Ολοκληρώθηκαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις για τον Άγιο Λουκά τον Ιατρό στην Παναγία Δοβρά Βεροίας

Την Παρασκευή 11 Ιουνίου το απόγευμα ολοκληρώθηκαν οι λατρευτικές εκδηλώσεις με την ευκαιρία της εορτής της οσιακής κοιμήσεως του Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως του Ιατρού και Θαυματουργού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.

Στον πανηγυρίζοντα υπό κατασκευή Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού, τελέστηκε Μεθεόρτιος Αρχιερατικός Εσπερινός και ο Παρακλητικός Κανόνας του Αγίου, χοροστατούντος του Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον Θείο Λόγο.

Η ολοκλήρωση των λατρευτικών εκδηλώσεων της εορτής της οσιακής κοιμήσεως του Αγίου Λουκά, σηματοδοτεί και την λήξη της Γ΄ Ιατρικής Εβδομάδος που διοργάνωσε και φέτος η Ιερά Μητρόπολη.

Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως μας, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

Τιμήσαμε σήμερα τήν ἱερά μνήμη τοῦ προστάτου μας, τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τοῦ ἰατροῦ καί θαυματουργοῦ, καί ἀπόψε ψάλαμε τήν ἱερά Παράκλησή του καί δεχθήκαμε τήν εὐλογία τοῦ θαυματουργοῦ καί χαριτοβρύτου ἱεροῦ του λειψάνου.

Πολλές φορές ἔχουμε ἀναφερθεῖ στίς διώξεις, τίς φυλακίσεις, τίς ἐξορίες καί τίς ταλαιπωρίες πού ὑπέμεινε ὁ ἅγιος Λουκᾶς χάριν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας του ἀπό τό ἀθεϊστικό καθεστώς τῆς ἐποχῆς του.

Ἐκεῖνος ὅμως παρέμενε ἀμετακίνητος στήν πίστη του καί ἀγωνιζόταν γι’ αὐτήν καί γιά τούς ἀνθρώπους πού ἐποίμαινε μέ­χρι τόν θάνατό του, χωρίς νά κάμπτεται ἀπό αὐτό.

Γι’ αὐτό καί ὁ Χριστός ἀντάμειψε τήν ὑπομονή καί τήν ἐπιμονή του καί τοῦ χάρισε τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, τοῦ ἔδωσε πλούσια τή χάρη τῶν ἰάσεων καί τῶν θαυμάτων, μέ τήν ὁποία μᾶς εὐεργετεῖ ὅλους μας.

Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, σήμερα τί λέει γιά τήν ἐπιμονή στίς δυσκολίες καί τήν ὑπομονή στούς πειρασμούς ὁ ἅγιος Λουκᾶς.

«Τήν ἡμέρα τῆς πανηγύρεως τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ ναοῦ», λέγει ὁ ἅγιος γιά κάποιον ναό τῆς ἐπαρχίας του, «σᾶς ἔλεγα ὅτι “ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καί οἱ βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν.”

Καί θέλω τώρα νά σᾶς τό ἐξηγήσω καλύτερα.

Ὑπάρχουν πολλοί ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι καθόλου δέν σκέπτονται γιά τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἤ τήν σκέφτονται πολύ λίγο.

Εἶναι αὐτοί γιά τούς ὁποίους ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶπε τήν παραβολή τοῦ σπορέως καί τούς παρομοίασε μέ τούς σπόρους ἐκεί­νους, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν στόν δρόμο καί ἦρθαν τά πουλιά καί τούς ἔφαγαν ὅλους.

Βλέπετε ὅτι στό μεγάλο ἔργο τῆς κατακτήσεως τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν δύο πράγματα παίζουν μεγάλο ρόλο.

Ἡ καρδιά τῶν ἀνθρώπων στούς ὁποίους αὐτή κηρύσσεται καί τά ἐμπόδια πού στήνει ὁ διάβολος στό ἔργο τοῦ ἀγώνα γιά τήν κατάκτηση τῶν οὐ­ρα­νῶν, ὅπως τό περιγράφει στήν παραβολή πού προανέφερα.

Ὁ Κύριος θέλει ὅλοι οἱ ἄνθρωποι να σωθοῦν, ἀλλά δυστυχῶς κάποιοι ἄνθρωποι δέν θέλουν νά σωθοῦν.

Ὁ Θεός ὅμως περιμένει καί ἀπό αὐτούς νά κάνουν τήν προσπάθεια πού ἀπαιτεῖται γιά τούς χαρίσει τή βασιλεία του. Διότι ἡ κατάκτηση τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν χρειάζεται προσπάθεια καί κόπο καί ἐπιμονή.

Καί ὁ Θεός χαίρεται, ὅταν προσπαθοῦμε καί ἐπιμένουμε καί πιέζουμε γιά νά τήν κερδίσουμε.

Καί ὅσο περισσότερο ἐμεῖς πιέζουμε, πιέζοντας τόν ἑαυτό μας, τά πάθη, τίς ἀδυναμίες μας καί πιέζοντας συγχρόνως μέ τόν ἀγώνα μας καί τόν διάβολο, ὁ ὁποῖος ἀπό τή δική του πλευρά ἀγωνίζεται γιά νά μείνουμε ἔξω ἀπό τή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, τόσο ὁ Χριστός μᾶς ἐνισχύει στήν προσπάθειά μας μέ τή χάρη του.

Γι᾽ αὐτό, ἄλλωστε, μᾶς εἶπε ὁ Χριστός ὅτι «ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βιάζεται, καί οἱ βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν», γιά νά μήν θεωροῦμε ὅτι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι εὔκολη ὑπόθεση καί ὁ Θεός θά μᾶς τήν χαρίσει ὅπως τίς ἄλλες δωρεές του.

Ναί, ὁ Θεός θά μᾶς τήν χαρί­σει, διότι κανενός ἀπό ἐμᾶς τά καλά ἔργα δέν ἀρκοῦν γιά νά τόν βάλουν στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὅμως θά τήν χαρίσει σέ ὅσους ἀποδείξουν μέ τόν ἀγώνα τους, τήν ὑπομονή τους καί τήν ἐπιμονή τους ὅτι πραγματικά τήν θέλουν.

Ὅτι εἶναι πρόθυμοι νά ὑπομείνουν τά πάντα καί νά θυσιάσουν τά πάντα γιά τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ὅτι εἶναι πρόθυμοι νά ὑπομείνουν καί θλίψεις καί δοκιμασίες καί διωγμούς καί ἀδικίες, ὅπως τίς ὑπέμεινε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅπως τίς ὑπέμειναν ὅλοι οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, καί βεβαίως ὅπως τίς ὑπέμεινε καί ὁ ἅγιος Λουκᾶς, γιά χάρη τῆς οὐρανίου βασιλείας.

Διότι οἱ θλίψεις καί οἱ δοκιμασίες δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά τά μέσα πού χρησιμοποιεῖ ὁ διάβολος γιά νά ἀνακόψει τήν προσπάθειά μας, γιά νά μᾶς κάνει νά κουρασθοῦμε, νά ἀγανακτήσουμε καί νά ἐγκαταλείψουμε τόν ἀγώνα μας.

Ὅμως ὁ Χριστός μᾶς ἔχει προει­δοποιήσει καί πάλι ὅτι «στενή καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός ἡ ἀπάγουσα εἰς τήν ζωήν», καί ἀκόμη ὅτι «οὐδείς βαλών χεῖραν ἐπ᾽ ἄροτρον καί στραφείς εἰς τά ὀπίσω, εὔθετός ἐστιν εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν».

Ἑπομένως ὁτιδήποτε καί ἐάν συμβαίνει, ἐμεῖς θά πρέπει νά ὑπομένουμε καί νά ἐπιμένουμε, ἀντλώντας δύναμη καί θάρρος ἀπό τά παραδείγματα τῶν ἁγίων μας, ἀπό τό παράδειγμα τοῦ ἁγίου Λουκᾶ πού τόσα ὑπέμεινε, καί ὄχι μόνο διώξεις ἀλλά καί ἀσθένειες σωματικές καί τήν τύφλωση, πού ἦταν συνέπειες τῶν διωγμῶν πού ὑπέστη γιά τήν πίστη του.

Τά ὑπέμεινε ὅλα μέ καρτερία, μέ χαρά, μέ πίστη καί ἐμπιστοσύνη στόν Θεό καί ἔλαβε στό τέλος «τόν στέφανο τῆς δικαιοσύνης», εἰσῆλθε θριαμβευτής στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν, διότι, κατά τήν ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ «ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος σωθήσεται», αὐτός δηλαδή πού θά ὑπομείνει μέχρι τέλος, αὐτός θά σωθεῖ.

Ἄς μάθουμε νά ὑπομένουμε καί ἐμεῖς καί ἄς πιέζουμε μέ αὐτόν τόν τρόπο τόν Θεό, ὥστε νά μᾶς χαρίσει στό τέλος, διά πρεσβειῶν καί τοῦ ἁγίου Λουκᾶ, τή βασιλεία του.