσεις».
Στις «7 Νοεμβρίου 2022 δημοσιεύθηκε στο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων περίληψη αναφορικά με την ίδρυση Σωματείου στην παραμεθόριο περιοχή του Νομού Φλώρινας. Η εν λόγω δημοσιοποίηση έχει ακολούθως: «ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ… Μεταξύ των λοιπών σκοπών και στόχων του επιδόξου σωματείου φέρονται να είναι (1), (2), (3) (όπου οι προαναφερθέντες σκοποί), (4) Κλήσεις προς όλους τους Μακεδονόφωνους στην Ελλάδα δημοκρατικά προσανατολισμένους πολίτες της Ελλάδας, να ενωθούν μαζί για να επιτύχουν την κατάλληλη αναγνώριση. (5) Να υποστηρίξει (sic) την αναγνώριση της μακεδονικής γλώσσας ως μειονοτικής γλώσσας από την Ελληνική Κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της επικύρωσης από την Ελλάδα της σύμβασης-πλαισίου για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων και του ευρωπαϊκού Χάρτη για τις μειονοτικές γλώσσες».
5α. Σχόλιο. Είναι απορίας και βαθέως προβληματισμού άξιο, πως επιτράπηκε μια τέτοιου είδους περίληψη. Συνιστά στο σύνολό της, και ειδικά στις παραγράφους (4) και (5), ένα είδος λαϊκής εξέγερσης-μανιφέστου. Τα υπογραμμισμένα είναι δηλωτικά των βαθειά ανθελληνικών αισθημάτων του σχόντων την πρωτοβουλία για αναγνώριση τέτοιου «αναρχικού» Σωματείου.
Κατόπιν των ανωτέρω, γίνεται, στις 5-12-2022, η «κατάθεση δικογράφου τριτανακοπής, Αριθμ: ΕΚ 58/2022, Εκούσια δικαιοδοσία», από μέρους του Προδρόμου Εμφιετζόγλου, που θα συζητηθεί στις 23/11/2023, ημέρα Δευτέρα και ώρα 10:00 στο ακροατήριο του Ειρηνοδικείου Φλώρινας, κατά τα νόμιμα». Για τα ανωτέρω υφίσταται καταγεγραμμένη «Έκθεση καταθέσεως» του ανωτέρω δικογράφου τριτανακοπής.
6α. Η τριτανακοπή αναφέρεται: Α΄. στην Ιστορική τεκμηρίωση (σελ. 2-5)˙ Β΄ στην Ανυπαρξία μακεδονικής γλώσσας (σελ. 5-6)˙ Γ΄ στο Νομικό Μέρος (σελ. 6-8)˙ Δ΄ στο έννομο συμφέρον μας (8-10).
6β. Όλα τα ανωτέρω Δικόγραφα είναι δημοσιευμένα στην ηλεκτρονική ιστοσελίδα neaflorina.gr, 5-12-2022. Από εδώ μπορεί ο ενδιαφερόμενος να τα προσεγγίσει και μελετήσει.
Β΄
Επί της Συμφωνίας των Πρεσπών του 2018
Το ίδρυμα Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού (Ι.Ε.Θ.Π.) συγχαίρει τον αξιότιμο Πρόεδρο της «Πατριωτικής Ένωσης» Πρόδρομο Εμφιετζόγλου για τις ορθές αντιδράσεις του τόσο αρθρογραφικής όσο και νομικώς, με «την αίτηση τριτανακοπής της αναγνώρισης του ως <Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας> στο Ειρηνοδικείο Φλώρινας».
Η Ψευδομακεδονική, κατ’ ουσία Σλαβομακεδονική, βουλγαρικής διαλέκτου, ομιλία λειτουργεί ως φορέας Ψευδομακεδονικής εθνότητος, εν προκειμένω μειονότητος, αείποτε ανυπάρκτου στην Ελληνική Επικράτεια. Απόδειξη μεγάλη τούτου είναι ο Μακεδονικός Αγώνας των Ελλήνων όλων, Μακεδόνων, Ηπειρωτών, Αθηναίων, Κρητών, Κυπρίων, Μανιατών και άλλων (1904-1908) και οι μόνιμες αντιδράσεις της Ελλάδος επί Γιουγκοσλαβίας Τίτο (1944-1978), που εφεύρε και προήγαγε την τεχνητή αυτή γλώσσα και εθνότητα, στο ομοσπονδιακό κρατίδιο των Σκοπίων, ως «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας» στη Νότια Γιουγκοσλαβία, κατά των τότε βουλγαρικών σχεδίων στην ίδια περιοχή.
Το Ι.Ε.Θ.Π. εύχεται την διόρθωση του νομικού δικαστικού λάθους (Lapsus de jure) δια της τριτανακοπής.
Ειδικότερα επί της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και αυτή απορρίπτει ρητά την ίδρυση Σωματείων αλυτρωτικού και αναθεωρητικού σκοπού, όπως το «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα».
2α. Το Ι.Ε.Θ.Π. ερεύνησε, εξειδικευμένα, το κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών, με δύο έρευνες, του 2018 και 2019, δια των εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας (βλ. Εφημ. ΤΟ ΠΑΡΟΝ 15-7-2018, 22-7-2018. 5-8-2018 και 2-9-2018 και ηλεκτρονική ιστοσελίδα Romfea.gr, 22-1-2019 και 2-2-2019).
2β. Το τελικό συμπέρασμα της ερεύνης εκείνης είναι ότι, επιλέξει, «το κείμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν είναι, έτσι απλά, καλό ή κακό… Το κείμενο αυτό είναι ένα αναγκαίο κείμενο-εργαλείο της τέχνης του, πολιτικά και διπλωματικά, εφικτού». Ακόμη και έτσι, με τις συγκεκριμένες προβλέψεις-διατάξεις της Συμφωνίας αυτής, η ίδρυση Σωματείου «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα» αντίκειται στις βασικές Αρχές της Συμφωνίας. Ιδού οι αποδείξεις επί του κειμένου της Συμφωνίας.
2γ. Η Συμφωνία των Πρεσπών αξιολογείται από το Ι.Ε.Θ.Π. κατόπιν ενδελεχούς ερεύνης, περιλαμβάνουσα «θετικά, αμφίσημα, στρατηγική εταιρική σχέση» Τα θετικά της Συμφωνίας είναι: «Ονομασία Κράτους˙ Ονομασία Κράτους erga omnes, δηλαδή έναντι πάντων˙ Σύνορα˙ Λυτρωτισμοί/αναθεωρητισμοί/Σχολική Αγωγή/Σεβασμός Αρχαίας Ελληνικής Μακεδονικής Ιστορίας-Κληρονομιάς, διαχρονικά». Στα θετικά προβλέπεται η απαγόρευση, sine qua non, ιδρύσεως ιδιωτικών Σωματείων, που οι σκοποί των είναι αντίθετοι προς τις διατάξεις της Συμφωνίας: Περί Συνόρων και Λυτρωτισμών και «αναθεωρητισμών». Και ιδού.
2δ. Σύνορα. Στην έρευνα του Ι.Ε.Θ.Π. επιλέξει: «Η Συμφωνία επιτάσσει <το απαραβίαστο των συνόρων>, <ένα διαρκές διεθνές σύνορο> (στο προοίμιο), <το υφιστάμενο κοινό τους σύνορο ως ισχυρό και απαραβίαστο διεθνές σύνορο> και κατά <της απειλής ή χρήσης βίας>, <κατά του υφισταμένου κοινού συνόρου τους>, <από οιονδήποτε τρίτο μέρος (Άρθρο 3. 1-4 και 4,1). Η Συμφωνία ακυρώνει, προόριζα, σχέδια διαχρονικά, μεγάλων και μικρών δυνάμεων, όπως, π.χ., εκείνα της <Μεγάλης Βουλγαρίας> (1870-1913) και της Διεθνούς Βαλκανικής Κομμουνιστικής Στάλιν-Τίτο-Δημητρόφ 1943, κ.α., για την Ελληνική Μακεδονία. Το <διεθνές σύνορο>, επομένως, της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (Ιούλιος 1913) είναι αυτό <απαραβίαστο>, <ισχυρό>, <το υφιστάμενο κοινό σύνορο> (Άρθρο 4.1 και 3) μεταξύ Ελληνικής Μακεδονίας και <Δημοκρατίας Βόρειας Μακεδονίας>».
2ε. Αλυτρωτισμοί/Αναθεωρητισμοί/Σχολική Αγωγή
Στη έρευνα του Ι.Ε.Θ.Π., επιλέξει: «Η Συμφωνία επιτάσσει: 1) Αποχή «από κάθε είδος αλυτρωτισμού και αναθεωρητισμού», <μη παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις και στη δικαιοδοσία του άλλου (στο Προοίμιο). 2. Αποφυγή <οιωνδήποτε αλυτρωτικών δηλώσεων> και <οιονδήποτε παρομοίων δηλώσεων> (Άρθρο 4.2). 3) Απαγόρευση <εχθρικών δραστηριοτήτων, ενεργειών ή προπαγάνδας κρατικών υπηρεσιών ή ελεγχόμενων από το Κράτος και <πρόληψη δραστηριοτήτων, που πιθανόν να υποδαυλίζουν τον σεβασμό, την εχθρότητα, τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό εναντίων του άλλου μέρους (Άρθρο 6.1). 4) Αποθάρρυνση <ενεργειών προπαγανδιστικών και από ιδιωτικούς φορείς, που πιθανόν υποδαυλίζουν… τον αλυτρωτισμό και τον αναθεωρητισμό ενάντια στο άλλο μέρος (Άρθρο 6.3). 5) Συνεπώς, <κανένα σχολικό εγχειρίδιο ή βοηθητικό σχολικό υλικό σε χρήση τη χρονιά μετά την υπογραφή της παρούσας δεν θα περιέχει αλυτρωτικές/αναθεωρητικές αναφορές (Άρθρο 8.5). Τα ίδια θα ισχύσουν και για <τις νέες εκδόσεις σχολικών εγχειριδίων και βοηθητικού σχολικού υλικού (Άρθρ. 8.5), των <χαρτών, ιστορικών ατλάντων, οδηγών διδασκαλίας» (ό.π.). Τέλος, <κοινή διεπιστημονική Επιτροπή εμπειρογνωμόνων θα επιληφθεί της αναθεωρήσεως αυτής> (ό.π.) και σύμφωνα με <τις αρχές και τους σκοπούς της UNESCO και του Συμβουλίου της Ευρώπης (ο.π.).
2στ. Αρχαία Ελληνική Μακεδονική Κληρονομιά. «1) Καταγράφεται η πεποίθηση του Δευτέρου Μέρους, ως σλαβικού φύλου (60% Σλάβοι, 30% Αλβανοί και 10% Βλάχοι, Ρομά, Σέρβοι, Βούλγαροι, Τούρκοι, Έλληνες κλπ περίπου), ότι είναι δεδομένος και σεβαστός <ο ελληνικός πολιτισμός, η ιστορία, η κουλτούρα και η κληρονομιά της περιοχής (δηλ. της Ελληνικής Μακεδονίας) από την αρχαιότητα και ως σήμερα> (Άρθρο 7.2) και <διακριτώς διαφορετικά από τα χαρακτηριστικά του Δευτέρου Μέρους, που <δεν έχουν σχέση με τον αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό>, <της περιοχής και του πληθυσμού της βόρειας περιοχής του Πρώτου Μέρους>, δηλ. της Ελλάδος, (Άρθρ. 7.3, σε συνάρτηση με Άρθρο 7.2).
Αποφασίζεται, κατόπιν των ανωτέρω, ορθή λύση του προβλήματος της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Τίτο-Γκρουέφσκι), υπό το άχθος αλυτρωτικού-αναθεωρητικού παρελθόντος, σχεδόν 150 χρόνων». 2) Λόγω των νέων πεποιθήσεων, το Δεύτερο Μέρος <θα επανεξετάσει το καθεστώς των μνημείων> και <θα γίνουν οι κατάλληλες διορθωτικές ενέργειες (Άρθρο 8.2) και για τα εθνικά σύμβολα και σημαίες του Δευτέρου Μέρους> και <θα προβεί στην αφαίρεσή τους> (Άρθρο 8). 3) Και για τη <χρήση των επισήμων γεωγραφικών ονομάτων και τοπωνυμίων στην επικράτεια του> (Άρθρο 8.4). Συναφώς, οι όροι <Μακεδονία>, <Μακεδόνας> αναφέρονται εδώ όχι για χρήση, αλλά για διευκρίνηση και διάκριση <της εκατέρωθεν αντίληψής τους>, <σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτισμικής κληρονομιάς> (Άρθρο 7.1). Διότι οι όροι <Μακεδονία>, <Δημοκρατία Μακεδονίας> κλπ απαγορεύεται στο εξής να χρησιμοποιούνται από τους πολίτες της <Δημοκρατίας Βόρειας Μακεδονίας> (Άρθρο 1.7).
Γενικό Συμπέρασμα. Κατόπιν των ανωτέρω, επί τη βάσει και της Συμφωνίας, ακόμη, των Πρεσπών, καταδικάζεται η αναγνώριση Σωματείου και δη Σωματείων, με την επωνυμία «Κέντρο Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα». Διότι στους σκοπούς του, δια της χρήσεως ανατρεπτικής και αλυτρωτικής ορολογίας, εμφωλεύει η ψευδομακεδονική προπαγάνδα, όπως την γνωρίζουμε δια της ιστορίας, γεγονός αντιβαίνον στην Διεθνή της Συμφωνίας, και στην Ελληνική, έννομη Τάξη. Είναι χρέος της Ελληνικής Πολιτείας να επιβλέπει την πιστή εφαρμογή των όρων της Συμφωνίας της υποψηφίας για την Ε.Ε. χώρας, τ.ε. της «Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας» και ουδέποτε «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Εκ του «Ιδρύματος Εθνικού και Θρησκευτικού Προβληματισμού (Ι.Ε.Θ.Π.)» «Μέλαθρον Αναστασίου-Ιουλίας Μπίλλη»