Με κάθε ιεροπρέπεια και εκκλησιαστική λαμπρότητα εορτάσθηκε και στην Εκκλησία των Σερρών, η μεγάλη Δεσποτική εορτή της του Χριστού Γεννήσεως.
Αφ’ εσπέρας, Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2022, τελέσθηκε ο μέγας πανηγυρικός Εσπερινός στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγου. Την διακονία του λόγου ανέλαβε με την ευχή του Σεβασμιωτάτου ο πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης π. Γαβριήλ Παλιούρας, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως, ο οποίος αναφέρθηκε στο νόημα της μεγάλης Εορτής, με θεολογικές και αγιοπατερικές αναφορές.
Την Κυριακή 25 Δεκεμβρίου, την μεγαλώνυμο ημέρα των αγίων Χριστουγέννων, τελέσθηκε η πανηγυρική θ. Λειτουργία στον ως είρηται ιερό Μητροπολιτικό Ναό, ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Θεολόγου.
Κατά το ιερό λειτουργικό Τυπικό, ο Σεβασμιώτατος, στο τέλος του πανηγυρικού Όρθρου, ενδύθηκε τα Αρχιερατικά του άμφια στο μέσον του σολέα και ακολούθησε η πανηγυρική θ. Λειτουργία του Μεγ. Βασιλείου, στην οποία συμμετείχαν συμπροσευχητικώς μεταξύ άλλων και ο Βουλευτής Ν. Σερρών κ. Κ. Μπούμπας, η τέως Βουλευτής και Υπουργός Σερρών κ. Μ. Κόλλια-Τσαρουχά, ο Δήμαρχος Σερραίων κ. Αλ. Χρυσάφης, ο τέως Δήμαρχος Σερραίων κ. Ι. Βλάχος, ο Διοικητής του 10ου Συντάγματος ΠΖ κ. Αδ. Σαρρής, ο Πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου Σερρών κ. Β. Κατιρτζόγλου και μέγα πλήθος ευλαβών πιστών, πολλοί από τους οποίους προσήλθαν στο ποτήριο της ζωής.
Κατά την διάρκεια της θ. Μυσταγωγίας ανεγνώσθη η «Πνευματική Διδαχή επί τοις Χριστουγένοις», στην οποία ο Σεβ. Ποιμενάρχης της των Σερρών και Νιγρίτης Εκκλησίας κ. Θεολόγος αναφέρει:
«Άγια Χριστούγεννα εορτάζομεν σήμερον! Την γενέθλιο ημέρα της ανθρωπότητος κατά τον Μέγα Βασίλειο (Μ. Βασιλείου, Ομιλία εις την αγίαν του Χριστού Γέννησιν, PG 31, 1473). “Επί της γης ώφθη και εν τοις ανθρώποις συνανεστράφη” ο Ύψιστος Θεός (Βαρούχ 3, 38). Θεού προς ανθρώπους κατάβασιν εορτάζομεν σήμερον. Ο αόρατος Θεός γίνεται στο πρόσωπο του γεννηθέντος Ιησού ορατός. Ο αψηλάφητος Κύριος των Δυνάμεων ως βρέφος ψηλαφάται στην φάτνη της Βηθλεέμ. Ο ασώματος Δεσπότης των πνευμάτων λαμβάνει σώμα. Ο Θεός γίνεται ένας από εμάς χωρίς αμαρτίας. Ο μονογενής Υιός του Θεού, υιός της Παρθένου Μαρίας γίνεται.
Πανηγύρι στον ουρανό. Χαρά στην γη. Νύχτα γεμάτη φως η αποψινή! Νύχτα λουσμένη με υπερκόσμια λάμψη! Νύχτα πιο φωτεινή, η αποψινή, από κάθε ημέρα! Το άχρονο, αιώνιο και ενυπόστατο Φως, ο Εις της Παναγίας Τριάδος, ο φύσει Υιος και Λόγος του Θεού, που φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο ανέτειλε σήμερα. Ο νοητός ήλιος της δικαιοσύνης καταλαμπρύνει την κτίση σήμερα. Ο ιστορικός χρόνος τέμνεται και ανανοηματοδοτείται σε προ Χριστού και μετά Χριστόν εποχή.
Ο “τα πάντα και εν πάσι Χριστός” (Κολ. γ, 11) γίνεται το κέντρο αναφοράς και σωτηρίας του παλαιού και του νέου κόσμου. Ημέρα αναδημιουργίας του κόσμου η σημερινή. Ο νέος γενάρχης του ανθρωπίνου γένους, ο νέος Αδάμ, ο μέγας Ειρήναρχος, ο Πατήρ των οικτιρμών και του μέλλοντος αιώνος αναπλάθει και θεοποιεί διά της συγκράσεως παγγενή τον Αδάμ. Χριστός γεννάται εκ Παρθένου κόρης εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας και ο κόσμος, αόρατος και ορατός πανηγυρίζει.
Εορτάζουμε σήμερα τον ερχομό του Κυρίου στην γη, στον άνθρωπο, στην ζωή μας. Προσκυνούμε με θαυμασμό το μυστήριο της συνάντησης, της υποδοχής, της κένωσης, της συγκατάβασης, της ταπείνωσης, της κοινωνίας, της αγάπης, της σωτηρίας μας. “Ο Θεός ενηνθρώπησε ίνα ημείς θεοποιηθώμεν” (Μ. Αθανασίου, Λόγος περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου, PG 25, 96) θα μας πεί ο Μέγας Αθανάσιος. Ο πάνσοφος, παντοδύναμος, πανάγαθος και δίκαιος Θεός “εύρε του απόρου λύσιν ευπρεπεστάτην” θα συμπληρώσει ο ιερός Δαμασκηνός (Ιω. Δαμασκηνού, Έκδοσις ακριβής ορθοδόξου πίστεως, Γ’ Κεφ. 1, PG 94, 984).
Στην υπαρξιακή τραγωδία του ανθρωπίνου γένους, λόγω του προπατορικού αμαρτήματος, η θεία φιλανθρωπία βρίσκει την πιο σοφή, δίκαιη και φιλάνθρωπη λύση. “Ετήρησε και τη αποφάσει την αλήθειαν και τη φιλανθρωπία την ενέργειαν” (Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Μυστ. Κατηχήσεις, PG 33, 813). “Γιατί ή ο Θεός πραγματοποιώντας την προειδοποιήσή Του, ότι την αμαρτία θα ακολουθούσε ο θάνατος, θα έπρεπε όλους τους ανθρώπους να τους παραδώσει στον θάνατο ή να δείξει φιλανθρωπία και να καταργήσει την απόφαση Του. Τότε όμως θα αποδεικνυόταν “μη αληθεύων”, γεγονός αδύνατον για τον Θεό ως αυτοαλήθεια, τονίζει με συγκλονιστικό τρόπο ο Αρχιεράρχης Ιεροσολύμων, άγιος Κύριλλος στις Κατηχήσεις του (Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Κεφ. ΛΓ’, PG 33, 812).
Για τούτο τον λόγο ο φύσει Υιός του Θεού, ο Μονογενής, το αγαλλίαμα του Πατρός, ο παντεχνήμων Λόγος έρχεται στον κόσμο και γεννάται ως άνθρωπος, για να πάθει ως άνθρωπος -χωρίς να το οφείλει ως παντελώς αναμάρτητος- και να σώσει ως φιλάνθρωπος. ‘’Εδεήθημεν Θεού σαρκουμένου και νεκρουμένου, ίνα ζήσωμεν”, θεολογεί ο ιερός Γρηγόριος (Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος ΜΕ, Εις το Άγιον Πάσχα, PG 36,661).
Ο Θεός στην γη, ο άνθρωπος στον ουρανό, στον Παράδεισο, πάνω από τους αγγέλους, μαζί με τον Θεό ενωμένος πλέον αιωνίως και αχωρίστως στην ατέλειωτη απεραντοσύνη των αιώνων στο θεανδρικό πρόσωπο του γεννηθέντος Ιησού Χριστού. Στην πρώτη πλάση ο δημιουργικός Λόγος του Θεού, “του κρείτονος μετέδωκε”, λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, δηλαδή την εικόνα Του.
Την δεύτερη φορά, στην ανάπλαση του ανθρώπου, “μεταλαμβάνει του χείρονος”, την φθαρτή από την αμαρτία φύση μας, την οποία, ως ο καλός του κόσμου Σαμαρείτης μέσα στο θείο πανδοχείο Του, την Εκκλησία και διά των θείων μυστηρίων, θεραπεύει, φωτίζει, χριστοποιεί και θεοποιεί. Ο Θεός δεν είναι απλώς μαζί με τον λαό Του, όπως κάποτε στον αρχαίο Ισραήλ. Έρχεται και σκηνώνει, εφόσον βεβαίως τον δεχθούμε, μέσα στον κάθε πιστό.
“Ο Θεός ούν παρεγένετο διά σε” τονίζει ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος. (Μακαρίου Αιγυπτίου, Ομιλία ΙΕ΄). Για μένα, για σένα, αδελφέ μου, προσωπικά, ταπεινά, αθόρυβα, φιλάνθρωπα, αγαπητικά. Κάθε πιστός γίνεται ναός Του και κατοικητήριο του Υψίστου Θεού.
Ο θεόπλαστος και θεόμορφος κατά την δημιουργία του άνθρωπος γίνεται πλέον μετά την ενανθρώπηση του Κυρίου μας και θεοχώρητος. Τι μεγαλύτερο, θαυμασιότερο, θεοειδέστερο, υψηλότερο είδε ποτέ η κτίση; Το μόνο καινόν υπό τον ήλιο γεγονός αναφωνεί με θαυμασμό ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Ο Θεός μαζί μας! Αυτό είναι “το μέγα της ευσεβείας μυστήριο” (Α’ Τιμ. 3, 16), το θαύμα των θαυμάτων, το μυστήριο των μυστηρίων, το ευαγγέλιο των ευαγγελίων, η αναφαίρετη χαρά της ζωής μας, το λύτρο της οντολογικής λύπης.
Το μοναδικό και ανεπανάληπτο γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου Ιησού από την Θεοτόκο Μαρία μέσα στην ανθρώπινη ιστορία επαναλαμβάνεται μυστικώς και πνευματικώς μέσα στην Εκκλησία. Ο αιώνιος Λόγος του Θεού, ευαγγελίζεται ο άγιος Μάξιμος ο ομολογητής “αεί γεννάται θέλων κατά πνεύμα διά φιλανθρωπίαν τοις θέλουσι”. Έτσι το μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως διαιωνίζεται πνευματικά μέσα στην Εκκλησία, η οποία γεννά και αναγεννά χριστοειδείς ανθρώπους, παιδιά κατά χάριν του Θεού και κληρονόμους της Βασιλείας Του.
Τούτο ας πράξωμεν, αδελφοί! Με οδηγό μας τον ουρανοδρόμο αστέρα της θείας Βηθλεέμ, και σήμερα και πάντοτε, ας αγωνισθούμε με αρχοντικό φιλότιμο και ζέουσα πίστη να ζήσουμε χριστοφιλώς μέσα στον πανάγιο Οίκον Του, την Εκκλησία, την αιώνια Βηθλεέμ, το υπερφυές μυστήριο του Θεανθρώπου Χριστού, δοξάζοντας με ευγνωμοσύνην Εκείνον, τον Πανάγαθο Θεό μας, που για χάρη μας έγινε αδελφός μας, για να αγιάσει και σώσει τον άνθρωπο. Εσένα, εμένα, όλους μας!».
