Την Δευτέρα, 8 Νοεμβρίου 2021, εορτάσθηκε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η εορτή του αγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλήτου.
Κατά την εορτήν ταύτην η Εκκλησία όλη, ιδία δε η τοπική της Θεσσαλονίκης, ενθυμείται ότι ο Άγιος Δημήτριος κατήγετο εκ Θεσσαλονίκης και εμαρτύρησεν υπέρ Χριστού επί Μαξιμιανού το 306μ.χ. ότε εγένετο γνωστόν ότι ήτο Χριστιανός εκ του γεγονότος ότι ενεθάρρυνε και ενίσχυσε τον Νέστορα και ενίκησεν εν τω σταδίω, θρασυνόμενον τον Λυαίον. Διά τούτο η Εκκλησία ψάλλει: «ως ούν Λυαίου καθήλες την έπαρσιν, εν τω σταδίω θαρρύνας τον Νέστορα, ούτως άγιε μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος». Και ομού μετά του αγίου Δημητρίου, την επομένην τιμά και τον άγιον Νέστορα ως μαρτυρήσαντα και αυτόν.
Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εόρτασε την εορτήν ταύτην εις το εν τω Κεντρικώ Μοναστηρίω παρεκκλήσιον του Αγίου Δημητρίου, πλησίον του οποίου και η ομώνυμος Σχολή.
Του Εσπερινού αφ’ εσπέρας και της θείας Λειτουργίας την πρωίαν προεξήρξεν ο Μητροπολίτης Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ, συλλειτουργούντων των Αρχιμανδριτών π. Αλεξίου, π. Μακαρίου και π. Στεφάνου, του Πρεσβυτέρου π. Γεωργίου Μπαράμκη, και του Ιεροδιακόνου π. Ευλογίου, ψαλλόντων του κ. Βασιλείου Γκοτσοπούλου μετά των μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής Σιών, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Ευαγγέλου Βλιώρα και μετέχοντος ικανού αριθμού μοναχών, μοναζουσών και προσκυνητών.
Μετά την θείαν Λειτουργίαν έλαβε χώραν εις την αίθουσαν τελετών της Πατριαρχικής Σχολής του Αγίου Δημητρίου μικρά σχολική εκδήλωσις, και βιντεοπαρουσίασις, την οποίαν ηυλόγησεν διά της παρουσίας αυτού η Α.Θ.Μ., με θέμα το μαρτύριον του Αγίου Δημητρίου και την ιστορίαν της Σχολής του Αγίου Δημητρίου του Πατριαρχείου λειτουργούσης το πρότερον ως Ελληνοφώνου, νυν δε ως Αραβοφώνου διά το ποίμνιον του Πατριαρχείου εις Ιεροσόλυμα.
Την εκδήλωσιν ταύτην προσεφώνησεν ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού:
«Χρηστότητα και παιδείαν και γνώσιν δίδαξόν με, ότι ταίς εντολαίς σου επίστευσα», (Ψαλμ 118,66), ψάλλει ο ψαλμωδός.
Εντιμότατε Σχολάρχα κ. Ζανανίρη,
Αγαπητά μας παιδιά,
Κυρίαι και Κύριοι
Η των Ιεροσολύμων Πατριαρχική Σχολή του Αγίου Δημητρίου τιμά σήμερον τον άγιον αυτής Πάτρωνα, Δημήτριον τον Μεγαλομάρτυρα.
Ούτος, ως γνωστόν, έζησεν επί του Ρωμαίου Αυτοκράτορος Διοκλητιανού και Μαξιμιανού και κατήγετο εκ της πόλεως των Θεσσαλονικέων. Διεκρίθη τόσον διά την ευσέβειαν αυτού, δηλονότι την μεγάλην αυτού Χριστιανικήν πίστιν, γενόμενος συμμάρτυς του αίματος του Χριστού, όσον και διά την παιδείαν αυτού, γενόμενος διδάσκαλος και παιδαγωγός εις Χριστόν. Επέτυχε δε τούτο ακούων εις τους αγιογραφικούς λόγους: «Χρηστότητα και παιδείαν και γνώσιν δίδαξόν με Κύριε, ότι ταίς εντολαίς σου επίστευσα», (Ψαλμ. 118, 66).
Η αγάπη του νεαρού Δημητρίου διά την γνώσιν της αληθείας δεν περιωρίζετο μόνον εις την σπουδήν της θύραθεν παιδείας, τουτέστιν της Ελληνικής Φιλοσοφίας, αλλ’ επεξετείνετο κυρίως εις την μελέτην των Αγίων Γραφών και δη του Ευαγγελίου του Χριστού. «Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς», (Ιωάν. 8,32), λέγει Κύριος.
Η παιδεία είναι εκείνη, η οποία μορφώνει ηθικώς και πνευματικώς τον άνθρωπον. Και τούτο διότι η γνώσις οδηγεί εις τον φωτισμόν της διανοίας, ο δε φωτισμός της διανοίας οδηγεί εις την αλήθειαν των πραγμάτων, δηλαδή της επιστήμης. Η κατά Χριστόν όμως παιδεία υπερβαίνει τα όρια της ανθρωπίνης λογικής και προάγει τον ευσεβή και δίκαιον μαθητήν του Χριστού εις το απόθετον κάλλος, δηλαδή εις την θεωρίαν της δόξης του Θεού.
«Ο γαρ νόμος του Πνεύματος της ζωής εν Χριστώ Ιησού ηλευθέρωσέ με από του νόμου της αμαρτίας και του θανάτου»,(Ρωμ. 8,2), κηρύττει ο θείος Παύλος προσθέτων: «Το γαρ φρόνημα της σαρκός θάνατος και του Πνεύματος ζωή και ειρήνη,· διότι το φρόνημα της σαρκός έχθρα εις Θεόν», (Ρωμ. 8,6).
Εμπνευσμένος από τους θεοπνεύστους τούτους λόγους του Αποστόλου Παύλου, ο μέγας φίλος του Χριστού Δημήτριος επεζήτει την ελευθερίαν αυτού από της δουλείας του φρονήματος της σαρκός και της δουλείας του νόμου της φθοράς, δηλονότι της αμαρτίας και του θανάτου. Διό και καταξιώθηκε της βασιλείας του Θεού, (Β΄ Θεσ. 1,5), ως μελωδικώς βοά και λέγει ο υμνωδός αυτού. «Νενικηκότα το ψεύδος της ασεβείας, ο του Θεού πανύψιστος, θεώμενος Λόγος, δόξη εστεφάνωσε, Δημήτριε, ψάλλοντα, δόξα τη δυνάμει Σου, Κύριε».
Ημείς, οι τελούντες υπό την σκέπην της αγίας του Χριστού Εκκλησίας και δη του παλαιφάτου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων (του Ρωμαιορθοδόξου) καλούμεθα να γίνωμεν κήρυκες του Ευαγγελίου της αγάπης και φιλανθρωπίας του Θεού, δηλαδή της ελευθερίας του Χριστού. «Εγώ ειμι το φως του κόσμου· ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φως της ζωής», (Ιωάν. 8,12), λέγει Κύριος. Έτη πολλά και καλή πρόοδον εις την μαθητείαν της γνώσεως της αληθείας. Αμήν».
Πηγή: Πατριαρχείο Ιεροσολύμων