Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ Κυκκώτη
Το θέμα του κακού στον κόσμο και το θέμα της δικαιοσύνης και του άγραφου ηθικού νόμου για την τιμωρία όσων αδικούν
Ο Θεός έχει σχέση μόνο με το καλό, όπου υπάρχει το κακό έχουμε τη παρουσία του ανθρώπου που απομακρύνεται από την οδό της κοινωνίας μας με το Θεό.
Στη Παλαιά Διαθήκη στην ιστορία του περιούσιου Λαού του Ισραήλ έχουμε το εξής σχήμα, όταν οι Εβραίοι δείχνουν ανυπακοή και αγνωμοσύνη στον ελευθερωτή τους Θεό από τη δουλεία της Αιγύπτου, αρχίζουν να αδικούν ο ένας τον άλλον, και το αποτέλεσμα είναι να έχουν εμφύλιο μεταξύ τους και στο τέλος να γίνονται όλοι πρόσφυγες και μετανάστες με την βαβυλώνιο αιχμαλωσία τους.
Το δίδαγμα που παίρνουμε είναι ότι όποιος αδικεί επειδή έχει δύναμη και δεν λογαριάζει τους ανθρώπους και δεν φοβάται κανένα, υπάρχει ο άγραφος ηθικός νόμος, που επιτρέπει ο Θεός να λειτουργεί για να προστατεύεται η ηθική τάξη του κόσμου που δημιούργησε ο ίδιος ο Θεός.
Όσοι αδικούν ξεχνούν ότι υπάρχει κι ο Θεός, χωρίς να έχει σχέση με το κακό και τη τιμωρία ο Θεός, απλώς επιτρέπει, με βάση τις δικές μας επιλογές να ζούμε το αποτέλεσμα των επιλογών μας, αυτό είναι το λεγόμενο αυτεξούσιον , το δώρο του Θεού να έχουμε την ελευθερία της επιλογής μας μεταξύ του καλού και του κακού, ακόμη θα έλεγα ότι ο Θεός για να μπορούμε να προστατεύουμε τους εαυτούς μας μας ζητά να επιλέγουμε πάντοτε το καλό, όταν δεν συμβαίνει αυτό, ακόμη και η ανοχή μας να γίνονται αδικίες είναι ως να επιλέγουμε το κακό.
Έτσι με απλά λόγια όποιος είναι ευαισθητος για θέματα δικαιοσύνης και αγάπης και ελεημοσύνης, ο Θεός του δίνει τα πάντα πλουσιοπάροχα όπως συναίβει στον Πατριάρχη Αβραάμ και στον Βασιλέα Δαυίδ, όποιος αδικεί, κάποιος άλλος άνθρωπος έρχεται να τον αδικήσει κατά χειρότερο τρόπο, και φυσικά και αυτός κάποια στιγμή θα αδικηθεί από κάποιο ισχυρότερο του και ούτω καθεξής. Αυτός είναι ο άγραφος ηθικός νόμος για το θέμα της δικαιοσύνης.
Γι’ αυτό ο Απόστολος Παύλος μας λέει ότι θερίζουμε ό,τι σπέρνουμε. Το καλό πρέπει να το κάνουμε από άδολη αγάπη, χωρίς να έχουμε κίνητρο το εμπορικό και ιδιοτελή κέρδος. Τα πάντα ανήκουν στον Θεό που είναι κι ο Δημιουργός των πάντων και μεις οι άνθρωποι έχουμε τη τιμή και την ευλογία να γίνουμε οι διαχειριστές του και εκπρόσωποι του και ανάλογα με το τρόπο που χειριζόμαστε ό,τι έχουμε εκ μέρους τους αξιολογούμαστε και κατά πόσον έχουμε ευαισθησία να αξιολογούμε τα πράγματα με κριτήριο το θέμα της κοινωνικής δικαιοσύνης, να μοιραζόμαστε τα πάντα με αυτούς που έχουν την ανάγκη μας . Στα μάτια του Θεού είμαστε όλοι παιδιά του κι όταν υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν και μπορούμε να τους βοηθήσουμε και δεν το κάνουμε , σημαίνει ότι δείχνουμε ανυπακοή και αγνωμοσύνη στο Δημιουργό μας για όλα τα αγαθά που μας δίνει και τότε έχουμε τη κατάληξη των ανυπάκουων και αγνώμωνων Εβραίων.