Το χρήμα και η εξουσία δεν φέρνει την ευτυχία. Ούτε βγάζει Αρχιεπίσκοπο συμπληρώνω. Η εκλογή του Αρχιεπισκόπου στην Κύπρο το απέδειξε σε μεγάλο βαθμό. Παρασκηνιακά υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση, αυτό δεν είναι κρυφό.
Με ενορχηστρωτή τη Μονή Βατοπαιδίου πολλές δυνάμεις συνασπίστηκαν για να εκλεγεί ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, στην πέμπτη τη τάξει αυτοκέφαλη Εκκλησία. Φευ. Μήτε τα χρήματα, μήτε η εξουσία μέτρησαν.
Ο λαός μεν ανέδειξε τον Λεμεσού Αθανάσιο ως τον πιο λαοφιλή, όμως η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου επέλεξε νηφάλια μέσα από το τριπρόσωπο Λεμεσού-Πάφου-Ταμασού τον Πάφου Γεώργιο.
Αποφάσισε να εκλέξει με άλλες λογικές. Εκείνον που θα συνέχιζε την κληρονομιά του προκατόχου του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου. Στον οποίο αναγνώρισε τη διαδρομή, αλλά και τις κακουχίες που υπέστη στο παρελθόν.
Η Ιερά Σύνοδος των Κυπρίων διάλεξαν έναν δρόμο ουδετερότητας. Ούτε με τους δυτικούς, ούτε με τους Ρώσους. Ίσες αποστάσεις. Μαθαίνω πως και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι χαρούμενοι που έχουν τον Πάφου Γεώργιο ως συνομιλητή τους ως Αρχιεπίσκοπο μιας τόσο σπουδαίας Εκκλησίας στο ορθόδοξο οικοσύστημα.
Στη Μονή Βατοπαιδίου, από την άλλη, το φυσάνε και δεν κρυώνει. Ήταν σχεδόν αυτοσκοπός να εκλέξουν τον Λεμεσού Αθανάσιο. Κύπριοι στην πλειοψηφία τους ο ηγούμενος και οι μοναχοί που ρυθμίζουν τις υποθέσεις της συγκεκριμένης Μονής ήθελαν να έχουν «ανοικτή πόρτα» με την Μεγαλόνησο.
Θυμίζω πως ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος δεν μίλαγε διόλου κολακευτικά για τους Βατοπαιδινούς, τους οποίους γνώριζε από τη δεκαετία του 80 από την Κύπρο. Πριν καν μεταβούν και «αναστήσουν» το Βατοπαίδι και το κάνουν αυτό που είναι σήμερα.
Ηθικό δίδαγμα
Επιτρέψτε μου να κάνω δύο επισημάνσεις σχετικά με αυτή την εκλογή. Πρώτον πως η εξουσία και η επιρροή δεν «βγάζουν» Αρχιεπίσκοπο. Τα μοναστήρια, όσο ισχυρά κι αν είναι, καλό θα είναι να περιοριστούν στον ρόλο τους.
Να ασχοληθούν περισσότερο με τα πνευματικά και λιγότερο με ζητήματα εκκλησιαστικής και κοινωνικής εξουσίας και παρέμβασης. Ούτως η άλλως, αφού τη ζωή και το μέλλον το ορίζει ο Θεός, ας αφήσουν και κάτι στα χέρια Του και να μην προσπαθούν να «φροντίσουν» για το κάθε τι.
Δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα από την εκλογή του νέου Αρχιεπισκόπου Κύπρου Γεωργίου είναι η βιολογική ηλικία. Ο νέος Αρχιεπίσκοπος το νέο έτος που καλωσορίζουμε θα συμπληρώσει τα 74 χρόνια.
Η Εκκλησία σε θέματα διαδοχής δεν κοιτάει ούτε ισορροπίες, ούτε ηλικίες. Ούτε μεγάλους, ούτε μικρούς. Κοιτάει ποιος είναι ο κατάλληλος για την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Ποιος θα ωφελήσει περισσότερο και ποιος θα ζημιώσει.
Γιατί η Εκκλησία και ο κόσμος έχουν ανάγκη από Αρχιεπισκόπους με ουσία, όχι «γεροντάδες». Με πνευματικότητα σίγουρα, αλλά και διοικητικές ικανότητες.
“Μελχισεδέκ”