Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο για τον πολιούχο της Βεροίας, Όσιο Αντώνιο τον Νέο (ΦΩΤΟ)

Με την ευκαιρία της θερινής πανηγύρεως του Ιερού Ναού του Οσίου Αντωνίου του Νέου, πολιούχου Βεροίας, τελέστηκε το πρωί της Τρίτης, 1ης Αυγούστου, Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Βρυούλων κ. Παντελεήμονος (Οικουμενικό Πατριαρχείο), ενώ συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Τριπόλεως κ. Θεοφύλακτος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας) και ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο.

Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργία τέθηκε σε προσκύνηση το Τίμιο Ξύλο από το Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά Βερμίου, το οποίο μετέφερε κατά τον Πανηγυρικό Εσπερινό ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως και Καθηγούμενος του Ιερού Προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά, Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας. Πρόκειται για τον Τίμιο Σταυρό που δωρήθηκε από τον Αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Εμμανουήλ τον Γ’ τον Μεγαλοκομνηνό στην παλαίφατη Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά του Πόντου και περιέχει μεγάλο τμήμα του Τιμίου Ξύλου.

Στο τέλος τελέστηκε ο καθιερωμένος Αγιασμός με την ευκαιρία της εορτής της προόδου του Τιμίου Σταυρού, παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθους ευσεβών πιστών, ενώ της εκκλησιαστικής τάξεως επιμελήθηκε ο Αρχιερατικός Επίτροπος περιχώρων Βεροίας και προϊστάμενος του Ιερού Προσκυνηματικού Ναού του Οσίου Αντωνίου Αρχιμ. Σωσίπατρος Πιτούλιας.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ευχαρίστησε τους Αγίους Αρχιερείς που λαμπρύνουν με την παρουσία τους την Ιερά Πανήγυρη αναφέροντας μεταξύ άλλων:

«Τον κατά Μακκαβαίων συγκρο­τη­θέντα πόλεμον, δεύτε θεασώ­μεθα πιστοί, και την τούτων αν­δρείαν».

Θεατές σε έναν πόλεμο μας καλεί να γίνουμε σήμερα ο ιερός υμνο­γράφος. Σε έναν πόλεμο στον οποίο αντιμέτωποι ήταν επτά νέα παιδιά, επτά ευλαβείς και πιστοί Ισραηλίτες, οι επτά Μακκαβαίοι παίδες, που δεν θέλησαν να υπο­κύψουν στις επιταγές του βασι­λέως και να καταπατήσουν τον νόμο του Θεού. Θεατές σε έναν πόλεμο που δεν διεξάγεται με όπλα ανθρώπινα και συμβατικά, αλλά με όπλα πνευματικά.

Μας καλεί ο ιερός υμνογράφος να γίνουμε θεατές σ᾽ αυτόν τον πο­λεμο, όχι για να απολαύσουμε ένα παράξενο θέαμα, αλλά για να διδαχθούμε από την ανδρεία των αγωνιζομένων. Γιατί και εμείς, ο κάθε πιστός, καλούμεθα να αντι­μετωπίσουμε έναν πόλεμο. Όχι βεβαίως σαν αυτόν τον οποίο αντι­μετώπισαν οι επτά Μακκαβαίοι παίδες, η μητέρα τους η αγία Σολο­μονή και ο διδάσκαλός τους ο άγιος Ελεάζαρος, του οποίου πολέμου η κατάλη­ξη ήταν το μαρτύριο, αλλά καλούμεθα να αντιμετωπίσουμε έναν πόλεμο πνευματικό, έναν πόλεμο σαν αυτόν στον οποίο αναφέρεται ο ιδρυτής της τοπικής μας Εκκλη­σίας, ο απόστολος Παύλος, «προς τον κοσμοκράτορα του σκότους», προς τον διάβολο.

Αυτός είναι ο αρχηγός κάθε πολέ­μου. Αυτός που συγκρότησε πρω­τίστως πόλεμο εναντίον του Θεού, νομίζοντας ότι μπορεί να γίνει ανώ­τερός του, νομίζοντας ότι μπορ­ει να τον νικήσει και να επι­κρατήσει στον κόσμο.

Αυτός συγκρότησε πόλεμο και εναντίον του Υιού και Λόγου του Θεού, του Κυρίου μας, ο οποίος ήλθε στη γη για να μας λυτρώσει από την καταδυναστεία του διαβό­λου. Και έφθασε μάλιστα μέχρι του σημείου να βρεί συνεργούς της κακίας του μεταξύ των ανθρώπων, οι οποίοι παρά το γεγονός ότι απήλαυσαν τις ευεργε­σίες και τα θαύματα του Χριστού κατά τα τρία χρόνια του δημοσίου βίου του, τον καταδίκασαν στον επονείδιστο σταυρικό θάνα­το. Και το έκανε πιστεύοντας ότι έτσι θα νικήσει τον Υιό του Θεού και θα κυριαρχήσει ο ίδιος στον κόσμο.

Αντί όμως να συντρίψει τον Χρι­στο επί του Σταυρού ο διάβολος και να εξέλθει νικητής, τον συνέτριψε ο Χριστός «θανάτω θάνατον πατή­σας», και μας άφησε τον Σταυρό του «όπλον κατά του διαβόλου», όπλο για τον πόλεμο τον οποίο κα­λείται να διεξαγάγει ο κάθε πιστός εναντίον του διαβόλου. Διότι, εφό­σον δεν κατόρθωσε ο διάβολος να νικήσει τον Χριστό και να ακυρώ­σει το σχέδιο της σωτηρίας μας, τώρα πλέον επιτίθεται και πολεμά τον κάθε ένα από εμάς, προκειμέ­νου να μας παρασύρει και να χα­σουμε τη σωτηρία, την οποία μας προσέφερε ο Χριστός με τη δική του θυσία, με τον δικό του Σταυρό.

Γι᾽ αυτό και η Εκκλησία μας, θέλο­ντας να μας ενισχύσει στον πνευματικό αυτό πόλεμο, προβάλ­λει τον Σταυρό του Κυρίου μας. Γι᾽ αυτό και εμείς σήμερα, ημέρα κατά την οποία στην Κωνσταντινού­πο­λη λιτάνευαν τον τίμιο Σταυρό σε όλη την πόλη, μεταφέραμε τον τίμιο Σταυρό, ο οποίος φυλάσσεται στο ιερό Προσκύνημα της Πανα­γίας Σουμελά και περιέχει τμήμα του Τιμίου Ξύλου του ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου μας, για να τον προσκυνήσουμε και να λάβου­με την ευλογία και τη χάρη του.

Με τη χάρη του Σταυρού, άλλω­στε, κατόρθωσε και ο πολιούχος μας άγιος Αντώνιος ο νέος, τον οποίο τιμούμε κατά την παράδοση και σήμερα, να αποκρούσει τον δαι­μονικό πόλεμο, τον οποίο αντι­με­τώπιζε, όταν ασκήτευε στις λοχ­μες του ποταμού Αλιάκμονα, και ο διάβολος προσπαθούσε διαρκώς και εφευρίσκοντας ποικίλα τεχνά­σματα να τον νικήσει και να τον παρασύρει στην αμαρτία και στην καταστροφή, τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική.

Όμως ο άγιος Αντώνιος αντέστη με τη δύναμη του Σταυρού και κα­τόρθωσε να νικήσει στον πνευμα­τι­κο αυτό πόλεμο και να λάβει τον στέφανο της δόξης από τον Θεό.

Ας ακούσουμε, λοιπόν, και εμείς την πρόσκληση που μας απηύθυνε σήμερα ο ιερός υμνογράφος, να γίνουμε θεατές του πολέμου ενα­ντίον των αγίων Μακκαβαίων και της ανδρείας τους. Αλλά ας μην παραμείνουμε μόνο θεατές. Ας αγωνισθούμε, έχοντας ως όπλο τον τίμιο Σταυρό, εναντίον της αμαρτίας, εναντίον των παθών και των αδυναμιών μας, εναντίον των κακών συνηθειών μας, που γίνο­νται κάποιες φορές και εμπόδιο στο να ακολουθήσουμε την ορισμέ­νη από την Εκκλησία μας νηστεία του Δεκαπενταυγούστου.

Και εύχομαι να νικήσουμε σ᾽ αυ­τον τον πνευματικό αγώνα που αρχίζουμε από σήμερα, με τις πρε­σβείες των εορταζομένων αγίων Μακκαβαίων, της αγίας Σολομο­νης, της μητέρας τους, του αγίου Ελεαζάρου και του πολιούχου μας αγίου Αντωνίου, αλλά και τις ευχές των Σεβασμιω­τάτων Αγίων Αρχιερέων, του Σεβα­σμιωτάτου Μητροπολίτου Βρυ­ούλων κ. Παντελεήμονος, πολυσεβάστου ιεράρχου του Οι­κου­μενικού μας Πατριαρχείου, ο οποίος προεξήρχε της σημε­ρινής θείας Λειτουργίας, αλλά και του επίσης σεβαστού και αγαπητού Αγίου Τριπόλεως, κ. Θεοφυλάκτου, σε­πτού ιεράρχου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, προς τους οποίους εκφράζω και πάλιν την ευγνωμο­σύνη και τις ευχαριστίες μου, γιατί με τη σεπτή παρουσία τους λαμ­πρυ­ναν την πανήγυρή μας.

Τους ευχαριστώ και τους δύο από καρδίας και εύχομαι και με τις δικές τους ευχές η Παναγία μας να μας διαφυλάττει, για να περάσουμε τον Δεκαπενταύγουστο μέσα από την πνευματική άσκηση, τη νηστεία, την προσευχή και τις Παρακλήσεις στην Κυρία Θεοτόκο, τήν Παναγία καί Μητέρα μας. Αμήν.