Το μήνυμά του με τίτλο “Αλιείς Ανθρώπων” εξέδωσε για την Κυριακή 26 Ιουνίου ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων.
Στο μήνυμά του ο Μητροπολίτης αναφέρει μεταξύ άλλων ότι “Οι Δώδεκα μαθητές δεν ήταν πανομοιότυποι. Είχε ο καθένας την ιδιοσυγκρασία του. Ο Ανδρέας νηφάλιος, ήσυχος. Ο Πέτρος αυθόρμητος και ορμητικός. Ο Ιωάννης στοχαστικός, ο Θωμάς κριτικός. Ο Χριστός δεν αναζήτησε αποκλειστικά έναν ορισμένο ανθρώπινο τύπο, δεν ενοχλήθηκε από τις ιδιαιτερότητες και την ποικιλία χαρακτήρων των μαθητών Του, δεν θέλησε να τις καταργήσει. Τους κάλεσε όπως ήταν και τους αξιοποίησε τον καθένα με τον χαρακτήρα του.”
Παρατίθεται το μήνυμα του Μητροπολίτη
“Ο Κύριος πρόκειται να επιλέξει τους στενούς συνεργάτες Του για το τεράστιο έργο της αλλαγής, της μεταμορφώσεως και ανακαινίσεως του κόσμου. Δεν κατευθύνεται, όμως, γι’ αυτή την εκλογή στα Ιεροσόλυμα, στους κύκλους των πλουσίων, των πολιτικά ισχυρών, των εντυπωσιακά ευσεβών, αλλά τους αναζητάει μέσα σ’ ένα περιβάλλον απλό, «παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας».
Τι είδους ανθρώπους καλεί ο Ιησούς για το σωτήριο έργο του; Οι πρώτοι στους οποίους απευθύνεται είναι άνθρωποι εργατικοί, θετικοί και δραστήριοι. «Ήσαν γαρ αλιείς», ψαράδες που πάλευαν με τα δίκτυα τους. Στην εργασία τους τους συναντά και τους προσκαλεί. Πρόκειται να τους αναθέσει ένα έργο με απαιτήσεις, και πρέπει να είναι ψημένοι και εργατικοί.
Όσοι αγωνίζονται με το αβέβαιο και ανήσυχο στοιχείο του νερού, χρειάζονται τόλμη. Και οι τέσσερις πρώτοι μαθητές, που κάλεσε ο Χριστός στη λίμνη της Γαλιλαίας, ανταποκρίθηκαν αμέσως: «οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ». Ενθουσιώδεις και τολμηροί. Καταλαβαίνουν πολλά και διαισθάνονται περισσότερα πίσω από τα λίγα λόγια του Χριστού. Αναγνωρίζουν τον ηγέτη, τον εμπιστεύονται και τον ακολουθούν.
Οι Δώδεκα μαθητές δεν ήταν πανομοιότυποι. Είχε ο καθένας την ιδιοσυγκρασία του. Ο Ανδρέας νηφάλιος, ήσυχος. Ο Πέτρος αυθόρμητος και ορμητικός. Ο Ιωάννης στοχαστικός, ο Θωμάς κριτικός. Ο Χριστός δεν αναζήτησε αποκλειστικά έναν ορισμένο ανθρώπινο τύπο, δεν ενοχλήθηκε από τις ιδιαιτερότητες και την ποικιλία χαρακτήρων των μαθητών Του, δεν θέλησε να τις καταργήσει. Τους κάλεσε όπως ήταν και τους αξιοποίησε τον καθένα με τον χαρακτήρα του.
«Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων». Χρησιμοποιεί την λέξη «αλιείς», γιατί από την προηγούμενη απασχόλησή τους θα πρέπει να αξιοποιηθεί η πείρα και το ήθος του αλιέως. Ο καλός ψαράς έχει χαρακτηριστικά και γνώσεις, που πρέπει να διατηρήσει ο «αλιεύς των ανθρώπων».
Διαθέτει υπομονή και επιμονή. Ξέρει να περιμένει. Δεν αδημονεί για γρήγορα αποτελέσματα. Δεν απογοητεύεται από την αποτυχία της μιάς ή της άλλης προσπάθειας. Ξαναδοκιμάζει. Έτσι κι ο εργάτης του ευαγγελίου και ο παιδαγωγός, ξέρει πότε να ομιλεί και πότε να σιωπά. Διαθέτει καρτερία και αντοχή. Τα νερά δεν είναι πάντα ήσυχα. Κι όταν θυμώνουν, δημιουργούν τρομερό κίνδυνο.”