Την Πέμπτη 21 Ιουλίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Παρθενία και αγνότητα έναντι του γάμου».
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» αποτελεί μια ευκαιρία πνευματικής ωφέλειας και παρηγορίας στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε και μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Ο Μητροπολίτης στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων:
“Στις δύο προηγούμενες ομιλίες είχαμε μιλήσει για την αγνότητα, για μία αρετή η οποία πολλοί νομίζουν ότι είναι ξεπερασμένη στην εποχή μας, σε μία εποχή κατά την οποία έχει πληθυνθεί η αμαρτία, και γι’ αυτό κανείς δεν μπορεί να τη διαφυλάξει. Έτσι, συχνά παραθεωρείται η αγνότητα ή και χλευάζεται ή ακόμη θεωρείται ότι δεν αφορά όλους τους πιστούς, αλλά μόνο όσους θέλουν να αφιερώσουν τη ζωή τους στον Θεό και επιλέγουν να ζήσουν τη μοναχική ζωή.
Η υποτίμηση της αγνότητος και η περιθωριοποίησή της από πολλούς, επειδή είναι δήθεν ανέφικτη για τον σύγχρονο άνθρωπο, είναι λάθος. Στον κόσμο επικρατούσε πάντοτε η αμαρτία, ιδίως μάλιστα κατά την προχριστιανική εποχή, πριν δηλαδή το Ευαγγέλιο να αναδείξει την αξία του κάθε ανθρώπου και τον σεβασμό που αυτός αξίζει, ανεξάρτητα από το φύλο ή την κοινωνική του θέση, και πριν η διδασκαλία του Χριστού επηρεάσει τα ήθη των ανθρώπων, και αυτών ακόμη που δεν τον πιστεύουν, αλλάζοντας τη συμπεριφορά τους έναντι των άλλων και περιορίζοντας κάπως την αμαρτία και την ανηθικότητα που κυριαρχούσε στον αρχαίο κόσμο.
Οι συνθήκες που επικρατούν κάθε εποχή στον κόσμο δεν επηρεάζουν, ασφαλώς, τις εντολές του Θεού. Ο λόγος του Θεού είναι αναλλοίωτος και αποβλέπει στο να μας οδηγήσει κοντά του, να μας οδηγήσει στη σωτηρία μας. Γι’ αυτό και ό,τι ζητά από εμάς ο Θεός, δεν το ζητά υπό ορισμένες μόνο προϋποθέσεις και συνθήκες, δεν το ζητά από κάποιους μόνο, ενώ κάποιοι άλλοι εξαιρούνται. Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι ο Θεός δεν λαμβάνει υπόψη του και τις ιδιαιτερότητες του καθενός μας, τις δυνατότητες και τα χαρίσματα που έχει. Το βλέπουμε και στην παραβολή των ταλάντων, στην οποία ο Κύριος αναμένει να του επιστρέψει ο κάθε δούλος ό,τι αντιστοιχεί στα τάλαντα που του εμπιστεύθηκε.
Η αγνότητα, όμως, δεν είναι ο μόνος παρεξηγημένος τρόπος ζωής. Υπάρχει και ένας άλλος εξίσου παρεξηγημένος τρόπος που έχει άμεση σχέση με την αγνότητα. Και αυτός είναι ο δρόμος της μοναχικής ζωής.
Μια παρεξηγημένη ζωή είναι η μοναχική ζωή. Όταν λέω μοναχική – το λέει και η λέξη – είναι η ζωή της παρθενίας, της αγαμίας είτε μέσα σ’ ένα μοναστήρι είτε μέσα στον κόσμο.
Ίδιος είναι ο στόχος, ίδιος είναι ο τρόπος με τον οποίο θα φθάσουμε στον προορισμό μας, οι εντολές του Θεού. Αυτό χρειάζεται να το συνειδητοποιήσουμε και αυτό χρειάζεται να υλοποιήσουμε όλοι. Ο δρόμος είναι διαφορετικός, ο μοναχός και ο έγγαμος ζουν δύο διαφορετικές μορφές ζωής. Αυτό, όμως, δεν αλλάζει την κοινή τους ευθύνη και τον κοινό τους στόχο. Ο κάθε ένας έχει το δικό του έργο και τη δική του προσφορά μέσα στην Εκκλησία. Διότι δεν επιτελούν έργο μόνο οι μοναχοί, αλλά επιτελούν και οι άγαμοι που είναι αφιερωμένοι στον Χριστό και ζουν στον κόσμο. Και είναι πολλοί αυτοί που προσφέρουν σπουδαίο έργο σε διαφόρους τομείς της Εκκλησίας, προσφέρουν στο κατηχητικό της έργο, προσφέρουν στην ιεραποστολή, τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική, μεταδίδουν το μήνυμα του Ευαγγελίου και της εν Χριστώ ζωής στους χώρους στους οποίους δραστηριοποιούνται.
Άλλωστε, το ζητούμενο είναι να αξιοποιούμε τα χαρίσματα που μας έχει δώσει ο Χριστός, είτε στους εγγάμους είτε στους αγάμους στον κόσμο και στον μοναχισμό «εις οικοδομήν του σώματος του Χριστού». Και αν οι άγαμοι δώσουν τα χέρια στους έγγαμους με αγάπη, ο δύσκολος ανήφορος θα γίνει πιο εύκολος, πιο ευχάριστος και για τους δύο, και έτσι θα φθάσουν με την αμοιβαία βοήθεια και τη χάρη του Θεού στο ποθητό τέρμα, αλλά και θα βοηθήσουν και άλλους στην ίδια πορεία.”
