Ρίζα πάντων των κακών εστίν ( = είναι) η φιλαργυρία»
Ο πλούσιος νέος δεν πίστευε μέσα του πως ο Χριστός είναι ο αληθινός μας Θεός. Γι’ αυτό και ο Κύριος του υπενθυμίζει ότι «κανένας δεν είναι άγιος, παρά μόνο ένας, ο Θεός». Είναι σα να του έλεγε: «Αφού δε με παραδέχεσαι μέσα σου, ως Θεό, τότε γιατί με ονομάζεις άγιο;» Ο πλούσιος νέος είχε εφαρμόσει από τα μικρά του χρόνια το μωσαικό Νόμο. Τον είχε εφαρμόσει όμως τυπικά και ψεύτικα.
Η καρδιά του είχε μείνει ασυγκίνητη από την αγάπη, που πρέπει ο άνθρωπος να δείχνει στο Θεό και τους άλλους ανθρώπους. Ο Κύριος για να ξεσκεπάσει την απιστία του, του λέγει: «Όλα όσα έχεις πούλησε τα και μοίρασε τα στους φτωχούς. Έτσι θα έχεις θησαυρό στον ουρανό και έλα να με ακολουθείς». Ο πλούσιος νέος δοκίμασε μέσα του μεγάλη λύπη, γιατί ήταν πάρα πολύ πλούσιος. Αφού δεν είχε μέσα του αγάπη, δεν μπορούσε να πουλήσει τα πλούτη του και να τα μοιράσει στους φτωχούς. Ο νέος μας δεν πίστευε στο Θεό, αλλ’ όμως πίστευε στα λεφτά του. Τα πλούτη του ήταν γι’ αυτόν ο θεός. Είχε γίνει δηλαδή ένας ειδωλολάτρης και ας εφάρμοζε το μωσαικό Νόμο.
Η ζωή μας είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα, σαν του σημερινού πλούσιου νέου. Έχουμε δει πολλούς πλούσιους, που λάτρευαν και προσκυνούσαν τον πλούτο τους σαν θεό. Ξαφνικά όμως έχασαν όλα τα πλούτη τους και έμειναν στο δρόμο. Αυτό το κατάντημα το θυμόμαστε στην Εκκλησία μας, όταν ψάλλουμε: «πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν οι δε εκζητούντες αυτοί που ψάχνουν να βρουν) τον Κύριον, ουκ ελαττωθήσονται δεν θα τους λείψει) παντός αγαθού».
Ο Κύριος μας βεβαίωσε πως είναι φοβερά δύσκολο να μπει στη βασιλεία του Θεού ένας άνθρωπος φιλοχρήματος και φιλάργυρος. Από τώρα πρέπει να προσέξουμε, ώστε να μην είμαστε φιλάργυροι και φιλοχρήματοι. Να συνηθίσουμε να προσφέρουμε με αγάπη στους άλλους από αυτό, που και εμείς έχουμε.
Μόνον έτσι μπορούμε να μοιάσουμε του Θεού. Να καταλάβουμε από τώρα πως δεν είμαστε μόνον εμείς, αλλά υπάρχουν και άλλα παιδιά που έχουν ένα σωρό ανάγκες. Αυτά τα φτωχά παιδιά πρέπει να τα ανακαλύπτουμε και να τα βοηθούμε όσο μπορούμε και να δείχνουμε την αγάπη μας. Μόνον έτσι θα ξεπεράσουμε και ο μεγάλο κίνδυνο του εγωισμού και της φιλαργυρίας. Τότε μπορούμε να ζητάμε τη βοήθεια και το έλεος του Θεού για να μας αξιώσει και εμάς να βρεθούμε στη Βασιλεία των ουρανών.