Με σεμνότητα και ιεροπρέπεια ετελέσθησαν οι αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Καθηγουμένου στο Ιερό Κοινόβιο Οσίου Νικοδήμου, ύστερα από την αναχώρηση για τους ουρανούς του μακαριστού πλέον Αρχιμανδρίτου κυρού Χρυσοστόμου, Κτήτορος και πρώτου Καθηγουμένου του Ιερού Κοινοβίου ως επίσης και Κτήτορος και πνευματικού πατρός του Ιερού Ησυχαστηρίου «Παναγία Άξιον Εστίν» Μεσαίου Θεσσαλονίκης.
Οι εκλογές διενεργήθηκαν με μυστική ψηφοφορία, με τάξη και σεβασμό προς τις διατάξεις του καταστατικού, του μοναστηριακού ομολόγου και του εσωτερικού κανονισμού του Ιερού Κοινοβίου.
Από την Σύναξη της Αδελφότητος ανεδείχθη παμψηφεί νέος ισόβιος Καθηγούμενος του Ιερού Κοινοβίου ο αδελφός της Μονής Αρχιμανδρίτης π.Χρυσόστομος. Χωρίς καμία ένσταση, το αποτέλεσμα έγινε δεκτό με χαρά και ενθουσιασμό από όλους τους αδελφούς.
Ο σεβαστός νέος Καθηγούμενος δεν φέρει μόνο το ίδιο όνομα, αλλά είναι και ομόφρων κατά πάντα με τον μακαριστό πνευματικό πατέρα. Τύγχανε της απόλυτης και πλήρους εμπιστοσύνης του, μιας εδώ και πολλά έτη ήδη ο μακαριστός Γέροντας του είχε αναθέσει πολλές ευθύνες αναφορικά με την διοίκηση του Κοινοβίου αλλά και δημοσίως είχε εκφράσει την προτίμησή του προς το πρόσωπο του.
Στο πρόσωπο λοιπόν του νέου Καθηγουμένου συναντήθηκε η προτίμηση του μακαριστού Γέροντος, η πάλιν και πολλάκις προφορικώς αλλά και εγγράφως εκπεφρασθείσα, καθώς και η εν ελευθερία και εν εγκαρδιότητα συναίνεση όλων των Πατέρων της αδελφότητος.
Η εκλογή του νέου Γέροντος Χρυσοστόμου ως Καθηγουμένου της αδελφότητος του Ιερού Κοινοβίου επικυρώθηκε κατά τα μετοχιακά Αγιορειτικά θέσμια και με επίσημο Γράμμα της Κυριάρχου Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, με το οποίο περιέβαλε την εκλογή με την ευλογία της ου μην αλλά και με την ευαρέσκειά της για την καθ’ όλα νομότυπη, ευσχημόνως και εν πνεύματι ευθύνης και φιλαδέλφου ενότητος γεγονυία εκλογική διαδικασία.
Έτι δε, ο σεπτός Καθηγούμενος π. Ελισαίος εκθείασε το ομόψυχο, ομόπιστο και ομόφρο ως πολύ καλό και αρραγές θεμέλιο για την νέα ζωή εις στην οποία κλήθηκαν να πορευθούν ο τε νέος Καθηγούμενος και η αδελφότητα μετά την εις ουρανούς αναχώρηση του Καθηγουμένου μακαριστού Χρυσοστόμου.
Ο Γέροντας Ελισαίος υπογράμμισε μάλιστα πως και τούτο ακόμη «πιστώνεται» ως πνευματική επιτυχία του εν ουρανοίς πατρός ημών, διότι πέτυχε να καλλιεργήσει πνεύμα αγάπης, ταπείνωσης και ομοφροσύνης μέσα στην μοναστική αδελφότητα, ώστε όλοι να φρονούν εν και το αυτό, αυτό που φρονεί ο Γέροντας.
Σεβαστέ και μακαριστέ Γέροντά μας,
Είμαστε σίγουροι πως καθημερινά είσαι παρών ανάμεσά μας στο μοναστήρι, μας ακούς, μας χαμογελάς και συγκατανεύεις πατρικά. Είμαστε σίγουροι ότι χαίρεσαι που μας βλέπεις ενωμένους και αγαπημένους. Σου φιλούμε νοερά το χέρι. Ταπεινά προσευχόμαστε και θα συνεχίσουμε να προσευχόμαστε για την ανάπαυση της αγιασμένης ψυχής σου έως την κοινή Ανάσταση.
Καλέ μας Γέροντα, τώρα που βρίσκεσαι στην αγκαλιά του Χριστού και της Παναγίας, στον Χορό των Φίλων του Χριστού, των Αγίων, σε παρακαλούμε, κράτησέ μας νοερά και πάλι από το χέρι, όπως έκαμες όσο σε είχαμε μαζί μας στην παρούσα ζωή, οδήγησέ μας, κατεύθυνε τα διαβήματα ημών εις οδόν σωτηρίας και ελάφρυνε τον σταυρό της σωματικής απουσίας σου.
Ζητούμε πάλιν και πολλάκις την ευχή σου, την συμπαράσταση και την βοήθειά σου, ώστε να διέλθουμε με πνευματική καρποφορία τον επίλοιπον χρόνον της ζωής ημών. Άλλωστε εσύ ο ίδιος μας είχες παρακινήσει να σου μιλούμε όταν θα έφευγες, αλλά μας είχες επίσης υποσχεθεί πως δεν θα μας αποχωριστείς και ότι θα μας ευλογείς από τους ουρανούς.
Πάγχρυσε τω στόματι αγαπημένε μας Γέροντα, μας είπες και πολλά άλλα χρυσά και όμορφα, τα οποία τα κλείσαμε ως παντοντινό θησαυρό μέσα στην καρδιά μας. Θα τα μοιραστούμε συν τω χρόνω και με τους εν τω κόσμω αγωνιζομένους καλούς αδελφούς μας, προς δική τους ωφέλεια.
Σε παρακαλούμε, ετοίμασέ μας τόπο καταπαύσεως και καταξίωσέ μας να βρεθούμε κι εμείς, εκεί που είμαστε σίγουροι και πεπεισμένοι πως τώρα βρίσκεσαι εσύ, στην αγκαλιά του Χριστού και της Παναγίας, λουσμένος μέσα στο ανέσπερο Φως της Βασιλείας του Θεού.
Με την ευχή σου, σεβαστέ μας Γέροντα, εμείς τα παιδιά σου θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε ακλινώς εις τα ίχνη σου, πορευόμενοι την όμορφη, χαρούμενη αλλά και μαρτυρική πορεία προς την Άνω Ιερουσαλήμ, προετοιμαζόμενοι μεν για τον Γολγοθά και τον Σταυρό, αλλά προσδοκώντες και την Ανάστασιν.