Η πανδημία έχει προκαλέσει μεγάλα οικονομικά προβλήματα σε όλες τις ενορίες. Λίγοι πιστοί, ελάχιστα και τα έσοδα εδώ και ενάμιση χρόνο.
Αναμενόμενο είναι οι μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και των Δωδεκανήσων να έχουν περιέλθει σε απόγνωση. Οι πιστοί δεν μπορούσαν να βρεθούν στους ναούς και τα παγκάρια έχουν αδειάσει.
Αποτέλεσμα; Λιγότερο φιλανθρωπικό έργο τώρα που ο κόσμος έχει περισσότερες ανάγκες. Ο απλός παπάς βρέθηκε σε απόγνωση. Πολλοί Μητροπολίτες δείχνουν κατανόηση και απαλλάσσουν τους ιερείς τους από την υποχρέωση των τριμηνιών.
Άλλοι αρχιερείς δεν δείχνουν να συμμερίζονται το πρόβλημα και ζητούν επιτακτικά να εισφέρουν οι ναοί στα ταμεία των Μητροπόλεων.
Μία ανάσα δόθηκε από την κυβέρνηση με την έκτακτη επιχορήγηση που θα διανεμηθεί στις Μητροπόλεις αναλογικά. Για να καλυφθούν οι μισθοί του προσωπικού των ναών και ένα μέρος της απώλειας.
Μπροστά στα τεράστια κενά που έχουν δημιουργηθεί οι δυσκολίες είναι μεγάλες και μπροστά τους έχουν τα πιο δύσκολα. Η προσωρινή αύξηση στα έσοδα 30-40% στα έσοδα αυτό το Πάσχα, ήταν μια βοήθεια που οι ιερείς ελπίζουν να συνεχιστεί.
Ο οβολός που πάει στον Δήμο
Ένα βήμα πριν την χρεοκοπία είναι και το Πανελλήνιο Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας της Τήνου. Η απουσία του κόσμου για σχεδόν δεκαοκτώ μήνες έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στο άλλοτε υγιές οικονομικά ίδρυμα που έκανε τεράστιο φιλανθρωπικό έργο.
Το ίδρυμα από τη μία έχει μειωμένα έσοδα και από την άλλη έχει να καλύψει υπέρογκες υποχρεώσεις. Να καλυφθεί το προσωπικό και τα λειτουργικά έξοδα. Να γίνει το φιλανθρωπικό έργο και να στηριχτεί η Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Να καλύψει και τις υποχρεώσεις προς την Α.Δ. των προηγούμενων ετών που υπάρχει ένα άνοιγμα. Υποχρεώσεις που πρέπει να δίνονται με βάση το Καταστατικό του Ιδρύματος.
Κι αν η οικονομική στήριξη της Αποστολικής Διακονίας (που στηρίζει την Ορθόδοξη ιεραποστολή) έχει μία λογική, όπως και η στήριξη κοινωνικών και φιλανθρωπικών έργων που ευεργετούν τον τηνιακό και γενικότερα τον ελληνικό λαό διερωτώμαι τι νόημα έχει σημαντικό μέρος του προυπολογισμού να πηγαίνει στον Δήμο Τήνου.
Δίνει με λίγα λόγια ο πιστός τον οβολό του στην Παναγία και μπαίνει δημοτικό «χαράτσι» δέκα τοις εκατό για να γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις. Μήπως θα έπρεπε όλα αυτά να επανεξεταστούν από την Πολιτεία;
Γιατί για όσους δεν γνωρίζουν το Ίδρυμα της Τήνου διοικείται επί της ουσίας από την πολιτεία και όχι από την Εκκλησία. Άλλωστε αυτός που φέρνει τον κόσμο και που δίνει κουράγιο στους πιστούς είναι η Παναγία και τα θαύματά της, όχι ο κάθε δήμαρχος…
“Μελχισεδέκ”