Μητροπολίτης Παραμυθίας: Να υποδεχθείτε με την ίδια αγάπη και σεβασμό τον διάδοχό μου

Εγκύκλιο σημείωμα για τους λόγους που τον οδήγησαν στην παραίτησή του, εξέδωσε ο Μητροπολίτης Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας, κ. Τίτος.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Τίτος, η απόφασή του αυτή ήλθε μετά από πολλή προσευχή, περίσκεψη και περισυλλογή.

Απευθυνόμενους προς τους πιστούς της Μητρόπολής του, ότι “θα συνεχίσω να είμαι για εσάς ο πατέρας, ο αδερφός και συνοδοιπόρος σας”.

Και συνεχίζει: “Δεν θα παύση να προσεύχομαι στον Θεό για την υγεία, την προκοπή, την πρόοδο και μακροημέρευση όλων σας. Η παραίτησή μου δεν σημαίνει ότι θα αποχωρισθώ από κοντά σας. Το κελί μου θα είναι πάντα ανοιχτό”.

Προτρέπει δε το ποίμνιο της Μητρόπολης Παραμυθίας να δεχθεί με την ίδια αγάπη και σεβασμό τον διάδοχό του στη Μητρόπολη, ο οποίος θα εκλεγεί από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας τον Οκτώβριο.

Διαβάστε το εγκύκλιο σημείωμα του Μητροπολίτη κ. Τίτου

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο  Σ Η Μ Ε Ι Ω Μ Α

του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Παραμυθίας,

Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας

κ.κ. ΤΙΤΟΥ

Α­γα­πη­τοί Πα­τέρες και α­δελ­φοί, συν­δι­ά­κο­νοι του α­γίου Θυ­σι­α­στη­ρίου, λαέ του Θεού η­γα­πη­μένε, τέ­κνα εν Κυ­ρίω πε­φι­λη­μένα και πε­ρι­ποόθητα, χαί­ρετε εν Χρι­στώ Ι­η­σού και πά­λιν χαί­ρετε!

Ευ­χα­ρι­στώ, ευ­λογώ και δο­ξάζω εκ μέ­σης καρ­δίας το υ­πε­ρυύμνητο Ό­νομα του εν Τρι­άδι Θεού η­μών, δι­ότι ως πνευ­μα­τι­κός σας Πα­τήρ έχω την με­γάλη χαρά και α­γαλ­λιίαση να ε­πι­κοι­νωνώ μαζί σας με το ση­με­ρινό μου εγ­κύκλιο ση­μεί­ωμα.

Ό­πως θα έ­χετε οι πε­ρισ­σό­τε­ροι από ε­σάς πλη­ρο­φο­ρη­θεί, πριν από λί­γες η­μέ­ρες υ­πέ­βαλα προς την Ι­ερά Συ­νοδο της Εκ­κλη­σίας της Ελ­λα­δος και τον Μα­κα­ρι­ωώ­τατο Πρό­ε­δρο Αυ­τής, Αρ­χι­ε­πί­σκοπο Α­θη­νών και πά­σης Ελ­λά­δος κ.κ. Ι­ε­ρώ­νυμο, την πα­ραί­τησή μου από της θέ­σεώς μου ως εν ενεργεία Μη­τρο­πο­λί­του της Α­γι­ω­τά­της Μη­τρο­πό­λεως Πα­ρα­μυ­θίας. Στην ε­νέρ­γειά μου αυτή προ­έ­βην κα­τό­πιν πολ­λής προ­σευ­χής, πε­ρι­σκέψεως και πε­ρι­συλ­λο­γής.

Με γνω­ρί­ζετε και σας γνω­ρίζω σχε­δόν πεν­τή­κοντα έτη, από του έτους 1974, ό­ταν α­νεέλαβα την δι­α­ποί­μανση της ι­στο­ρι­κής αυ­τής Μη­τρο­πό­λεως, γνω­ρί­ζετε κα­λώς και την αιίσθηση υ­πευ­θυ­νό­τη­τος η ο­ποία με δι­α­κατέ­χει ως προς την α­προόσκο­πτη ε­πι­τεέλεση των ε­πι­σκο­πι­κών μου κα­θη­κόν­των· δη­λαδή την α­πο­στο­λική μου δι­α­κο­νία προς όλους ε­σάς, τα πνευ­μα­τικά μου τεέκνα, που α­πο­τε­λείτε τον θη­σαυρό και το καύ­χημα της πα­τρι­κής μου καρ­διάς. Σε αυ­τήν την α­πό­φασή μου ο λοόγος του Κυ­ρίου, ό­πως πάντα, έρ­χε­ται, ως βάλ­σαμο πα­ρη­γο­ρίας, να ει­ρη­νεύ­σει και την δική μου ψυχή. «Το μεν πνεύμα πρό­θυ­μον, η δε σαρξ α­σθε­νής» (Ματθ. 26, 41).

Όν­τως, ε­ξαι­τίας της α­γάπης μου προς ε­σάς, θα ε­πι­θυ­μούσα να πα­ρα­μείνω και θα παραμείνω Ε­πίσκο­πός σας, θα συνεχίσω να είμαι για εσάς ο πα­τέρας, ο α­δελ­φός και συ­νο­δοι­ποόρος σας, χω­ρίς να α­πει­λεί­ται η δι­α­κο­νία μου αυτή από τον παν­δα­μά­τορα χρόνο και την φυ­σική α­δυ­να­μία που αυτός ε­πι­φεέρει σε όλους μας, αλλά και χωρίς τις μέριμνες της απαιτητικής διοικητικής ιδίως διακονίας.

Δο­ξάζω τον Θεό, γι­ατί με α­ξίωσε να έλθω στην Ι­ερά μας Μη­τρο­πολη στην πλέον κα­λυ­τερη για δράση πε­ρί­οδο της η­λι­κίας μου. Ή­μουν τότε μό­λις 43 ε­των και ε­δωσα όλη την ι­κμάδα της υ­παρ­ξεώς μου στην υ­πη­ρε­σία της το­πι­κης μας Εκ­κλη­σίας. Κα­τε­βαλα κάθε δυ­νατή προ­σπα­θεια και σπουδή για την α­να­βα­θμιση της πνευ­μα­τι­κης και λει­τουρ­γι­κης ζωής· για την ε­ξεύ­ρεση και χει­ρο­το­νία νέων, ευ­λα­βων Κλη­ρι­κων· για την ευ­ρυ­θμη λει­τουρ­γία των Ι­δρυ­μα­των της Ι­ε­ρας Μη­τρο­πο­λεως και την χρη­στη δι­α­χεί­ριση των οι­κο­νο­μι­κων της πο­ρων και για άλλα πολλά, τα ο­ποία η χα­ρις και το ε­λεος του Θεού μας ευ­λο­γησε να φε­ρουμε εις αι­σιον πε­ρας. Για όλα αυτά ευ­χα­ρι­στω τον Θεό και ευ­γνω­μονώ ο­λους ε­σας, γι­ατί γι­νατε συγ­κυ­ρη­ναίοι και συ­ναν­τι­λη­πτο­ρες στο ε­πι­μο­χθο έργο της εκ­κλη­σι­α­στι­κης μου δι­α­κο­νίας. Δεν θα παύσω να προ­σεύ­χο­μαι στον Θεό για την υ­γεία, την προ­κοπή, την προ­οδο και μα­κρο­η­με­ρευση ο­λων σας. Και δεν θα παύσω να σας πε­ρι­βάλλω με την πα­τρική μου α­γάπη και στοργή, διά των ο­ποίων ο Κυ­ριος θα μας δι­α­τη­ρεί ε­νω­με­νους, ως πα­τέρα με παι­διά, στον πα­ρόντα αι­ώνα και την αι­ω­νι­ο­τητα· στην α­τε­λεύ­τητη Βα­σι­λεία της α­γα­πης Του.

Η πα­ραί­τησή μου δεν ση­μαί­νει ότι θα α­πο­χω­ρι­σθω από κοντά σας. Το κελλί μου στην Ι­ερά Μονή Α­γίας Πα­ρα­σκευής Καναλακίου Πούν­τας, οι καλές μας μοναχές, που θα με διακονούν, οι στενοί μου συνεργάτες, κληρικοί και λαικοί, που έμειναν αφοσιωμένοι στον Επίσκοπό τους, έως και τώρα, θα είναι πάνοτε φιλόξενοι για όλους σας, ώστε το κελλί μου να είναι ανοικτό πάντα, για να ε­χουμε την δυ­να­το­τητα να συ­ναν­τω­μεθα και να συμ­πνευ­μα­τι­ζω­μεθα.

Εν τε­λει, θερ­μως σας πα­ρα­καλώ να μη λη­σμο­νη­σετε τους κατά Θεόν κο­πους και μο­χθους, τους ο­ποί­ους ως Ε­πι­σκο­πος και πνευ­μα­τι­κος σας Πα­τηρ κα­τε­βαλα για την πνευ­μα­τική σας προ­κοπή και την δι­α­μορ­φωση της χρι­στι­α­νι­κης σας συ­νει­δη­σεως.

Σας ζητώ να προ­σεύ­χε­σθε για ε­μένα και να δε­χθείτε με την ι­δια α­γάπη και τον ι­διο σε­βα­σμο τον δι­α­δοχό μου Μη­τρο­πο­λίτη Πα­ρα­μυ­θίας, τον ο­ποίο θα ε­κλε­ξει τον προ­σεχή Ο­κτω­βριο η Ι­ερά Συ­νο­δος της Ι­ε­ραρ­χίας της Α­γι­ω­τα­της Εκ­κλη­σίας της Ελ­λα­δος.

Ε­πι­σης, ζητώ την κα­τα­νο­ησή σας για τις πα­ρα­λεί­ψεις και τα τυ­χον λάθη της Αρ­χι­ε­ρα­τι­κης μου δι­α­κο­νίας. Να γνω­ρι­ζετε κα­λως ότι ο­λος ο ευ­σε­βης και φι­λο­χρι­στος λαός της το­πι­κης μας Εκ­κλη­σίας, η Ι­ερά Μη­τρο­πολη, οι α­γα­πη­τοί μου Ι­ε­ρείς, οι Ε­νο­ρίες, οι Ναοί, οι Ι­ε­ρες Μο­νες, οι Μο­να­χοί, η ευ­λο­γη­μένη μας Πα­ρα­μυ­θιά, οι Φι­λι­α­τες, η Πάργα, η Η­γου­με­νίτσα, η Θε­σπρω­τία μας, θα βρι­σκον­ται παν­τοτε με α­πειρη α­γάπη μέσα στην καρ­διά μου, στην σκέψη και την προ­σευχή μου.

Η χα­ρις του Κυ­ρίου η­μων Ι­η­σου Χρι­στού και η α­γάπη του Θεού και Πα­τρος και η κοι­νω­νία του Α­γίου Πνεύ­μα­τος είη μετά παν­των υ­μων.

Μετά πα­τρι­κης α­γα­πης και ευ­χων δι­α­πυ­ρων,

Ο Μητροπολίτης

† Ο Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας Τίτος