του Επισκόπου Τολιάρας και Νοτίου Μαδαγασκάρης κ. Προδρόμου
Τρεις μέρες δίχως ρεύμα. Βροχή, από αυτές τις απρόσμενα μεγάλες για τον τόπο, αέρας, πεσμένες κολώνες ηλεκτροδότησης και οι επικοινωνίες πάνε περίπατο. Πρωτοχρονιά και αντί για θαλπωρή, ταξίδι στις ενορίες για να καταγράψουμε φθορές. Να ναι ευλογημένο!
Αναταράξεις από τις λακούβες, κουτουλιές στην οροφή του αυτοκινήτου, κι ένα πακέτο κρακεράκια για τον καθένα μας.
Πρωτοχρονιά δίχως εορταστικά κράκερ για γεύμα δεν γίνεται στην ιεραποστολή! Σε ένα από τα λίγα κομμάτια όπου ο δρόμος σκεπάζεται με άσφαλτο, βρήκαμε μαζεμένο κόσμο. Ο λογισμός μας αμέσως στο ατύχημα. Βέβαια και το ατύχημα είναι πολυτέλεια εδώ, χρειάζεσαι αυτοκίνητο, καύσιμα, γνώση οδηγική και χρόνο για τα παραπάνω.
Δύσκολο θέαμα! Οι κακοτεχνίες έδωσαν στο δρόμο νέα χρήση. Οδικό δίκτυο και εν τω άμα υδραγωγείο. Λακούβες που κρύβουν το σπάνιο νερό. Άνθρωποι που τρέχουν να το μαζέψουν.
Βενζινάδικα που ξεπουλούν τα παλιά μπετονια βενζίνης, βρώμικα, ελάχιστα τρύπια κάποια. Κι εμείς απλώς θεατές ενός παιχνιδιού επιβίωσης το οποίο για τον κάθε ντόπιο είναι η πιο μεγάλη χαρά. Κάποιος γύρισε και μας είπε: “Τυχερή, σίγουρα τυχερή η νέα χρονιά! Αρχίσαμε με νερό!”.
Κι εγώ σκέφτηκα: “τυχερή η νέα χρονιά, σίγουρα τυχερή. Αρχίσαμε με ταπείνωση.”
