Μέσα στον Ιούλιο θα αλλάξει ο διοικητής του Αγίου Όρους. Δε θα σταθώ στα ονόματα που θα διαδεχτούν τον εφοπλιστή και νυν διοικητή Αθ. Μαρτίνο. Ο νέος διοικητής, λένε, πιθανότατα θα είναι πολιτικός που χαίρει της εκτίμησης του Κ. Μητσοτάκη και συνδέεται πνευματικά με Μονή του Αγίου Όρους.
Πιθανολογώ η αντικατάσταση του κ. Μαρτίνου, ενός διοικητή που διέθεσε χρόνο και μία σεβαστή περιουσία για να στηρίξει τις μονές, θα γίνει κάπου στον Ιούλιο. Μόλις οριστεί η νέα ηγεσία στο υπουργείο Εξωτερικών. Με τη βοήθεια πάντα, μην ξεχνάμε, του πολύπειρου υποδιοικητή Αρίστου Κασμίρογλου.
Οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει ο νέος διοικητής είναι πολλές. Σε διπλωματικό επίπεδο θα πρέπει να βοηθήσει ώστε οι Μονές να σταματήσουν να γίνονται εργαλεία άσκησης πολιτικής. Είτε από κόμματα εντός Ελλάδος είτε από δυτικές ή ρωσικές δυνάμεις.
Ας μην γελιόμαστε. Τα τελευταία αρκετά χρόνια οι μονές έχουν αναλάβει έναν ρόλο άσκησης εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Άλλοι φέρονται να έχουν στενές «επαφές» με το εκάστοτε Μέγαρο Μαξίμου, άλλοι να αλληλεπιδρούν και να συντάσσονται με ρώσους ολιγάρχες. Κι όλοι μαζί να έχουν ο καθένας τη δική του άποψη για το «ουκρανικό». Ακόμη κι αν αυτό είναι αντίθετο με τα όσα αποφασίζει το Φανάρι ή η Μόσχα ή η Αθήνα.
Κονδύλια και πνευματικότητα
Κάποτε οι Μονές του Αγίου Όρους συμμετείχαν σε ευρωπαϊκά προγράμματα ανάπτυξης για να βελτιώσουν τις στοιχειώδεις υποδομές τους. Είχε το νόημά του, να επισκέπτεσαι το Όρος και να βλέπεις μοναχούς να μην τους νοιάζει η πολυτέλεια και ο κόπος.
Σήμερα αντί να συναγωνίζονται υγειώς στον ασκητισμό και τον πνευματικό αγώνα, διεκδικούν προγράμματα ενεργειακής αυτονομίας, ψηφιοποίησης ιστορικών κειμηλίων, εκσυγχρονισμού του οδικού δικτύου και ηλεκτρονικής διασύνδεσης υψηλών ταχυτήτων.
Σήμερα, οι Μονές διεκδικούν από το νέο ταμείο ανάκαμψης περίπου 180-200 εκατομμύρια ευρώ. Πόσο διαφέρει η ΚΕΔΕ από τις Μονές του Αγίου Όρους, αναρωτιόταν Μητροπολίτης της Νότιας Ελλάδας που έβλεπε πάντοτε με δυσπιστία το «άνοιγμα» των υποτιθέμενων Μονών που υπερηφανεύονται για την «απομόνωση».
Στέλνουν μοναχούς, λείψανα και ιερές εικόνες σε ενορίες με επιρροή και οι Μητροπολίτες με χαρά τους υποδέχονται. Αντί να τους βάλουν φρένο. «Εφόσον έχουν επιλέξει τον μοναχισμό και την απομόνωση ποιος ο λόγος να επιζητούν συνεχώς την προβολή, να δέχονται κάθε μήνα εκατοντάδες επισκέπτες και δεκάδες από αυτούς να έχουν σούρτα φέρτα με τον έξω κόσμο;» έθετε πολύ εύστοχα ο συγκεκριμένος ιεράρχης.
Ο νέος διοικητής έχει πολλά να αντιμετωπίσει. Για να μην καυχίεται κανένα κόμμα πως είναι «μαζί τους». Ούτε οι μοναχοί – που δεν τους απασχολούν θεωρητικα τα εγκόσμια- να κόπτονται για το τι θα ψηφίσει ο έξω κόσμος. Ούτε να υποδέχονται πολιτικούς αρχηγούς σαν να είναι ο αυτοκράτορας που φέρνει το τσουβάλι με τα κονδύλια.
Ο νέος διοικητής οφείλει να βάλει τάξη, Να κόψει το βήχα σε μυστικές υπηρεσίες, φιλόδοξους ηγουμένους και πολιτικούς που δεν ξέρουν τη μυρωδιά από το λιβάνι. Να επαναφέρει το «περιβόλι της Παναγίας» στην κατάσταση που πρέπει.
Έναν χώρο πνευματικής απομόνωσης και άσκησης. Όμως δεν αρκεί να το θέλει μόνο ο ίδιος. Μένει να τον βοηθήσουν και να το πάρουν απόφαση και όλες ανεξαιρέτως οι αδελφότητες.
“Μελχισεδέκ”
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”