Κυριακή πριν από τα Χριστούγεννα σήμερα και η Αγία μας Εκκλησία, τόσο με το αποστολικό ανάγνωσμα από την Προς Εβραίους Επιστολή του αποστόλου Παύλου, όσο και με το ευαγγελικό, από το πρώτο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του Ματθαίου, καταδεικνύει πως ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ο προσδοκώμενος Σωτήρας του κόσμου.
Ο μεν Παύλος ομιλεί για την ζωντανή σχέση Θεού με τους πιστούς, πριν την ενανθρώπησή Του, καθ’ όλη την διάρκεια της μέχρι τότε ιστορίας του ανθρωπίνου γένους. Ο δε Ματθαίος, βαθύς γνώστης της Αγίας Γραφής και της παραδόσεως του Λαού του Θεού, επιστρατεύει τις γνώσεις του και αναφέρεται στο κατά άνθρωπον γενεαλογικό δένδρο του Χριστού, για να καταλήξει στην, εκ πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, σάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού, όπως ομολογούμε και στο Σύμβολο της Πίστεως και όπως την προφήτευσε ο Προφήτης Ησαΐας 800 χρόνια πριν συμβεί.
Η σημερινή λοιπόν ημέρα αποδεικνύει ανυπερθέτως την μεγάλη σπουδαιότητα της Παλαιάς Διαθήκης, καθώς μέσα από τα δύο αυτά αναγνώσματα αντιλαμβανόμαστε, πως ολόκληρη η Παλαιά Διαθήκη μπορεί να θεωρηθεί ως μια προφητεία για τον ερχομό του Θεού στον κόσμο, είτε με τα θεία λόγια, είτε με τις προτυπώσεις και τις προεικονίσεις της.
Και τις δύο Διαθήκες, Παλαιά και Καινή, τις ενώνει το Πρόσωπο του Μεσσία, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο ενανθρωπήσας Θεός, του Οποίου την γέννηση θα εορτάσουμε με την χάρη Του τα Χριστούγεννα.
Για τον λόγο αυτό, αυτές τις ημέρες και ιδίως στις Ακολουθίες των Ωρών και του Εσπερινού των Χριστουγέννων θα ακούσουμε μια σειρά από προφητικά αναγνώσματα, τα οποία ομιλούν για τα γεγονότα της Γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού αιώνες πριν.
Πρώτη θέση σ’ αυτά έχει οπωσδήποτε το ανάγνωσμα του Προφήτη Ησαια το οποίο αναφέραμε και πριν. Ο Προφήτης Ησαιας στο έβδομο κεφάλαιο του βιβλίου του, στους στίχους 14 και 15 αναφέρει για την εκ Παρθένου γέννηση του Σωτήρος Χριστού, αλλά και για το ότι θα είναι όμοιος κατά πάντα με το ανθρώπινο γένος, αλλά θα είναι ο μόνος αναμάρτητος. Λέει χαρακτηριστικά 800 χρόνια πριν: «Ιδού, η παρθένος θα συλλάβη υπερφυσικώς και θα γεννήση υιόν και το όνομα του υιού της αυτού θα είναι Εμμανουήλ, που σημαίνει ο Θεός είναι μαζί μας. Ο Εμμανουήλ θα τρώγη βούτυρον και μέλι, όπως και τα άλλα παιδιά, θα ανατραφή όπως και εκείνα. Πριν όμως έλθη εις την ηλικίαν, κατά την οποίαν θα είναι εις θέσιν να διακρίνη το καλόν από το κακόν, θα εκλέγη πάντοτε το αγαθόν, διότι δεν υπάρχει εις αυτό η κακή κληρονομικότης και κλίσις προς την αμαρτία».
Ο Προφήτης Ησαιας όμως προφητεύει και μια λεπτομέρεια για την γέννηση του Χριστού, που μας εντυπωσιάζει, ήδη στην αρχή του βιβλίου Του. Στο πρώτο κεφάλαιο στον στίχο 3 αναφέρεται στο ότι η άλογη κτίση κατανόησε και περιέθαλψε με τον τρόπο της τον ενανθρωπήσαντα Θεό σε αντίθεση με τους ανθρώπους, που δεν κατάλαβαν τον ερχομό του. «Το βόδι γνωρίζει τον ιδιοκτήτη του και ο όνος την φάτνην του Κυρίου του, ο Ισραηλιτικός όμως λαός δεν με αναγνωρίζει, αυτός ο λαός δεν με αντιλαμβάνεται», φανερώνοντας έτσι τα δύο ζώα της φάτνης, όπου γεννήθηκε ο Χριστός, τα οποία δεν λείπουν από καμμία εικόνα της Γεννήσεως του Χριστού. Η παρουσία των δύο αυτών ζώων στην γέννηση του Κυρίου προφητεύεται όμως και από τον προφήτη Αββακούμ στο τρίτο κεφάλαιο του βιβλίου του, που αναφέρει σχετικά «Κύριε, κατάλαβα τα έργα σου και θαύμασα. Ανάμεσα σε δυο ζώα θα γίνεις γνωστός στους ανθρώπους, όταν θα φθάσει ο καιρός, που θα επικρατήσει το θέλημά σου. Όταν φθάσει εκείνος ο καιρός θα φανεί η δύναμή Σου». Εξ αφορμής αυτής της προφητείας ας σημειώσουμε ότι εδώ ο Αββακούμ αποκαλεί τον Χριστό, ως Κύριο δηλαδή Γιαχβέ στα εβραικά και τούτο αποτελεί απάντηση σε εκείνους που αυτοαποκαλούνται μεν «Χριστιανοί» Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά δεν πιστεύουν πως ο Χριστός είναι Κύριος, Θεός, Σωτήρας και Λυτρωτής.
Η φάτνη τώρα, στην οποία γεννήθηκε ο Κύριος, βρισκόταν στην μικρή πόλη της Βηθλεέμ, η οποία κι αυτή προφητεύεται από τον Προφήτη Μιχαία στο πέμπτο κεφάλαιο του βιβλίου του. «Και συ Βηθλεέμ, η παλαιά πόλη Ευφραθά, που δεν έχεις ούτε χίλιες οικογένειες ανάμεσα στον Ιουδαικό λαό, από σένα θα βγεί εκείνος, που θα γίνει άρχοντας του Ισραηλιτικού λαού. Η αρχή του θα είναι από την αρχή των αιώνων»·. Με την προφητεία αυτή απάντησαν οι Ιουδαίοι, όταν τους ρώτησε ο Ηρώδης για τον νεογέννητο Βασιλιά που έψαχναν οι τρεις Μάγοι.
Μια άλλη προφητεία από το βιβλίο της Σοφίας Σολομώντος ομιλεί για τον χρόνο της γεννήσεως και για τον τρόπο μεταδόσεως του γεγονότος. Στο κεφάλαιο 18 λοιπόν και στους στίχους 14 και 15 διαβάζουμε: «Στη βαθειά σιγή που σκέπαζε το κάθε τι και όταν η νύκτα βρισκόταν στη μέση της, ο παντοδύναμός Σου Λόγος από τους ουρανούς, από τους βασιλικούς θρόνους πήδησε ξαφνικά σαν πολεμιστής στη γη, που καταστρεφόταν». Ο Ευαγγελιστής Λουκάς επαληθεύει πλήρως αυτήν την προφητεία καθώς μαρτυρεί, πως η γέννηση του Σωτήρος Χριστού έγινε στη διάρκεια της νύχτας, ενώ και οι ποιμένες ξαφνιάσθηκαν από την αναγγελία της από τον Άγγελο σ’ αυτούς.
Στον 71ο ψαλμό του Δαϋίδ επίσης γίνεται αναφορά στην προσκύνηση των Μάγων και στα δώρα, που προσέφεραν στον Χριστό, χρυσάφι ως Βασιλιά, λιβάνι, ως Θεό και σμύρνα ως άνθρωπο. Στους στίχους 10 και 11 διαβάζουμε «Βασιλιάδες της Θαρσίς και νησιά θα προσφέρουνε σ’ αυτόν δώρα· Βασιλιάδες της Αραβίας και της Σαβά θα φέρουν δώρα. Θα τον προσκυνήσουν όλοι οι βασιλιάδες της γης και όλα τα έθνη θα υποδουλωθούνε σ’ αυτόν».
Μέσα από αυτές τις λίγες προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, φαίνεται ξεκάθαρα πως ο Θεάνθρωπος Κύριός είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Μόνο Εκείνον περίμεναν τα Έθνη για να έρθει και μόνον Εκείνος με την ενανθρώπησή Του επαλήθευσε μέχρι λεπτομερείας αυτές τις προφητείες.
Όμως η καρδιά μας θλίβεται διότι και τα εφετινά Χριστούγεννα παρατηρούμε πως ο κόσμος μας επιχειρεί να βγάλει τον Χριστό από την γιορτή Του. Η κοινωνία μας, που χειμάζεται από την επιδημία και τόσα άλλα προβλήματα, αγωνιά και φροντίζει μόνο για να γιορταστούν τα Χριστούγεννα οπουδήποτε αλλού, πλην της Εκκλησίας. Κυριαρχούν οι κοσμικές μέριμνες για αγορές, τραπεζώματα και εκδηλώσεις. Για την Αγία Τράπεζα της Εκκλησίας και για την ουράνια τροφή της θείας Κοινωνίας δεν φαίνεται ν’ αγωνιά κανείς! Η εποχή μας αφαιρεί με αυθάδεια ο,τι ομιλεί για τον Χριστό και μοιάζει στ’ αλήθεια με την εποχή που Εκείνος γεννήθηκε. Γιατί και τότε σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Λουκά (βλ. β 7), δεν υπήρχε χώρος για τον Χριστό. Και σαν να μην έφταναν τα όσα διεκτραγωδούνται στις μέρες μας, η παραδοσιακή ευχή «Καλά Χριστούγεννα» αντικαθίσταται με την συνεκφορά Καλές γιορτές ή αλλιώς εποχιακές ευχές και μάλιστα στην αγγλική γλώσσα ως season’s greetings (σίιζονς γκρίτινγκς). Όπως δυστυχώς γίνεται και λόγος, όχι για περίοδο Χριστουγέννων ή Αγίου Δωδεκαημέρου, αλλά για χειμερινές γιορτές.
Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου Θεού. Πρόσχωμεν!
Χριστούγεννα και κάθε μέρα με τον Χριστό στη ζωή μας. Εκείνος είναι «η προσδοκία των Εθνών» κατά τον προφητικό λόγο του Ιακώβ (Γεν. ΜΘ 10).
Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα!
*Κύρημα του Μητροπολίτη Σάμου, Ικαρίας και Κορσεών κ. Ευσέβιου