Ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος απέστειλε εγκύκλιο με αφορμή τον Δεκαπενταύγουστο, όπου αναφέρει ότι “τενίζομε την Παναγία μορφή Της και καθορώμεν τον Πανάγιο Τόκο Της τον οποίον έφερε στον κόσμο για την δική μας λύτρωση και σωτηρία”.
Ο Μητροπολίτης προσθέτει ότι “γονατίζομε μπροστά Της και με δέος Την παρακαλούμε να μεσιτεύη προς Κύριον, ώστε να γίνεται ίλεως στα αμαρτήματά μας, ένεκα των οποίων καθ’ ημέραν τον ουρανό θλίβομε και τους αγγέλους στενοχωρούμε”.
“Γι’ αυτό, λοιπόν, όπως κάθε χρόνο πράττομε, έτσι και εφέτος μαζί με τις προσευχές, τις παρακλήσεις και την συμμετοχή μας στην Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, ας προσφέρομε για τους φτωχούς αδελφούς μας, στην δισκοφορία που θα πραγματοποιηθή, κατά την αγαπώσα καρδία μας, αφού τόσοι αδελφοί μας αναμένουν να απαλύνωμε τον πόνο τους”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης.
Τέλος παροτρύνει το ποίμνιο να μην φαινόμαστε φειδωλοί, αλλά “ας αναδειχθούμε για μία ακόμη φορά ελεήμονες, ώστε και ο ουρανός να χαρή και οι ενδεείς και εμπερίστατοι αδελφοί μας να εύρουν κουφισμόν και αναψυχή.”
Διαβάστε ολόκληρη την εγκύκλιο του Μητροπολίτη Πατρών:
Παιδιά μου ευλογημένα,
Σήμερα στη γιορτή της μεγάλης μας μάνας, της Κυρίας Θεοτόκου, ατενίζομε την Παναγία μορφή Της και καθορώμεν τον Πανάγιο Τόκο Της τον οποίον έφερε στον κόσμο για την δική μας λύτρωση και σωτηρία.
Προς αυτήν στρέφεται όχι απλώς η ματιά μας, αλλά ολόκληρη η ύπαρξή μας και με τρόπο μυστικό που μόνο η καρδιά μας γνωρίζει, της λέμε τα μύχια της ψυχής μας, τους πόθους μας, τις λύπες, τους εσώτατους προβληματισμούς μας και τις οδύνες που μας βασανίζουν.
Ζητάμε την ενίσχυσή Tης στους δρόμους της ζωής μας. Της εμπιστευόμαστε την ελπίδα μας για τα παιδιά μας, για την οικογένειά μας, για την πρόοδο της κοινωνίας μας.
Την ικετεύομε να μας παρηγορήση στις θλίψεις και τους πόνους της ζωής μας, στην αρρώστια και στην έξοδο από τον κόσμον αυτό αγαπημένων μας προσώπων.
Γονατίζομε μπροστά Της και με δέος Την παρακαλούμε να μεσιτεύη προς Κύριον, ώστε να γίνεται ίλεως στα αμαρτήματά μας, ένεκα των οποίων καθ’ ημέραν τον ουρανό θλίβομε και τους αγγέλους στενοχωρούμε.
Γνωρίζομε πολύ καλά ότι Εκείνη μας ακούει ως Γοργοεήκοος και ταχέως, ως Γρηγορούσα, μεταφέρει τα αιτήματά μας προς τον Υιόν και Θεόν Της, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Έχομε την εμπειρίαν εκ της μελέτης του παρελθόντος και την εκ πηγών αψευδών πληροφορίαν, ότι ήτο πάντοτε η ακαταίσχυντος προστασία και η αμετάθετος προς τον ποιητήν μεσιτεία, των εις Αυτήν προστρεχόντων.
Απ’ άκρου εις άκρον η Χριστώνυμος χώρα μας, η Ελλάς, ομολογεί την ευεργεσίαν Της, την αδιάλειπτον προς Κύριον πρεσβείαν Της και την εν κινδύνοις, εν πολέμοις και συμφοραίς ταχείαν βοήθειάν Της.
Κάθε Της Εκκλησία και Εξωκκλήσι, κάθε Της Εικόνισμα, είναι μάρτυρες ενός η περισσοτέρων θαυμασίων τα οποία επετελέσθησαν διά ικεσιών Της Αγίων.
Ουδέποτε μας άφησε ορφανούς, ως Λαό, παρά τα παραπτώματά μας, αλλά μας έπιασε από το χέρι όταν δοκιμάζαμε της πικράς δουλείας τον ζυγό. Μας παρηγόρησε στις μεγάλες συμφορές που πέρασε η Πατρίδα μας, έκλαψε μαζί μας, εσφόγγισε τα δάκρυά μας, και προπορεύτηκε ως Υπέρμαχος Στρατηγός στους υπέρ Πίστεως και Πατρίδος αγώνες μας.
Αυτήν, αδελφοί μου και παιδιά μου ευλογημένα, τιμάμε και μακαρίζομε σήμερα. Αυτήν υμνολογούμε και γεραίρομε ως ηλίου λαμπροτέραν, ως ουρανών υψηλοτέραν και πλατυτέραν, ως Αειπάρθενον και όντως Θεοτόκον, όπως η διδασκαλία της Αγίας μας Εκκλησίας
θεοφωτίστως διετυπώθη, κατεστρώθη και εις ημάς παρεδόθη από τας Αγίας και Οικουμενικάς Συνόδους.
Αυτήν παρακαλούμε να πρεσβεύη αδιαλείπτως προς τον Υιόν και Θεόν Της, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν υπέρ πάντων ημών, ώστε ο Ύψιστος και παντοδύναμος Κύριος, να μας σκέπη, να μας φωτίζη και να οδηγή τα βήματά μας εις έργα αγαθά και σωτήρια.
Αυτήν καθικετεύομε να μεσιτεύη υπέρ της πολυαγαπημένης μας Πατρίδος, ώστε να διατηρή ακεραίαν την από τον Θεόν αποκεκαλυμμένην πίστιν, να βαδίζη με ακρίβεια στην οδό των Αγίων Πατέρων οι οποίοι με την διδασκαλία τους εφώτισαν την πνευματική του Γένους μας πορεία και να ακολουθή τας τρίβους των Αγίων μαρτύρων, οι οποίοι από της αρχής και μέχρι των εσχάτων επότισαν με το αίμα τους αυτή την γη.
Αυτήν ευχαριστούμε για τις προς ημάς εμφανείς και αφανείς ευεργεσίες Της, τα πολλά δωρήματα και την αμέτρητον χρηστότητά Της, ως λέγει ο ιερός υμνωδός και να Της υποσχόμεθα ότι καθ’ ημέραν θα αγωνιζώμεθα με προσευχή, με εγκράτεια, με ταπείνωση, καλλιεργώντας όλες τις θεόσδοτες αρετές, ώστε να ποιούμε το θέλημα του Κυρίου μας, αφού και η ιδία η Θεοτόκος αυτό μας παραγγέλλει: « Ο,τι αν λέγη υμίν ποιήσατε…»(Λουκ, 2,3).
Τέλος, να Την μιμηθούμε και στην ελεημοσύνη, αφού και τα ελάχιστα ιμάτιά Της, προ της παναγίας Κοιμήσεώς Της, εις πτωχούς τα εχάρισε και βεβαίως τον κόσμον όλον επλούτισε με τον πανάγιον Τόκον Της, με την σάρκωσιν δηλαδή, εξ’ αγνών Της αιμάτων, του Υιού και Λόγου του Θεού, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Γι’ αυτό, λοιπόν, όπως κάθε χρόνο πράττομε, έτσι και εφέτος μαζί με τις προσευχές, τις παρακλήσεις και την συμμετοχή μας στην Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, ας προσφέρομε για τους φτωχούς αδελφούς μας, στην δισκοφορία που θα πραγματοποιηθή, κατά την αγαπώσα καρδία μας, αφού τόσοι αδελφοί μας αναμένουν να απαλύνωμε τον πόνο τους. Οι πεινασμένοι περιμένουν ένα πιάτο φαγητό και λίγο ψωμί∙ οι άρρωστοι τα φάρμακα∙ οι ξένοι την φιλοξενία∙ οι φοιτητές την υποτροφία∙ οι εμπερίστατοι γενικώς και ενδεείς τους οικτιρμούς της καρδίας μας. Ας μη φανούμε, σήμερα, φειδωλοί, αλλά ας αναδειχθούμε για μία ακόμη φορά ελεήμονες, ώστε και ο ουρανός να χαρή και οι ενδεείς και εμπερίστατοι αδελφοί μας να εύρουν κουφισμόν και αναψυχή.
Mε αυτές τις σκέψεις, αδελφοί μου και τέκνα εν Κυρίω, σας ασπάζομαι εν φιλήματι αγίω, σας ευλογώ και σας εύχομαι εκ βάθους ψυχής μου, να απολαμβάνετε όλα του Θεού τα αγαθά διά πρεσβειών της υπερευλογημένης Παναγίας μας.
Διάπυρος προς Κύριον ευχέτης.