Πλήθος πιστών στον Πανηγυρικό Εσπερινό στην Μονή της Αγίας Κυριακής στο Λουτρό

Το εσπέρας της Πέμπτης, 6^ης Ιουλίου, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή της Αγίας Κυριακής Λουτρού, παρουσία πλήθους ευλαβών προσκυνητών.

Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Ρίζης ευκλεούς Κυριακή, κλάδος ωραιότατος ώφθης, καρπόν σω­τή­ρι­ον, φέρων της αθλήσεως τα κα­τορ­θώματα», ψάλλει ο ιερός υμνο­γράφος για την αγία με­γαλο­μάρ­τυ­ρα Κυριακή, την προστάτιδα και έφορο της Ιεράς αυτής Μονής, τη μνήμη της οποίας πανηγυρί­ζουμε.

Και ήταν όντως «κλάδος ωραιό­τα­τος ρίζης ευκλεούς» η αγία Κυ­ριακή, γιατί ήταν καρπός της προ­σευχής των ευσε­βών και ευγενών γονέων της, οι οποίοι μη έχο­ντας παιδιά παρακα­λούσαν τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί. και ο Θεός εισήκουσε τη δέησή τους και τους έδωσε το παιδί που ζητούσαν, την αγία Κυριακή, την οποία από μι­κρή την οδήγησαν στον δρόμο της πίστεως στον Χριστό.

Έτσι η αγία Κυριακή ως μέλος της Εκκλησίας έγινε κλάδος και της νοητής αμπέ­λου, του Χριστού, και μάλιστα «κλά­δος ωραιότατος», όπως ψάλ­λει ο ιερός υμνογράφος, καθώς διακρινόταν για την αρετή της, για την αγάπη και την πίστη της στον Χριστό, για την αγνότητα και την καθαρότητα της ψυχής και του σώ­ματός της.

Όλα αυτά, για τα οποία η αγία Κυριακή αγωνιζόταν να αποκτήσει και να αυξήσει για την αγάπη του Χριστού, υπήρξαν η αι­τία για να οδηγηθεί ως χριστιανή ενώπιον του Ρωμαίου δικαστού, ο οποίος προσπάθησε να την πείσει να αρ­νηθεί την πίστη της στον Χριστό και να απο­λαύσει τις ανέσεις και τις ηδονές που της εξασφάλιζε η νεό­τητα και το κάλ­λος της.

Όμως η αγία στάθηκε ακλόνητη στην πίστη της και στην αγάπη της στον Χριστό. Ομολόγησε με παρ­ρη­σία ότι γι’ αυτήν τίποτε δεν εί­ναι σπουδαιότερο από τον Χρι­στό, στον οποίο είχε αφιερώσει ήδη ολό­κλη­ρο το είναι της, την ψυχή της, την αγάπη της, την παρθενία της και αυτήν ακόμη τη ζωή της, γιατί γνώ­ριζε και πίστευε ότι τίπο­τε δεν αξί­ζει περισσότερο από το να μείνει ενωμένη με τον Χριστό, τί­ποτε δεν αξίζει πε­ρισ­σό­τερο από το να χαρί­σει τα πάντα σ’ Αυ­τόν που είναι τα πάντα για τη ζωή της, αλλά και τίποτε δεν αξίζει περισ­σό­τερο από την αιώνια ζωή, την οποία υπό­σχεται ο Χριστός σε όσους ομο­λο­γούν την πίστη τους σε Εκείνον και θυσιά­ζουν τη ζωή τους για την αγάπη του.

Έτσι υπέμεινε η αγία τα μαρτύρια στα οποία την υπέβαλλαν οι διώ­κτες της και προσέφερε ως δώρο στον Χρι­στό μαζί με τους καρπούς των αρετών της και τα μαρτυρικά της κατορθώματα, και αξιώθηκε να κερδίσει τον στέφανο του μαρ­τυρίου και την αιώνια ζωή κοντά στον Χριστό.

Εορτάζοντας και εμείς τη μνήμη της μεγάλης αυτής αγίας της Εκ­κλησίας μας, της αγίας μεγα­λο­μάρ­τυρος Κυριακής, ας συνειδητοποιή­σουμε ότι δεν ήταν μόνο εκείνη «κλά­δος ευκλεούς ρίζης», επειδή καταγόταν από μία πλούσια και αρχοντική οικογένεια, αλλά είμα­στε και όλοι εμείς, τα πιστά μέλη της Εκκλησίας, η οποία είναι «ευ­κλεής ρίζα», γιατί ιδρυτής της είναι ο Χριστός, «η άμπελος η αλη­θινή», όπως λέγει ο ίδιος, και εμείς είμαστε τα κλαδιά της αμπέλου. και ως κλήματα έχουμε χρέος να παράγουμε τους καρπούς, τους οποίους ανα­μένει από εμάς.

Είναι μεγάλη η τιμή αυτή που μας κάνει ο Χριστός και θα πρέπει να προσπαθούμε να ανταποκριθούμε σε αυτήν, προσφέροντας τους καρ­πούς των αρετών και των καλών μας έργων.

Ο Χριστός δεν ζητά από εμάς να υπομείνουμε βασανιστήρια η να θυσιάσουμε τη ζωή μας για Εκεί­νον, όπως έκανε η αγία Κυριακή. Περιμένει όμως πνευματικούς καρ­πούς, διότι μόνο με αυτούς θα αποδείξουμε ότι είμαστε και θέ­λου­με να παραμείνουμε ενωμέ­νοι μαζί του. Μόνο με αυτούς θα απο­δείξουμε ότι δεν είμαστε κλήματα ξερά, τα οποία είναι καταδικα­σμέ­να να κοπούν και να καούν, γιατί είναι άχρηστα, αλλά είμαστε κλή­μα­τα ζωντανά με τη χάρη του Θεού και των μυστηρίων της Εκκλησίας μας, χωρίς την οποία δεν μπορούμε να επιτύχου­με τίποτε στη ζωή μας, ούτε τη φυσική ούτε πολύ περισσό­τερο την πνευματική.

Ας μένουμε, λοιπόν, ενωμένοι με την ευκλεή ρίζα, ενωμένοι με τον Χριστό και ας προσπαθούμε, ακο­λουθώντας και το παράδειγμα της αγίας μεγαλομάρτυρος Κυρια­κής, την οποία ήλθαμε να τιμήσου­με απόψε εδώ, στην Ιερά Μονή της, να καλλιεργούμε στην ψυ­χή μας τις αρετές, την πίστη και την αγάπη στον Χριστό, την τα­πείνωση και την υπακοή στο θέλη­μα και τις εντολές του, ώστε αξιο­ποιώντας τη βοήθεια και την πνευματική τροφή, την οποία μας προσφέρει η Εκκλησία μας με τα ιερά μυστήριά της, να καρποφο­ρού­με πνευματι­κά, για να αξιω­θούμε δια πρε­σβει­ών και της αγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακής της ουρανίου βασιλείας και της αιωνίου ζωής.