Μητροπολίτης Βεροίας: Ο Θεός έδωσε σε όλους μας ανεξαιρέτως τη δυ­να­τό­τητα να επιθυμή­σουμε την αγιότητα

Το διήμερο 6 και 7 Ιουλίου εορτάστηκε στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας η εορτή της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Κυριακής της Αθληφόρου με επίκεντρο την πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή της Αγίας Κυριακής στο Λουτρό Ημαθίας.

Ανήμερα της εορτής το πρωί τελέστηκε Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος, ο οποίος κήρυξε και τον θείο λόγο.

O Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Ουκ ένι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις εστε εν Χριστώ Ιη­σου».

Δεν υπάρχει ίσως πιο μεγάλη απόδειξη της αλήθειας για την εν Χριστώ ισότητα των δύο φυ­λων, του ανδρός και της γυναι­κος, την οποία εκφρά­ζει ο απόστολος Παύ­λος, από το παράδειγμα της ζωής και του μαρ­τυ­ρίου των αγίων της Εκκλησίας μας. Δεν υπάρχει πιο μεγάλη από­δειξη από τη ζωή και το μαρ­τύριο της αγίας που τιμούμε ση­με­ρα, της αγίας ενδό­ξου μεγαλο­μαρ­τυ­ρος Κυ­ριακής. Γιατί σε μια εποχή που η θέση της γυ­ναίκας ήταν υποβαθμισμένη, σε μια εποχή που ο ρο­λος της ήταν ασήμα­ντος και οι δρα­στηριό­τητές της περιοριζόταν μόνο με­σα στο σπίτι, όπου δεν δικαιούτο να έχει άποψη και γνώμη για όσα συνέ­βαι­ναν στον κόσμο, αυτή η νεα­ρη γυ­ναίκα που τι­μούμε σήμερα χάρη στην πίστη της στον Χριστό, χάρη στη στρα­τευσή της στη στρατεία του Ιησού Χριστού κα­τόρθωσε να ξε­περάσει τις κοινω­νι­κες συμβά­σεις και προκαταλή­ψεις, κατόρθω­σε όχι μο­νο να αποκτήσει ρο­λο και φωνή στην κοι­νω­νία της εποχής της, αλλά και να σταθεί με θάρρος και με γενναιό­τη­τα μπροστά στον Ρωμαίο αυ­το­κράτορα και να ομο­λο­­γη­σει την πίστη της στον Χρι­στο.

Ποιος θα μπορούσε να φαντασθεί ότι μια νεα­ρη χριστιανή θα μπο­ρούσε να υψώ­σει το ανάστημά της ενώπιον του φο­βερού και σκλη­ρού ηγεμόνος και να αντι­τάξει στην πίστη των ψεύτικων θεών, που εκεί­νος πρέσβευε, την πι­στη στον Ναζωραίο Ιησού που όλοι την εποχή εκείνη συκο­φα­ντούσαν;

Ασφαλώς κανείς, γιατί η αντιπα­ράθεση με τον αυ­τοκράτορα ήταν κάτι αδιανόητο όχι μόνο για μια γυ­ναί­κα αλ­λα και για έναν άνδρα.

Όμως η αγία Κυριακή το τόλμησε· τολ­μησε να ομολογήσει την πίστη της σ’ αυ­τον που αγά­πησε περισσό­τερο από κάθε τι στη γη, γιατί πι­στευσε στην υπόσχεσή του ότι είναι μακάριοι όσοι τον πιστεύσουν και τον ομολογήσουν ενώπιον των αν­θρω­πων, καθώς και αυτός θα τους ομο­λο­γήσει κα­τα την ημέρα της κρι­σεως ενώ­πιον του ου­ρα­­νίου Πατρός του.

Πίστευσε στην υπό­σχε­ση του Χρι­στού ότι αυ­τος θα δω­σει σε εκεί­νους που θα οδηγηθούν ενώ­πιον των αρχόντων και των δικαστών του κόσμου εξαιτίας της πι­στεώς τους «στόμα και σοφία», θα τους υπα­γο­ρεύσει εκείνος τα λόγια που θα πούν για να μην μπορεί να αντισταθεί κανείς στα επιχειρή­μα­τα τους.

Πίστευσε η αγία Κυριακή στα λόγια του Χριστού που προέτρεπε τους μαθη­τες του να μη φο­βού­νται αυτούς που απει­λούν να θανατώ­σουν το σώμα τους, γιατί ακόμη και αν το επιτύ­χουν, δεν μπορούν με κανένα τρο­πο να θα­να­τώσουν την ψυχή τους, που είναι αιώνια και θα παραμείνει αιώ­νια χάρη στην πι­στη τους στον Χριστό.

Πι­στευσε η αγία Κυριακή σε όλα αυτά που δι­δάχθηκε στην Εκκλη­σία από βρέφους, και επειδή γνω­ριζε ότι όλα αυτά δεν απευ­θυ­νο­νται μόνο στους άνδρες, αλλά απευ­­θυ­νο­νται εξίσου και στις γυ­ναίκες, τολ­μη­σε να ομολογήσει την πίστη της στον Χριστό, αν και ήξερε πως η ομολογία της θα είχε ως συνέ­πεια το μαρτύριο.

Όμως ούτε οι απειλές των διω­κτων της, ούτε η σκέψη του μαρ­τυ­ρίου στάθη­καν ικανά να την απο­τρε­ψουν ή να την κάνουν δειλιά­σει. Ο δι­κος της στόχος ήταν να ομολογήσει τον Χριστό· και το επι­θυμούσε τόσο πολύ όσο και ο από­στο­λος Παύλος που έγραφε προς τους Φιλιπ­πη­σίους «επιθυμίαν έχω εις το αναλύσαι και συν Χρι­στω είναι». Αυτή η επιθυ­μία της την έκανε να υπομείνει με καρτερία και γενναιότητα, που δεν υπολει­πο­ταν σε τι­ποτε από την καρτερία και τη γενναιό­τητα των ανδρών, το μαρτύριο, για να βρι­σκεται σήμε­ρα στον ουρανό, για να ευ­φραί­νεται απολαμ­βα­νο­ντας μετά πάντων των αγίων τη δόξα του Θεού και να τι­μάται από τους ανθρώπους.

«Ουκ ένι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις εστε εν Χριστώ Ιη­σου».

Αυτήν την αλή­θεια μας υπενθυ­μίζει σήμερα η αγία μεγαλο­μαρ­τυς Κυριακή. Δεν υπάρ­χουν διαφορές ανά­­μεσα στους ανθρώ­πους που πιστεύουν στον Θεό, γιατί οι εν­το­λες του Θεού είναι ίδιες για όλους, γιατί η αγιό­τητα, την οποία επέ­τυχε η αγία Κυ­ρια­κη, είναι κοινή για όλους μας, άνδρες και γυναί­κες, λαικούς και κληρικούς, ανεξάρτητα από την εποχή και τον τόπο στον οποίο ζούμε, ανε­ξαρ­τητα από τη μορ­­φωσή μας, την κοι­νωνική και οικογενεια­κη μας κατάσταση. Ο Θεός έδωσε σε όλους μας ανεξαιρέτως τη δυ­να­το­τητα να επιθυμή­σουμε την αγιότητα και να την αποκτήσουμε· μας έδωσε τη δυ­νατό­τη­τα να συγκαταλε­χθού­­με στους εκλε­κτούς του ομολογώ­ντας την πίστη μας σ’ αυτόν με κάθε τρόπο, για να μπο­ρε­σουμε και εμείς να απολαύσουμε τη χαρά της βασι­λείας του, τη χαρά που προ­γεύ­ε­ται η αγία μεγαλο­μαρ­τυς Κυριακή, περιμέ­νο­ντας και όλους εμάς που τιμούμε ση­μερα τη μνήμη της.

Από μας εξαρτάται να το επιτύ­χουμε και εύχο­μαι διά της πρεσβει­ων να γίνει για όλους μας πραγμα­τικό­της.