Μητροπολίτης Βεροίας: Ο Χριστός καλεί τους νέους ανθρώπους να γίνουν φως του κόσμου

Την Κυριακή 18 Ιουλίου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο.

Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν νέες και νέοι ποντιακής καταγωγής από όλη την Ελλάδα με την ευκαιρία του 23ου Συναπαντήματος Νεολαίας Ποντιακών Σωματείων που πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Ιερού Προσκυνήματος τηρουμένων των σχετικών μέτρων υγειονομικής προφύλαξης.

O Σεβασμιώτατος στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Υμείς εστε το φως του κόσμου». Κυριακή των αγίων και θεοφό­ρων πατέρων της εν Χαλκηδόνι Δ´ Οικουμενικής Συνόδου σήμερα, και η Εκκλησία μας εορτάζει και τιμά τη μνήμη των 630 πατέρων, οι οποίοι συνήλθαν στην Χαλκηδόνα και με τον φωτισμό και τη χάρη του Παναγίου Πνεύματος ορθοτό­μησαν τον λόγο της αληθείας. Εδογμάτισαν ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος και στο πρόσωπό του ενώθηκαν «αδιαιρέτως και αχωρίστως» αλλά και «ασυγχύτως και ατρέπτως» η θεία και η ανθρώπινη φύση. Κατε­δίκασαν τις αιρετικές διδασκα­λίες του Νεστοριανισμού και του Μονο­φυσιτισμού που αμαύ­ρωναν το έργο της θείας ενανθρωπήσεως και κατηύγασαν με το φως του θεαν­δρικού προσώ­που του Κυρίου την Εκκλησία και τον κόσμο. Με τον τρόπο αυτό επι­βεβαιώ­θηκε ο λο­γος του Χριστού προς τους μαθητές του, τον οποίο ακού­σαμε στο σημερινό ευαγγελι­κο ανάγνωσμα.

«Υμείς εστε το φως του κόσμου». Εσείς είστε το φως του κόσμου, λέγει ο Χριστός στους μαθητές του. Δεν τους λέγει μπορείτε ή πρέπει να γίνετε το φως του κόσμου, αλλά είστε το φως του κόσμου. Και δεν το λέγει μόνο στους δώδεκα μα­θητές του, αλλά ο Κύριος το επαναλαμβάνει και προς όλους όσους διά του κηρύγματος του Ευαγγελίου και του αγίου βαπτίσματος έγιναν και θα γίνουν μαθητές του.

Πως όμως ανεδείχθησαν οι άγιοι και θεοφόροι πατέρες φως του κόσμου; Ανεδείχθησαν με την ορθή διδασκαλία της εις Χριστόν πίστεως. Δίδαξαν το Ευαγγέ­λιο του Χριστού, χωρίς να μετα­βάλουν «ιώτα εν ή μία κεραία». Μετέ­δω­σαν όσα παρέλαβε η Εκ­κλη­σία από τους αγίους αποστό­λους χωρίς να αλλοιώσουν τίποτε, αλλά ερμη­νεύ­οντάς τα με τη χάρη του Πανα­γίου Πνεύματος προς σωτηρία των ανθρώπων.

Έτσι με το κήρυγμά τους φω­τισαν τις ψυ­χες των πιστών και τις οδή­γησαν στον Χριστό, ο οποίος «εαυτόν εκένωσεν λαβών δούλου μορφήν», κατά τον πρωτοκορυ­φαίο απόστο­λο Παύλο, αλλά και «μη εκστάς της φύσεως μετέσχε του ημετέρου φυράματος», κατά τον ιερό υμνο­γράφο, για να απαλ­λάξει τους ανθρώπους από τα δε­σμα της αμαρ­τίας και να μας χαρί­σει τη σωτηρία.

Φώτισαν όμως οι άγιοι και θεο­φόροι πατέρες τον κόσμο και με την αγία ζωή τους, διότι η αγιό­τητα στην οποία έφθασαν με τους αγώνες τους υπέρ της ορθοδόξου πίστεως αλλά και με τον προσω­πικό τους αγώνα αποτελεί δωρεά της χάριτος του Θεού, αποτελεί δωρεά του αγίου Πνεύματος, η οποία δίδεται μόνον σε όσους ακολουθούν την ορθόδοξη πίστη και δεν διαστρέ­φουν τα θεία διδάγ­ματά της.

Φώτισαν οι άγιοι και θεοφόροι πατέρες της Δ´ Οικουμενικής Συνό­δου τον κόσμο, γιατί η ζωή τους ήταν εν Χριστώ ζωή. Ήταν ταυτι­σμένη με τον Χριστό και το θέλημά του. Ήταν ζωή μέσα στην παρου­σία του Χριστού, ο οποίος κατά την διαβεβαίωσή του είναι το φως του κόσμου. «Εγώ ειμί το φως του κο­σμου», μας λέγει. Και αυτό το φως που είχαν μέσα τους εξέπεμπαν και οι άγιοι πατέρες, φωτίζοντας τους ανθρώπους.

Αυτό το φως που δεν άλλο από τον Κύριό μας, τον Ιησού Χριστό, «το φως του κόσμου», μπορούμε να ακτινοβολούμε όλοι μας, αρκεί να θελήσουμε και να προσπαθή­σουμε να ζούμε με τον Χριστό, να ζούμε έχοντας τον Χριστό στην ψυχή μας, όχι θεωρητικά αλλά πρακτικά. Να είναι δηλαδή και η δική μας ζωή σύμφωνη με τη διδα­σκαλία του, σύμφωνη με το θέλη­μα του. Να είναι η ζωή μας τέτοια, ώστε ο,τι και αν κάνουμε, ο,τι και αν λέμε, όπου και αν ευρισκόμεθα να μπορεί να είναι μαζί μας ο Χρι­στος. Να είναι η ζωή μας τέτοια, ώστε να είναι ο Χριστός δίπλα και μέσα μας, και τα λόγια μας και οι πράξεις μας να φωτίζουν τους αν­θρώπους γύρω μας με το δικό του φως.

Αυτό καλεί και σας σήμερα ο Χρι­στος και η Εκ­κλη­σία μας να κα­νετε. Όλους εσάς τους νέους μας που συμμετέχετε στο 23ο Συνα­πα­ντημα της Νεολαίας των Ποντια­κων Σωμα­τείων, που πραγματο­ποι­είται αυτές τις ημέρες στο Πανελ­λήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά. Όλους εσάς που ήλθατε από πολλά μέρη, από όλο τον κόσμο και σε λίγες ημέρες θα επι­στρέψετε και πάλι στους τόπους όπου ζείτε.

Ο Χριστός καλεί και σας, τους νέους ανθρώπους, να γίνετε φως του κόσμου, ακτινοβο­λώντας το δικό του φως μέσα από τη ζωή σας και μέσα από την πα­ρουσία σας. Σας καλεί να γίνετε «φως» σε έναν κόσμο που ζει στο ημίφως της αβε­βαιότητος, της αγω­νίας και του άγχους που προ­καλούν τα προβλή­ματα και οι αγωνίες της καθημερι­νότητος. Να γίνετε φως στο σκο­τάδι που δημι­ουργούν οι ανισό­τη­τες και οι αντι­παραθέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Να γίνετε φως που χαρίζει ελπίδα και αισιοδοξία σε έναν κόσμο που απελπίζεται, γιατί δεν έχει πίστη και εμπιστοσύνη στον Θεό. Να γίνετε φως που δεί­χνει τον δρόμο μέσα από τα αδιέ­ξοδα που προ­καλούν η αδικία και η κακία, ο εγωισμός και τα πάθη των ανθρώ­πων. Να γίνετε φως για τους αν­θρω­πους γύρω σας που αναζη­τούν το φως μακριά από τον Χρι­στο και την Εκκλησία.

Αυτό ας είναι και ένα μήνυμα που θα μεταφέρετε και στους συνομι­λήκους σας από το 23ο Συνα­πα­ντη­μα της Νεολαίας των Ποντια­κων Σωματείων. Και όταν εσείς σκορπί­ζετε το φως του Χριστού με τη ζωή σας, τότε θα έχετε και τη χάρη του, μαζί με τη χάρη της Πα­ναγίας της Σουμελιώτισσας, η οποία θα σας ενισχύει στη ζωή σας, για να κρα­τα­τε τις παραδόσεις, την ιστορία και τον πολιτισμό που κλη­ρονο­μη­σατε από τους προγόνους σας, αλλά και για να αγωνίζεσθε για τα δίκαια του Ποντιακού Ελληνι­σμού.

Αυτή είναι και η ελπίδα η δική μας, και της ελαχιστότητός μου και του Προέδρου του Σωματείου και των μελών και του Σωματείου και του Προσκυνήματος, και αυτή είναι και η προσευχή μας στον Θεό και στην Παναγία: οι νέοι άνθρωποι πρωτίστως να έχουν μέσα τους τον Χριστό και μετά να συνεχίζουν αυτή τη λαμπρή παράδοση, την παράδοση του τόπου, της πατρίδος, με τα τραγούδια, με τους χορούς, με τη γλώσσα, με όλες εκείνες τις παραδόσεις, οι οποίες μας κάνουν πιο ανθρώπους, μας φέρνουν πιο κοντά τον ένα στον άλλο και γεμίζουν τη ζωή μας με τη χάρη και την ευλογία του Θεού.