Τον νέο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ευγένιο συνεχάρη για την εκλογή του, με επιστολή του, ο Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος Β’.
Με αφορμή το γεγονός της εκλογής του η Μητρόπολη Σύρου παρέθεσε στιγμιότυπα από παλαιότερη λειτουργική επίσκεψή του, ως Μητροπολίτου Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, στην ιερά νήσο Τήνο και συλλειτουργία του με τον αοίδιμο Μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικόλαο, και στη Μύκονο, από τη συμμετοχή του στον εορτασμό της ιεράς μνήμης του Αγίου Νεομάρτυρος Μανουήλ του Κρητός και τον εκφωνηθέντα κατ’ αυτόν εμπνευσμένο, ως κάτωθι, Πανηγυρικό λόγο του (03.10.2011).
«Ευχαριστούμε πολύ, Σεβασμιώτατε, γιά την παραχώρηση τού λόγου, γιά την ευλογία της επικοινωνίας με τον πιστό λαό σας αυτήν την ιερή λειτουργική ώρα. Παρά το ότι γνωρίζομε πως ο πρώτος καί ο μόνος λόγος ανήκει στον Επίσκοπο της τοπικής Εκκλησίας, κάναμε υπακοή καί δεχθήκαμε να ομιλήσομε σήμερα εδώ μόνο γιά τον λόγο πως η παρουσία μας έχει να κάμει με ένα Άγιο δικό μας καί δικό σας. Ένα Άγιο πού ένωσε τα νησιά καί τις καρδιές μας, ένα Άγιο πού μας κατέστησε συγγενείς, τον Άγιο Μανουήλ τον εκ Σφακίων, πού γιά ένα τέταρτο αιώνος έζησε εδώ στην Μύκονο, δημιούργησε οικογένεια καί έδωσε, όταν απαιτήθηκε, την ομολογία της πίστεως του στον Χριστό, μη φοβούμενος τον θάνατο. Γνώριζε άλλωστε πολύ καλά πως ο Κύριος μας είχε πεί σε όσους θα τον ακολουθούσαν να μη φοβούνται εκείνους πού σκοτώνουν το σώμα, αλλά όσα φονεύουν την ψυχή.”Λέγω δε υμίν τοίς φίλοις μου˙ μη φοβηθήτε από των αποκτεννόντων το σώμα, καί μετά ταύτα μη εχόντων περισσότερόν τι ποιήσαι.” (Λουκ, ιβ’, 4).
“H σημερινή εορτή πού είχατε την έμπνευση να πραγματοποιήσετε γιά τον άγιο Μανουήλ, σε ένα σκοπό αποβλέπει. Να μας τον παρουσιάσει ως ένα Άγιο πού μας καλεί να γίνομε καί εμείς Άγιοι, πού μας λέγει πως το νησί μας, η Κρήτη καί το νησί σας, η Μύκονος, με την αγιοτόκο καί αγιοτρόφο παράδοση τους μπορούν καί σήμερα να δώσουν Αγίους στον ουρανό. Αυτός είναι καί ο λόγος ύπαρξης της Εκκλησίας μας καί γι’αυτό εκείνη φιλόστοργα μας προβάλλει τούς Αγίους, όχι γιατί έχουν εκείνοι ανάγκη προβολής ή των δικών μας τιμών καί εγκωμίων αλλά γιατί εκείνοι είναι οι αυθεντικοί φορείς καί οι σάλπιγγες τού Πνεύματος, τα ορατά σημεία της αγάπης τού Θεού στα σπλάχνα ττού λαού Του, γιά να χρησιμοποιήσομε έκφραση μεγάλου σύγχρονου θεολόγου. Καί ακόμη τούς προβάλλει γιατί εμείς έχομε ανάγκη τού δικού τους παραδείγματος.
Οι Άγιοι μας δεν είναι υπεράνθρωποι με “μαγικές ιδιότητες” αλλά άνθρωποι όπως εμείς πού με την άσκηση καί τον πνευματικό τους αγώνα μέσα στην χάρη τού Θεού έφθασαν στην θέωση, έγιναν θεοί κατά χάριν. Όποιος μελετά τα συναξάρια τους διαπιστώνει πως κανείς τους δεν αγίασε σε καιρούς καλύτερους από την εποχή μας, τηρουμένων βεβαίως πάντοτε των αναλογιών.
Οι Νεομάρτυρες ειδικά είναι το καύχημα καί η δόξα τού νέου Ελληνισμού, η πεμπτουσία της ψυχής του πού στάθηκε αδούλωτη καί ανδρειωμένη απέναντι στον στυγνότερο δυνάστη της ιστορίας της. Αυτοί δε αγίασαν σε κάποια απόμακρη ερημιά. Αγίασαν μέσα στις οικογένειες τους, εργάτες, δουλευτάδες της γης, ναυτικοί, επαγγελματίες. Με την παραδοσιακή τους στολή ντύθηκαν καί την δόξα τού ουρανού καί φόρεσαν το στεφάνι τού μαρτυρίου. Καί με την αγιότητα τους γίνονται υπόδειγμα προς μίμηση γιά όλους εμάς όλοι καί περισσότερο εκείνοι οι Άγιοι οι δικοί μας, οι κοντινοί, οι συγγενείς μας Άγιοι, οι Άγιοι, στα βήματα των οποίων βαδίζομε, οι Άγιοι των οποίων τα αίματα καί οι ιδρώτες πότισαν την γη πού σήμερα εμείς πατούμε καί των οποίων τα ιερά λείψανα αποτελούν τα άσειστα θεμέλια των πνευματικών οικοδομημάτων της εκκλησιαστικής μας ζωής.
Γιά μας οι μνήμες τους, οι εορτές τους, αποτελούν σταθμούς πνευματικής ανανεώσεως, πνευματικού ανεφοδιασμού, αφού πιστεύομε ακράδαντα αυτό πού πιστεύει καί διδάσκει η Εκκλησία μας, πως δηλ. η ζωή των Αγίων φανερώνει το μεταμορφωτικό έργο τού Αγίου Πνεύματος καί την παρουσία τού Θεού στον κόσμο.
Η εορτή τού Αγίου Μανουήλ σήμερα ευαγγελίζεται ξανά το καινόν άκουσμα πού εναγώνια περιμένει ο κόσμος μας, την προσωπική μας κλήση στην αγιότητα. Καί η σύναξη μας εδώ δεν είναι, δεν μπορεί να είναι, απλά καί μόνο μιά επέτειος ιστορικών γεγονότων σχετικών με την ζωή ή το μαρτύριο τού Αγίου μας αλλά είναι μία μυστική επανάληψη τους στις καρδιές μας γιά να επιτευχθεί η κοινωνία μας με το ιερό του πρόσωπο.
Έχετε αγαπητοί μου τη μεγάλη ευλογία, την μοναδική ευλογία, να αποθησαυρίζεται πλέον εδώ στον Μητροπολιτικό σας Ναό, στην άγκαλιά της Μεγάλης Παναγίας η ιερά Εικόνα τού Αγίου Μανουήλ. Θα σας παρακαλέσω κάθε φορά πού θα εισέρχεσθε στο Ναό αυτό μετά την εικόνα της Μεγάλης Παναγίας να προσκυνείτε αυτήν την εικόνα καί να καθρεπτίζετε τα πρόσωπα σας στην μορφή του, να βλέπετε σε τι τού ομοιάζετε καί σε τι διαφερετε από εκείνον, να βλέπετε στο βάθος πίσω του το νησί σας, να αναλογίζεσθε πως είναι δικός σας Άγιος, πως το αίμα πού ρέει στις φλέβες σας ήταν δικό του αίμα καί να τον παρακαλείτε με την παρρησία πού δίδει η συγγενής οικειότητα μαζί του γιά ο,τι σας απασχολεί.
Εκείνος αποτελεί έναν από τούς καλύτερους πρεσβευτές στον ουρανό γιά την επίγεια πατρίδα του, γιά τα νησιά μας, καί γιά σας στην Μύκονο καί γιά ‘εμάς στην Κρήτη.
Έχοντας λοιπόν καί τον Άγιο αυτό πού προστίθεται στο νέφος των Αγίων , των μαρτύρων καί των οσίων, ας αφήνομε, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος ο,τι άλλο μας απασχολεί “καί την ευπερίστατον αμαρτίαν” καί “δι’ υπομονής” ας αγωνιζόμαστε ο καθένας τον αγώνα του “αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν καί τελειωτήν Ιησούν”. (Εβρ. ιβ’ 1-2). Εκείνος ας μας αξιώσει με την ευχή σας Σεβασμιώτατε καί προσφιλέστατε ‘αδελφέ Αγιε Σύρου, τού προσωπικού μας αγιασμού καί της χαράς της βασιλείας Του, ας μας αξιώσει μαζί με τούς απ’ αιώνος Αγίους Του καί τον Άγιο Μανουήλ να υμνούμε αιώνια καί ακατάπαυστα εδώ καί στον ουρανό, όταν θα φύγομε από εδώ, “Πατέρα, Υιόν καί Άγιον Πνεύμα, Τριάδα ομοούσιον.»
