Πώς το λένε στο στρατό; «Ευδοκίμως τερματίσας». Ο Αρχιεπίσκοπος κατάφερε να συμπληρώσει, αλώβητος, 15 συνεδριάσεις της Συνόδου της Ιεραρχίας. Για τους βιαστικούς «δελφίνους», τους ενημερώνω να μη ράβονται. Πιθανολογώ πως θα έχει πολλές επιπλέον. Για το μέλλον τα ξέρει μόνο ο Θεός. Γι’ αυτό θα επικεντρωθώ στα όσα έγιναν στο παρελθόν.
Από το 2008 μέχρι το 2022 ο Ιερώνυμος μετράει πάρα πολλές «Ιεραρχίες» και δεν αναφέρομαι στις έκτακτες. Με τις κανονικές, τις επίσημες, που γίνονται κάθε Οκτώβριο θα καταπιαστώ και τους …καρπούς που έφεραν στην Εκκλησία.
Δεν θα πάω παλιότερα, επί Χριστοδούλου, γιατί δεν έχει νόημα. Ό,τι έγινε επί Χριστοδούλου, πάνω-κάτω, έγινε και επί των ημερών του Ιερωνύμου. Εκτός από καμιά πενηνταριά εκλογές Αρχιερέων, δεν έχει να θυμάται κάτι ο μελετητής της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας.
Σε πόσες από τις 15 συνεδριάσεις της ιεραρχίας έμεινε κάποια κληρονομιά; Σχεδόν σε καμία. Πόσα θέματα υλοποίησε η Εκκλησία από αυτά που εισηγήθηκαν ο Αρχιεπίσκοπος και οι εισηγητές Μητροπολίτες; Ελάχιστα ως κανένα.
Μηδέν στο πηλίκο
Θα το πω όπως το λέει ο λαός. Οι περίπου εξήντα εισηγήσεις που έκαναν οι Μητροπολίτες και ο Αρχιεπίσκοπος από το 2008, πήγαν «άκλαυτες». Μηδέν στο πηλίκο. Πόσο συγκλονίστηκε ο λαός από όσα συζήτησαν οι ιεράρχες μας; Ούτε που πήραν χαμπάρι. Τίποτε βαρύγδουπο που να άλλαξε τον τρόπο που λειτουργεί η διοικούσα Εκκλησία έγινε; Όχι.
Έγινε τομή στις σχέσεις της Εκκλησίας με την Πολιτεία, την πνευματικότητα που ατονεί, την προσέλευση των πιστών που εξασθενεί, τη μόρφωση του κλήρου, την αξιοποίηση της επαμομείνασας περιουσίας; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Ογδόντα Αρχιερείς κλείνονταν σε μια αίθουσα και έβγαιναν μετά από τρεις-τέσσερις ημέρες. Ποια ήταν η … επίγευση; Άξιος, άξιος να φωνάζουν και από εκεί και πέρα «του χρόνου τον Οκτώβρη πάλι».
Από τις εξήντα και πλέον εισηγήσεις που έγιναν ποια ήταν η πιο εντυπωσιακή και ρηξικέλευθη; Αυτή του Μεσογαίας Νικολάου για την τεχνητή νοημοσύνη και την τεχνολογία και πώς μπορεί η Εκκλησία να την προσεγγίσει.
Ποιες έπιασαν τόπο; Αυτή που έκανε ο Αρχιεπίσκοπος το 2019 για την Αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Εκκλησίας, εκείνη που έκαναν ο Ύδρας Εφραίμ για τα θρησκευτικά και ο Καισαριανής Δανιήλ για την εκκλησιαστική εκπαίδευση που έγιναν και νόμοι του κράτους.
Οι δύο εισηγήσεις που έχουν ιστορικό νόημα, είναι του Σερρών Θεολόγου (2016) για τον απολογισμό της Πανορθόδοξης Συνόδου στην Κρήτη και του Ν. Ιωνίας Γαβριήλ (2021) για το πώς χειρίστηκε η Εκκλησία την πανδημία του covid 19.
Ιστορική και η εισήγηση του Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, η γνωστή και ως «απαγορευμένη». Σ’ αυτή που ο κ. Χρυσόστομος κατακεραύνωνε τον Αρχιεπίσκοπο για τη συμφωνία Εκκλησίας και κυβέρνησης Τσίπρα για τους κληρικούς.
Σ’ αυτή που ο Σεβασμιώτατος αναφέρεται στον τότε διοικητή του Αγίου Όρους Κ. Δήμτσα και καλεί τον Αρχιεπίσκοπο να περιορίσει τον συνεργάτη του στα του οίκου του, να πάψει να κάνει τον διαμεσολαβητή με την τότε κυβέρνηση, αφού υπάρχουν πιο κατάλληλα και … εκκλησιαστικά πρόσωπα.
“Μελχισεδέκ”