Την Τρίτη 16 Νοεμβρίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Στην Ιερά Ακολουθία τέθηκε σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα της Αγίας Υπομονής από την Ιερά Μονή Οσίου Παταπίου Λουτρακίου Κορινθίας, η οποία μεταφέρθηκε στο Προσκύνημα του Αγίου Νεκταρίου στα Κύμινα Θεσσαλονίκης για να συνεορτάσει με τον Θαυματουργό Άγιο.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων για ακόμη μία φορά εξέφρασε τις θερμές ευχαριστίες του προς τον Μητροπολίτη Κορίνθου κ. Διονύσιο για την άδεια και την ευλογία του αλλά και προς την Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής του Οσίου Παταπίου Γερόντισσα Χρυσοβαλάντη για την πρόθυμη ανταπόκριση να βρίσκεται η Τιμία Κάρα της Αγίας Υπομονής αυτές τις ημέρες στην Ιερά Μητρόπολης μας. Μετά το τέλος της Ιεράς Ακολουθίας η Τιμία Κάρα της Αγίας Υπομονής αναχώρησε για την Ιερά Μονή του Οσίου Παταπίου, όπου αποθησαυρίζεται.
Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Την περασμένη Κυριακή η Αγία μας Εκκλησία και ιδιαιτέρως η τοπικη μας Εκκλησία εόρτασε τη μνημη του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονικης, του θαυματουργού, και της αγίας οικογενείας του, των γονέων δηλαδή και των αδελφών του.
Και γνωρίζουμε από τον Βίο του, τον οποίο συνέγραψε ο φίλος και συνασκητής του άγιος Φιλόθεος ο Κόκκινος, πατριάρχης Κωνσταντινουπολεως, πόσο αγωνίσθηκε ο άγιος Γρηγόριος προκειμένου να καθαρει την ψυχή και το σώμα του, ώστε να γίνει άξιος της χάριτος του Θεού και του μακαρισμού του Κυρίου «μακαριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεόν όψονται».
Στην καθαρότητα της καρδίας και την αναγκαιότητά της για τον κάθε πιστό αναφέρεται και ο άγιος Λουκας, ο ιατρός και θαυματουργος, στην ομιλία του για τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, και είναι ωφέλιμο για όλους μας να ακούσουμε τι λέγει.
«Η βασική διαφορά της διδασκαλίας του Χριστού από όλες τις ανθρώπινες διδασκαλίες είναι ότι ο Κυριος μας δίδαξε για την καρδιά μας. Μας τοποθέτησε σε εκείνη τη βαθειά και μεγάλη αλήθεια που ακούτε στα ευαγγελικά λογια». «Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού της καρδίας αυτού προσφέρει το αγαθόν, και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρού θησαυρού της καρδίας αυτου προσφερει το πονηρόν· εκ γαρ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα αυτου» (Λουκ. 6.45).
«Στην πνευματική μας ζωή, επομενως», συνεχίζει ο άγιος Λουκας, «και σε όλη την εξωτερική μας ζωή που βρίσκεται σε άμεση σχέση με την πνευματική ζωή, η καρδιά μας βασιλεύει και εξουσιάζει πανω στο μυαλό μας, στο θέλημά μας και στις επιθυμίες μας. Σκεφτομαστε έτσι όπως η καρδιά θελει, πιστεύουμε εκείνο που της αρέσει και κατευθύνουμε το θέλημα μας συμφωνα με τις επιθυμίες της καρδιάς μας. Το συναίσθημα, υπό την εξουσία του οποίου είναι η καρδιά, κυριαρχεί πάνω σε όλες τις σκέψεις, στην πίστη, στη γνωση, πάνω σε όλες τις κοινωνικές και πολιτικές επιδιώξεις μας. Οπως είναι η καρδιά, τέτοια είναι και η πράξη μας. Εάν η καρδιά είναι καθαρή, αγία, εάν έχει διαποτιστεί με διάπυρη αγάπη προς τον Χριστό, τότε όλες οι πράξεις μας, όλες οι σκέψεις μας, θα διαποτισθούν με αυτό το συναίσθημα, με αυτές τις άγιες προσταγες της καρδιάς. Και τότε από τον καλό θησαυρό της καρδιάς μας θα φερουμε καρπούς σε όλες τις πραξεις μας και, πρώτα απ᾽ όλα στην καθημερινή ζωή, στην επικοινωνία με τους γύρω μας.
Εάν όμως η σκοτεινή κακία βασιλεύει στην καρδιά μας, τότε δεν θα έχει σημασία η τέλεια κοινωνικη οργάνωση, δεν θα έχουν σημασία οι δίκαιοι οργανωτικοί κανονες, αφού όλα θα είναι το ίδιο, και η καρδιά μας θα κάνει το κακό.
Ξέρετε πόσο πολλοί», συνεχίζει ο άγιος Λουκάς, «ήταν και είναι διεφθαρμένοι, και με κανένα νόμο δεν μπορούμε να πετύχουμε να γινουν καθαροί και καλοί, ώστε να μην είναι ακάθαρτοι και εγωιστές.
Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ο Κύριος Ιησούς, γιατί πρόσφερε σε μας τη θεική διδασκαλία του για το πως πρέπει να είναι η καρδιά μας, πως πρέπει να την εξαγνίζουμε. Και με το Αίμα του και το Σωμα του που μεταλαμβάνουμε, μας δίνει δυναμη στη μάχη με το κακό, στην κάθαρση της καρδιάς μας. Γιατι για την εκρίζωση του κακού από την καρδιά μας χρειάζεται η θεία χάρη, η θεία δύναμη, ώστε να εξαγνιστεί η καρδιά μας.
Όλα αυτα μας τα δίνει ο Κύριός μας και κανένας εκτός από Αυτόν δεν μπορεί να μας τα δώσει.
Πως, λοιπόν, εμείς δεν αγαπάμε με όλη μας την καρδιά τον Χριστό, ο οποίος μας δίδαξε την πιο βαθειά αλήθεια, ο οποίος έδωσε προσοχή στην καρδιά μας, ο οποίος πρόσφερε τη θεική και ακτινοβολα διδασκαλία για την αγάπη στον πλησιον», για την οποία ακούσαμε και στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της περασμένης Κυριακης, στην παραβολή του Καλού Σαμαρείτου, διερωταται ο άγιος Λουκάς.
Αυτή η αγάπη είναι που θα μας βοηθήσει να καθαρίσουμε με τη χαρη του Θεού την καρδιά μας. Γιατί όπου υπάρχει αγάπη, δεν υπάρχει υπερηφάνεια, δεν υπάρχει εγωισμός, δεν υπάρχει θυμός, δεν υπάρχει κακία.
«Ας μην ξεχνούμε, λοιπόν», καταλήγει ο άγιος, «ότι χρειάζεται να καθαρίζουμε την καρδιά μας, εκριζώνοντας από αυτήν όλους τους κακούς λογισμούς, ώστε να γίνει αγία. Ας ταπεινωνόμαστε ενώπιον του Κυρίου, ας μετανοουμε για ο,τι μολύνει την καρδιά μας και ας γεμίζουμε τη ζωή μας με την επιθυμία της αγάπης, του καλού και του ελέους.
Και τότε θα αναπαυθεί και στη δικη μας καρδιά η χάρη του αγίου Πνεύματος, όπως και στην καρδιά του αγίου Γρηγορίου του Παλαμα», όπως και στην καρδιά της αγίας Υπομονής, της οποίας την τιμία καρα έχουμε την ευλογία να προσκυνήσουμε και απόψε, διότι και η αγία Υπομονή αγωνίσθηκε για να διατηρήσει την καρδιά της «καθαραν από του κοσμου». Και αυτό δεν ήταν εύκολο, καθως, ως αυτοκράτειρα ζούσε στα ανάκτορα της Κωνσταντινουπολεως, όπου είχε να αντιμετωπίσει πολλές προκλησεις και πειρασμούς. Όμως εκείνη κατόρθωσε να διατηρήσει την καθαροτητα της καρδίας της, την οποία στη συνέχεια, μετά τον θανατο του συζύγου της, του αυτοκρατορος Μανουήλ Παλαιολόγου, την αφιέρωσε ολοκληρωτικά στον Χριστό, ενδυόμενη το μοναχικό ρασο και έζησε μεχρι την κοίμησή της, επί 25 χρόνια, ως μοναχή Υπομονή, και αγίασε και έλαβε τη χάρη του Θεού, την οποία μας προσφέρει διά του ιερού της λειψάνου, όπως και ο άγιος Λουκάς, ο οποίος επιτελεί καθημερινά θαύματα. Ένα από τα οποία θα ήθελα να σας αναφέρω και απόψε, όπως το περιγράφει μία κυρία που το έζησε στον σύζυγό της.
Προ ολίγων ετών, γράφει, εισήχθη επειγόντως ο σύζυγός μου με πόνους στο νοσοκομείο. Διαγνώσθηκε με περιεδρικό απόστημα και έγινε αμέσως η επέμβαση, προκειμένου να καθαρισθεί. Τις επόμενες ημέρες και παρα το γεγονός ότι είχε λάβει εξιτηριο, είχε φρικτούς πόνους στην κοιλιακή χώρα. Επέστρεψε στο νοσοκομείο, έκανε εξετάσεις και διαπιστώθηκαν σημεία σηψαιμίας, που ανάγκασαν τους γιατρούς να τον βαλλουν άμεσα στο χειρουργείο. ‘Η κατασταση ήταν εξαιρετικά κρίσιμη και είχε ανάγκη από συνεχείς χειρουργικούς καθαρισμούς. Παρέμεινε λοιπον στο νοσοκομείο και κάθε πρωί έμπαινε στο χειρουργείο για τον απαραίτητο καθαρισμό. Η ταλαιπωρία ήταν μεγαλη, καθώς 35 ημέρες μετά το πρώτο χειρουργείο η κατάστασή του συνέχιζε να είναι σοβαρή, και γι᾽ αυτό είχαμε αρχίσει να απογοητευόμαστε.
Ένα πρωινό, γύρω στις 10:30, συνεχίζει η κυρία, και ενώ η μητέρα μου ήταν καθισμένη δίπλα στον συζυγό μου, εμφανίσθηκε μπροστά τους ένας άνδρας, περίπου 30 ετών, ρασοφόρος, με μαύρα μαλιά και γένια και φορούσε στρογγυλά σιδερένια γυαλιά. Κρατούσε ένα βιβλίο και διάβαζε. Η μητέρα μου αμέσως μόλις τον είδε, τον ρώτησε:
«Ποιος είστε; Δεν σας γνωρίζω».
Αμέσως τότε τα μαλλιά και τα γενια του ρασοφόρου από μαύρα που ήταν αρχικά, άρχισαν σιγά-σιγά να ασπρίζουν. Τότε εκείνη τον αναγνωρισε, γιατί κάθε πρωί πριν να μπεί ο σύζυγός μου στην πόρτα του χειρουργείου, του έδινε και προσκυνούσε την εικόνα του. Ήταν ο άγιος Λουκάς!
Ο σύζυγός μου ακούοντας τη συνομιλία της μητέρας μου την ρωτησε:
«Με ποιόν μιλάς, μητέρα;»
Και εκείνη του απήντησε:
«Δεν τον βλέπεις; Είναι ο άγιος Λουκας!»
Ξαφνικά η όψη του Αγίου άρχισε να εξαφανίζεται σιγά-σιγά, και η μητέρα μου κάνοντας τον σταυρό της είπε στον σύζυγό μου να μην φοβάται πλέον, γιατί ο Άγιος θα τον κάνει καλά.
Πράγματι, κατά ένα θαυμαστό τροπο, ενώ μέχρι τότε ο οργανισμος του δεν αντιδρούσε στη θεραπευτική αγωγή, από την ημέρα εκείνη άρχισε να βελτιώνεται η υγεία του και εβδομήντα ημέρες αργότερα πήρε εξιτήριο. Όλοι μιλούσαν για θαύμα και εμείς, καταλήγει η κυρία, είμεθα βέβαιοι ότι ο άγιος Λουκάς έκανε και στον σύζυγο μου το θαύμα του!
