Την Κυριακή, 11 Φεβρουαρίου, εορτή του Αγίου Βλασίου, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το Θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Νεοχωρίου Αλεξανδρείας.
Διαβάστε εδώ την ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας:
«Συνεργούντες παρακαλούμεν μη εις κενόν την χάριν του Θεού δέξασθαι υμάς».
Ως στοργικός πατέρας γράφει ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος προς τους χριστιανούς της Κορίνθου και τους παρακαλεί. Δεν τους ζητά όμως κάποια χάρη για εκείνον, δεν τους παρακαλεί για κάτι που έχει ανάγκη. Κάθε άλλο. Ο απόστολος Παύλος τους παρακαλεί και τους ζητά να προσέξουν κάτι που αφορά αποκλειστικά τους ιδίους, να προσέξουν «μη εις κενόν την χάριν του Θεού δέξασθαι». Να μην λαμβάνουν μάταια και να μην αφήνουν αναξιοποίητη τη χάρη του Θεού. Αυτό τους παρακαλεί.
Γνωρίζει ο απόστολος Παύλος ότι ο Θεός προσφέρει αφειδώς τη χάρη του στους πιστούς με πολλούς τρόπους. Την προσφέρει μέσα στην Εκκλησία, με τον λόγο του και με τα ιερά μυστήρια. Την προσφέρει σε όποιον την ζητά, αλλά και σε όποιον γνωρίζει ότι την έχει ανάγκη. Γιατί η χάρη του Θεού είναι αυτή η οποία μας βοηθά και μας ενισχύει σε κάθε προσπάθεια και πολύ περισσότερο στον πνευματικό μας αγώνα.
Είναι αυτή που μαλακώνει την ψυχή και την καθιστά πιο δεκτική στον λόγο του Θεού αλλά και στη μετάνοια. Είναι αυτή που κάνει τον λόγο του Θεού να καρποφορεί στις ψυχές μας, και την προσπάθειά μας να ευοδώνεται. Είναι αυτή που μας σκεπάζει και μας προστατεύει από τις επιθέσεις του πονηρού στις ώρες του πειρασμού.
Είναι η χάρη του Θεού, η οποία μας παρηγορεί και μας θεραπεύει, όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες και προβλήματα, όταν απογοητευόμεθα, όταν αισθανόμεθα μόνοι και εγκαταλελειμένοι, όταν βρισκόμεθα σε αδιέξοδο. Είναι η χάρη του Θεού, η οποία μας ανοίγει δρόμο, αλλά και μεταποιεί τα δεδομένα για να μας κερδίσει και να μας οδηγήσει στη σωτηρία μας.
Για όλα αυτά έχουμε ανάγκη τη χάρη του Θεού και είναι κρίμα ο Θεός να μας την προσφέρει και εμείς να την αρνούμεθα και να μην την δεχόμεθα.
Και είναι αλήθεια ότι όλα αυτά συμβαίνουν στη ζωή μας καθημερινά, γι᾽ αυτό και έχουμε ανάγκη να λαμβάνουμε τη χάρη που μας δίδει ο Θεός και να μην την αφήνουμε να χάνεται.
Πως όμως γίνεται να μην λαμβάνουμε τη χάρη του Θεού και για ποιόν λόγο μας επισημαίνει αυτόν τον κίνδυνο ο μέγας απόστολος Παύλος;
Ο Θεός προσφέρει σε όλους μας τη χάρη του με πολλή αγάπη. Σέβεται όμως και την ελευθερία μας και δεν θέλει να την παραβιάσει. Δεν θέλει να μας δώσει τη χάρη του, εάν εμείς δεν την επιδιώκουμε, εάν δεν την θέλουμε και δεν την αξιοποιούμε κατάλληλα.
Αυτός είναι ο ένας λόγος, για τον οποίο μπορεί να μην λαμβάνουμε τη χάρη του Θεού. Υπάρχει όμως και ένας δεύτερος. Και αυτός αφορά τη δεκτικότητα του καθενός μας.
Αν η ψυχή μας είναι ανοικτή για να λάβει τη χάρη του Θεού, τότε θα την λάβει. Αν δεν είναι δεκτική, δεν θα καταστεί δυνατόν να την δεχθεί. Συμβαίνει κατά κάποιον τρόπο αυτό που συμβαίνει και όταν πάμε σε μία πηγή για να πάρουμε νερό. Αν πάμε με ένα μεγάλο αγγείο, τότε θα πάρουμε πολύ νερό. Αν όμως πάμε με ένα μικρό ή αν δεν έχουμε διάθεση να μεταφέρουμε περισσότερο, τότε οπωσδήποτε θα πάρουμε λιγότερο. Και αν δεν πάμε καθόλου και αφήσουμε το νερό να τρέχει ποτίζοντας το ήδη βρεγμένο χώμα, τότε συμβαίνει αυτό το οποίο μας καλεί και μας παρακαλεί ο απόστολος Παύλος να αποφύγουμε.
Αν, δηλαδή, πηγαίνουμε στην Εκκλησία, αλλά αντί να είμαστε προσηλωμένοι και να παρακολουθούμε προσευχόμενοι όσα τελούνται, εμείς κάνουμε άλλες σκέψεις, τότε η χάρη του Θεού, που κατέρχεται κατά την ώρα της θείας λατρείας, δεν μας αγγίζει, γιατί μπορεί να βρισκόμασταν σωματικά μέσα στον ναό, αλλά ο νους και η ψυχή μας δεν ήταν συγκεντρωμένα στον Θεό. Και ο Θεός ήλθε, αλλά εμείς δεν προσέξαμε καν ότι ήλθε.
Και ακόμη, όταν πλησιάζουμε στο ιερό μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, το κατ’ εξοχήν μυστήριο το οποίο μας μεταδίδει τη θεία χάρη, αλλά εμείς δεν είμεθα προετοιμασμένοι κατάλληλα και δεν έχουμε καθαρίσει την ψυχή μας, τότε έρχεται η χάρη του Θεού, αλλά βρίσκει την ψυχή μας ακάθαρτη, γεμάτη από σκουπίδια πνευματικά. Και επειδή δεν μπορεί να παραμείνει σε ένα τέτοιο περιβάλλον, φεύγει ή μάλλον την απομακρύνει η κατάσταση της ψυχής μας.
Αφήνουμε ακόμη αναξιοποίητη τη χάρη, όταν ο Θεός μας δίδει ευκαιρίες για να μετανοήσουμε, για να αλλάξουμε τη ζωή μας, για να τον πλησιάσουμε, για να απαλλαγούμε από κάποια αδυναμία μας, και εμείς δυστυχώς αδιαφορούμε, αναβάλλουμε την προσπάθεια, δεν ανταποκρινόμεθα στις ευκαιρίες που μας προσφέρει η αγάπη του Θεού, και έτσι δεχόμεθα «εις κενόν» τη χάρη του Θεού. Και δεν ξέρουμε αν ο Θεός θα μας δώσει άλλες ευκαιρίες ή αν θα απομακρύνει τη χάρη του από την ψυχή μας, και θα αισθανθούμε την οδυνηρή στέρησή της.
Γι’ αυτό ας ακούσουμε σήμερα την παράκληση του ιδρυτού της τοπικής μας Εκκλησίας, του ουρανοβάμονος αποστόλου Παύλου, και ας φροντίσουμε να ανοίξουμε την καρδιά μας, ώστε να δεχόμεθα και να αξιοποιούμε τη χάρη του Θεού, για να μας ενισχύει στον αγώνα μας και να μας κατευθύνει στη σωτηρία μας.
