Δεν βρίσκονται κάθε μέρα οι ευκαιρίες να προβληθεί διεθνώς η Ορθόδοξη Εκκλησία. Ούτε βρίσκεται συχνά ένας Πάπας που ξυπνάει ένα πρωί και λέει «ας επιστρέψουμε μερικές αρχαιότητες της Ακρόπολης στην Ελλάδα μέσω των Ορθοδόξων».
Ο Πάπας έδωσε μία απίθανη «πάσα» στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Ο Ιερώνυμος, ωστόσο, άγνωστο γιατί, την άφησε να πέσει κάτω. Δεν κατάλαβε το μέγεθος της δωρεάς; Φαντάζει απίθανο. Δεν μπορώ να το πιστέψω, τη στιγμή που ο συγκεκριμένος Αρχιεπίσκοπος έχει κάνει σπουδές αρχαιολογίας. Για τα ευρήματα της Βοιωτίας, μόνο, έχει γράψει εκατοντάδες σελίδες.
Για εκείνους που δεν παρακολουθούν την επικαιρότητα, θυμίζω πως ο Πάπας Φραγκίσκος αποφάσισε τον Δεκέμβριο να επιστρέψει τρία σημαντικά θραύσματα του Παρθενώνα στη χώρα μας – δεν είναι της παρούσης να εξηγήσουμε πως βρέθηκαν στο Βατικανό.
Στην τελετή παράδοσης, αντί να προκληθεί διεθνής θόρυβος και να γίνει αυτή η «συνεργασία» Καθολικών και Ορθοδόξων πρότυπη ενέργεια για την επιστροφή όλων των κλεμμένων ανά τον κόσμο αρχαιοτήτων, τι έγινε; Η Εκκλησία της Ελλάδος και ο Αρχιεπίσκοπος έστειλαν έναν απλό παπά να παραλάβει τα θραύσματα!
Η κυβέρνηση έστειλε την υπουργό Πολιτισμού Λ. Μενδώνη. Το Βατικανό είχε ολόκληρο Καρδινάλιο, τον Φερνάρντο Αλθάγα. Η Εκκλησία της Ελλάδος, έναν αξιόλογο μεν, μα απλό παπά. Ούτε καν τον αρμόδιο για τις διαχριστιανικές σχέσεις, Mητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο, δεν έστειλαν. Σα να ήθελαν σκόπιμα να υποβαθμίσουν το γεγονός.
Η ευκαιρία να ανοίξει η κουβέντα και να προετοιμαστεί το έδαφος για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο πήγε στράφι. Θα αντιτείνουν πως θα γίνει εκδήλωση για την παράδοση στις 24 Μαρτίου στην Αθήνα. Αυτές είναι εκδηλώσεις για εσωτερική (προεκλογική) κατανάλωση.
Η Εκκλησία της Ελλάδος για ακόμη μια φορά με επαρχιώτικη νοοτροπία παρέμεινε κλεισμένη στο καβούκι της και η χώρα μας παραμένει διεθνώς στην επικαιρότητα με την ανικανότητά της να βάλει δύο τρένα σε διαφορετικές γραμμές.
Μακάρι να τον μιμηθούν
Πολλές φορές, μέσα από αυτές τις γραμμές αδίκησα τον Mητροπολίτη Λαρίσης Ιερώνυμο. Τολμώ να ομολογήσω ότι καθημερινά με διαψεύδει με τη στάση που επιδεικνύει. Aπoδεικνύει πως συνιστά παράδειγμα ιεράρχη, ο οποίος αφουγκράζεται τι συμβαίνει γύρω του και είναι «τόσο όσο».
Με την τραγωδία στα Τέμπη έδειξε πώς πρέπει να στέκεται η Εκκλησία μπροστά στον βουβό πόνο των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους. Να είναι εκεί, η Εκκλησία, παρούσα μεν αλλά και διακριτική μπροστά στον τρομερό πόνο των γονέων.
Άνθρωπος οξύνους που ξέρει τι γίνεται στην κοινωνία, παρακολουθεί τα γεγονότα και φυλάττει Θερμοπύλες, χωρίς να κάνει εκπτώσεις. Με τη νομομάθειά του και την διάθεσή του να λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Μακάρι να τον μιμηθούν οι σύγχρονοί του – και οι νεότεροι – Μητροπολίτες.
“Μελχισεδέκ”
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”