Την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2021, επί τη μνήμη του εν αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Θεολόγου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος προεξήρχε της θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή Σαρανταρίου Όρους.
Με τον Πατριάρχη συλλειτούργησε ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος, ο Μητροπολίτης Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ και ο Γέρων Καμαράσης Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος και έψαλλε ο Αρχιεπίσκοπος Μαδάβων κ. Αριστόβουλος με τη συμμετοχή ελαχίστων μοναχών.
Εις το Κοινωνικό της Θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος κήρυξε το θείο λόγο:
«Ανάρχου Γεννήτορος Υιός Θεός και Κύριος σαρκωθείς εκ Παρθένου ημίν επέφανε τα εσκοτισμένα φωτίσαι, συναγαγείν τα εσκορπισμένα· διό την πανύμνητον Θεοτόκον μεγαλύνομεν», αναφωνεί ο υμνωδός.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί,Η Χάρις του αγίου Πνεύματος, του ωσεί περιστεράν καταβάντος επί του εν Ιορδάνη υπό Ιωάννου βαπτισθέντος Ιησού Χριστού συνήγαγεν ημάς εν τω ιερώ τούτω τόπω, ένθα ανήχθη ο Ιησούς υπό του Πνεύματος πειρασθήναι υπό του διαβόλου, ίνα τελέσωμεν την αναίμακτον θυσίαν και δοξάσωμεν το άγιον Αυτού όνομα.
Κατά την αψευδή μαρτυρίαν των Ευαγγελιστών, ο Ιησούς μετά το βαπτισθήναι και μετά τους πειρασμούς Αυτού «ανεχώρησεν εις την Γαλιλαίαν και κατώκησεν εις Καπερναούμ την παραθαλασσίαν εν ορίοις Ζαβουλών και Νεφθαλείμ, ίνα πληρωθή το ρηθέν διά Ησαΐου του προφήτου λέγοντος: «Γη Ζαβουλών και Νεφθαλείμ… ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς. Από τότε ήρξατο ο Ιησούς κηρύσσειν και λέγειν. Μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών», (Ματθ. 4, 12-17)
Τους λόγους τούτους «μετανοείτε· ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών», (Ματθ. 4-17) εξακολουθεί να κηρύττει μεγαλοφώνως η αγία του Χριστού Εκκλησία απευθυνομένη προς πάντα άνθρωπον αιτούμενον το φως της αληθείας, δηλονότι τον Χριστόν, τον ειπόντα «εγώ ειμι το φως του κόσμου· ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φως της ζωής», (Ιωάν. 8,12).
Ερμηνεύοντες τους λόγους τούτους ο μεν Ιερός Χρυσόστομος λέγει: «Φως και σκοτίαν νοητώς λέγει· τουτέστιν ου μένει εν τη πλάνη και τη αμαρτία»· ο δε άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας: «Ο ακολουθών τω Χριστώ έσται ουδαμώς εν τω σκότει αλλ’ έξει το φως της ζωής». Ο ακούων εις την διδασκαλίαν μου ταύτην λέγει Κύριος, δεν θα περιπατήση εις το σκότος, αλλά θα καταντήση εις το φως της ζωής, δηλονότι εις την των μυστηρίων αποκάλυψιν την αφορώσαν εις εμέ την δυναμένην να οδηγήση εις την αιώνιον ζωήν. «Αποκερδανεί τουτέστιν των επ’ εμοί [=τω Κυρίω] μυστηρίων την αποκάλυψιν χειραγωγείν αυτόν δυναμένην εις ζωήν αιώνιον».
Η προσέγγισις, δηλονότι το πλησίασμα της βασιλείας των ουρανών, δεν είναι άλλο τι από «την αποκάλυψιν, την φανέρωσιν εις τον κόσμον του της θείας Οικονομίας μυστηρίου, του αποκεκρυμμένου από των αιώνων εν τω Θεώ, τω τα πάντα κτίσαντι διά Ιησού Χριστού, ίνα γνωρισθή νυν ταίς αρχαίς και ταίς εξουσίαις εν τοις επουρανίοις διά της Εκκλησίας η πολυποίκιλος σοφία του Θεού», (Εφ’. 3, 9-10).Με άλλα λόγια, ο Χριστός κατά τον Ωριγένην είναι η αυτοβασιλεία. «Αυτός γαρ ο Χριστός εστίν ο Βασιλεύς των ουρανών και ώσπερ Αυτός εστίν η αυτοσοφία και η αυτοδικαιοσύνη και η αυτοαλήθεια, ούτω μήποτε και η αυτοβασιλεία». Τούτο σημαίνει ότι η βασιλεία του Χριστού, του Οποίου η Εκκλησία είναι το Σώμα Αυτού και Αυτός η κεφαλή αυτής είναι παρούσα και συνεπώς εγγύς, πλησίον ημών εν τη Εκκλησία και διά της Εκκλησίας της τε επιγείου και επουρανίου ή καλλίτερον ειπείν της στρατευομένης τε και θριαμβευούσης. «Θεός εγγίζων εγώ ειμι, λέγει Κύριος, και ουχί Θεός πόρρωθεν», (Ιερεμ. 23,23) Κατά δε τον ψαλμωδόν: «εγγύς ει συ Κύριε και πάσαι αι οδοί σου αλήθεια», (Ψαλμ. 118,151).
Η διά του αγίου βαπτίσματος εισδοχή και συμμετοχή ημών εν τω σώματι της Εκκλησίας τουτέστιν του Χριστού υποδηλοί και την οικείωσιν ημών της βασιλείας του Θεού κατά την μαρτυρίαν του Ευαγγελιστού Λουκά· «Επερωτηθείς δε υπό των Φαρισαίων πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, απεκρίθη αυτοίς και είπεν· ουκ έρχεται η βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως, ουδέ ερούσιν ιδού ώδε ή ιδού εκεί· ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστιν», (Λουκ. 17,20-21).
Ερμηνεύοντες τους άνω Κυριακούς λόγους ο μεν άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας λέγει: «εν ταίς υμετέραις προαιρέσεσι και εν εξουσία κείται το λαβείν αυτήν [βασιλείαν]· έξεστι γαρ ανθρώπω παντί, την εις Χριστόν δικαίωσιν την διά πίστεως δηλονότι καταπλουτήσαντι και διά πάσης αρετής εκλελαμπρυσμένω της των ουρανών βασιλείας τυχείν. Και αναλυτικώτερον· εξαρτάται από την ιδικήν σου θέλησιν / εξουσίαν, εάν θα αποκτήσης την βασιλείαν. Διότι κάθε άνθρωπος, ο οποίος επιτυγχάνει την δικαίωσιν διά της πίστεως εις Χριστόν και είναι κεκοσμημένος με όλας τα αρετάς, ούτος θεωρείται άξιος της βασιλείας των ουρανών. Ο δε άγιος Θεοφύλακτος λέγει: «Τότε γαρ δη λέγεται βασιλεύειν τω όντι ο Θεός, όταν μηδέν κοσμικόν εν ταίς ψυχαίς ημών πολιτεύηται αλλά τα πάντα ώμεν υπερκοσμίως διάγοντες». Και αναλυτικώτερον, τότε πράγματι θα βασιλεύη ο Θεός εντός ημών, όταν ουδέν κοσμικόν πράγμα κατέχη τας ψυχάς ημών, αλλά τα πάντα θα διάγωμεν κατά τρόπον υπερκόσμιον.
Εν προκειμένω ο όσιος Μάρκος ο Ασκητής λέγει: «ότι χρη πρώτον εν τη καρδία έχειν την χάριν του Αγίου Πνεύματος ενεργούσαν και ούτω κατ’ ομολογίαν εισελθείν εις την βασιλείαν των ουρανών». Σχολιάζων τους λόγους τούτους ο σύγχρονος ημίν Μητροπολίτης Εδέσσης Ιωήλ λέγει: «τούτο σημαίνει ότι όποιος εν τη καρδία έχει την Χάριν του Αγίου Πνεύματος ενεργούσαν, αυτός αναλόγως με την καλλιέργειάν της έχει εισέλθει εις την βασιλείαν του Θεού. Όποιος δηλαδή εφαρμόζει το θέλημα του Θεού, καθαρίζει τον νούν του και την καρδίαν του, απομακρύνεται από την αμαρτίαν, ζει τον Θεόν, εν ω ακόμη είναι εις την γην».
Ως τοιούτον απτόν παράδειγμα έχομεν τους αγίους της Εκκλησίας. Λέγομεν δε τούτο, διότι η εν τω κόσμω ζωή των Αγίων είναι η ζωή, η οποία φανερώνει τον ίδιον τον Χριστόν, τουτέστιν την βασιλείαν Αυτού. Οι άγιοι της Εκκλησίας του Χριστού, διακατεχόμενοι από τον θείον έρωτα είναι αυτοί, οι οποίοι ακούουν εις την φωνήν του σοφού Παύλου βοώσαν και λέγουσαν: «την επιθυμίαν έχων εις το αναλύσαι και συν Χριστώ είναι», (Φιλ. 1, 23). «Ου γαρ εστιν η βασιλεία του Θεού βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω», (Ρωμ. 14, 17).
Ημείς, αδελφοί μου, παρακαλέσωμεν τον εκ Παρθένου Μαρίας της Θεοτόκου σαρκωθέντα και ημίν επιφανέντα Θεόν Λόγον και Σωτήρα των ψυχών ημών, ίνα αξιωθώμεν της βασιλείας Αυτού λέγοντες: «Ελθέτω η βασιλεία Σου, γενηθήτω το θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης».
Αμήν.
Μετά την θεία Λειτουργία ο ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Ονούφριος δεξιώθηκε σεμνά τον Μακαριώτατο και την συνοδεία του.
