Το πρωί της Τρίτης, 19 Οκτωβρίου 2021, ημέρας μνήμης του αγίου ενδόξου αποστόλου Θωμά, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία στον Ιερόν Ναό Μεταμορφώσεως του Κυρίου στην Ραμάλλα.
Στην Λειτουργία συλειτούργησαν ή συμπροσευχήθηκαν κατόπιν προσκλήσεως του ηγουμένου Ραμάλλας Αρχιμανδρίτου π. Γαλακτίωνος, οι ιερείς της περιοχής Ραμάλλας της Δυτικής Όχθης, π. Ιάκωβος ιερεύς Ραμάλλας, ο π. Τζώρτζ Αουάδ ιερεύς Τζίφνας, ο π Νικόλαος ιερεύς Άιν Αρίκ, ο π. Δαυΐδ ιερεύς Τάϋμπε, ο π. Αθανάσιος ιερεύς Ζαπάμπδε, ο Αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος ηγούμενος Μπετζάλλας και Μονής Ποιμένων, ο π. Ιωσήφ Χόδαλη, ο π. Παύλος και ο π. Ηλίας, ιερείς Μπετζάλλας, ο π. Συμεών εφημέριος Ναζαρέτ, ο Πατριαρχικός Επίτροπος Άκκρης-Πτολεμαΐδος Αρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος, ο Αρχιμανδρίτης π. Αρτέμιος ηγούμενος Χάιφας, ο π. Σάββας ιερεύς Αμπελίν, ο Αρχιμανδρίτης Λεόντιος ηγούμενος Ραφιδίων, ο μοναχός Βησσαρίων Επιστάτης Μπουρκίν, ο π. Κωνσταντίν ιερεύς Ιόππης, ο π. Ανδρέας πρώην ιερεύς Τζίφνας, ο π. Γεώργιος Μπαράμκη ιερεύς του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιακώβου, οι π. Σπυρίδων και π. Ήσσα Θαλτζήε και ο π. Τζωρτζ Ζακαμάν ιερείς Βηθλεέμ.
Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος προέστη της Θείας Λειτουργίας, ο οποίος ήλθε από την Ιερουσαλήμ συνοδευόμενος από τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, τον Μητροπολίτη Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ και τον Αρχιδιάκονο π. Μάρκο, ιερέων και λαού.
Παρατίθεται η ομιλία του Πατριάρχη Ιεροσολύμων:
“Ιδού δη ευλογείτε τον Κύριον πάντες οι δούλοι Κυρίου, οι εστώτες εν οίκω Κυρίου εν αυλαίς οίκου Θεού ημών, (Ψαλμ. 133-1), ψάλλει ο ψαλμωδός.
Και η μεν ενότης αφορά εις την αποστολήν του υπό της Εκκλησίας κεχειροτονημένου πνευματικού ποιμένος κατά τον Παύλειον λόγον: «και αυτός έδωκε τους μεν αποστόλους, τους δε προφήτας, τους δε ευαγγελιστάς, τους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς τον καταρτισμόν των αγίων εις έργον διακονίας, εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού, μέχρι καταντήσωμεν οι πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του υιού του Θεού», (Εφ. 4, 11-13)
Η δε ταυτότης αφορά εις τον άρρηκτον δεσμόν ημών μετά της ευσεβούς ημών επωνυμίας, τουτέστιν το όνομα του Χριστού, το οποίον «ο Θεός υπερύψωσε και εχαρίσατο αυτώ όνομα το υπέρ παν όνομα», (Φιλιπ. 2,9), κατά το λεγόμενον υπό του Παύλου.
Αξιοσημείωτον ότι η εν Χριστώ ταυτότης επ’ ουδενί αναιρεί αλλά τουναντίον ενισχύει την φιλοπατρίαν, δηλονότι την αγάπην προς τον τόπον γεννήσεως ημών, κατά το παράδειγμα του Κυρίου ημών Ιησού, Όστις «ελθών εις την πατρίδα Αυτού την Ναζαρέτ, ου ην τεθραμμένος, εδίδασκεν αυτούς εν τη συναγωγή αυτών» (Πρβλ. Ματθ. 13, 54/ Λουκ. 4,16). Ουχ ήττον όμως «ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν», (Εβρ. 13, 14)
Η ιερά των κληρικών ημών σύναξις, η λαμβάνουσα χώραν εν τοις εδάφοις του υπό Ισραηλινήν τελούντος κατοχήν Παλαιστινιακού Κράτους, ενέχει ιδιαιτέραν σημασίαν, τόσον διά το ευσεβές Χριστεπώνυμον ημών ποίμνιον, όσον και διά τους κατά τόπους και πόλεις ποιμαίνοντας ημών σεβαστούς ιερείς, των οποίων η λειτουργική, δηλονότι ευχαριστιακή διακονία και η ποιμαντική αυτών μέριμνα είναι όντως μεγάλη και αναγκαία όσον ποτέ άλλοτε.
Λέγομεν δε τούτο, διότι ο διάκονος, δηλαδή ο ιερεύς της Εκκλησίας είναι συνεργός του αρχιποίμενος ημών Χριστού και «συνεργός εις την βασιλείαν του Θεού» (Κολ. 4,11) κατά το πρότυπον των μεγάλων και εγκρίτων πατέρων της Εκκλησίας και του Ιερωτάτου Παύλου, Αθανασίου και Κυρίλλου Αλεξανδρείας και βεβαίως των Καππαδοκών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και του Ιωάννου του Χρυσοστόμου και πολλών άλλων θεοφόρων Πατέρων.
Οι μεγάλοι και πνευματοφόροι ούτοι Πατέρες της Εκκλησίας εγένοντο μιμηταί του θείου Παύλου κατά το παράγγελμα αυτού: «εάν γαρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ, αλλ’ ου πολλούς πατέρας. Εν γαρ Χριστώ Ιησού διά του Ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννησα. Παρακαλώ ούν ημάς, μιμηταί μου γίνεσθε» (Α΄Κορ. 4, 15-16).
Πράγματι ούτοι ανεδείχθησαν μιμηταί του θεσπεσίου Παύλου ακούοντες εις τας προς Τιμόθεον προτροπάς αυτού: «Συ δε, ω [Τιμόθεε], άνθρωπε του Θεού, …· δίωκε δε δικαιοσύνην, ευσέβειαν, πίστιν, αγάπην, υπομονήν, πραότητα…. την παρακαταθήκην φύλαξον, εκτρεπόμενος τας βεβήλους κενοφωνίας και αντιθέσεις της ψευδωνύμου γνώσεως», (Πρβλ. Α΄ Τιμ 6, 11-20).
Η αγία ημών Εκκλησία και δη το Παλαίφατον Rum Orthodox ημών Πατριαρχείον Ιεροσολύμων, ως άλλη Κιβωτός και φιλόστοργος μητέρα ουκ επαύσατο την μέριμναν αυτής υπέρ του δοκιμαζομένου ημών ποιμνίου και όχι μόνον, διά των αδιαλείπτων προσευχών επί του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου του Σωτήρος ημών Χριστού αλλά και των αγαθών έργων: «Τεκνία μου, μη αγαπώμεν λόγω μηδέ τη γλώσση αλλ’ εν έργω και αληθεία», παραγγέλλει ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. (Α΄ Ιωάν. 3, 18).
Κατακλείοντες τον Πατρικόν και Πατριαρχικόν τούτον εν Κυρίω χαιρετισμόν ημών ευχόμεθα ευόδωσιν και εν Χριστώ αύξησιν κατά τας εργασίας της συνάξεως υμών, φέροντες εις τας διανοίας και τας καρδίας υμών τον του Ιερού Χρυσοστόμου λόγον: «Η γαρ Ιερωσύνη τελείται μεν επί γης τάξιν δε επουρανίων έχει πραγμάτων».
Η χάρις του Θεού και Σωτήρος ημών διά των πρεσβειών της υπερευλογημένης Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας και πάντων των αγίων, είη μετά πάντων υμών. Αμήν”.
Τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων και την ιερατική σύναξη καλωσόρισε ο Δήμαρχος Ραμάλλας κ. Φάραχ Χαντίντ.
Πηγή: Πατριαρχείο Ιεροσολύμων