Tου Μητροπολίτη Καστορίας κ. Καλλινίκου
Βρίσκεται στην επικαιρότητα το θέμα του λεγομένου «γάμου των ομοφυλόφιλων» και γίνονται πολλές δημόσιες συζητήσεις.
Όπως έχει δηλώσει ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος, η Ιερά Σύνοδος θα μιλήσει για το θέμα αυτό, όταν διατυπωθεί η τελική πρόταση της Κυβέρνησης.
Ήδη, όμως, η Ιερά Σύνοδος έχει αποστείλει στις Ιερές Μητροπόλεις και έχει δημοσιευθεί ένα εμπεριστατωμένο κείμενο της Νομικής Υπηρεσίας της, με τίτλο «Συνοπτικές θέσεις για γάμο και υιοθεσία υπέρ ομόφυλων ζευγαριών».
Το κείμενο αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί ανατρέπει τα ηθικά και νομικά επιχειρήματα που προβάλλονται από όσους προωθούν τον σχετικό νόμο, γι’ αυτό και θέλω να παρουσιάσω τις βασικές του θέσεις, στους αναγνώστες των Τοπικών Μέσων Ενημέρωσης της Καστοριάς.
Τα βασικά σημεία του κειμένου είναι:
-Ο λεγόμενος «γάμος των ομοφιλόφυλων» δεν εμπίπτει στα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
«Η κατοχύρωση του δικαιώματος γάμου στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1950) προβλέφθηκε ρητώς μόνον υπέρ του ζευγαριού άνδρα και γυναίκας. Παρόμοιο συμπέρασμα προκύπτει από το ελληνικό Σύνταγμα (άρθρο 21)».
-Δεν υποχρεώνει η Ευρωπαϊκή Νομοθεσία τα Κράτη Μέλη της Ευρώπης σε θέσπιση τέτοιου μέτρου.
«Η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει εξηγήσει ότι τα ευρωπαϊκά κράτη υποχρεούνται να νομοθετήσουν για τα ομόφυλα ζευγάρια μόνον εναλλακτικούς θεσμούς αστικής ένωσης (όπως το σύμφωνο συμβίωσης που ισχύει στην Ελλάδα) και: α) δεν υποχρεούνται σε θέσπιση ομόφυλου γάμου η δικαιώματος ομόφυλης γονεικότητας (υιοθεσία), β) ούτε υποχρεούνται να εξισώσουν τους εναλλακτικούς θεσμούς αστικής ένωσης που ισχύουν για τα ομόφυλα ζευγάρια με τον γάμο…».
-Δεν νοείται νομικά γάμος δίχως δικαίωμα τεκνοθεσίας. Παραπλανούν όσοι προσπαθούν να τα παρουσιάσουν ξεχωριστά.
«Ανέφικτη η επέκταση του γάμου σε ομόφυλα ζευγάρια χωρίς δικαίωμα υιοθεσίας. Αν νομοθετηθεί στην Ελλάδα γάμος υπέρ των ομόφυλων ζευγαριών με αποκλεισμό τους από το δικαίωμα υιοθεσίας που ισχύει σήμερα για τα έγγαμα (ετερόφυλα) ζευγάρια, θα ακολουθήσει καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων…
Οποιαδήποτε Κυβέρνηση επεκτείνει τον γάμο στα ομόφυλα ζευγάρια, χωρίς το δικαίωμα υιοθεσίας που έχουν οι ετερόφυλοι σύζυγοι, ουσιαστικά μεταφέρει το πολιτικό κόστος σε επόμενη Κυβέρνηση ώστε να επεκτείνει την υιοθεσία σε συζύγους του ιδίου φύλου, αφού όμως θα έχει προκαλέσει την καταδίκη της χώρας από το Ευρ. Δικαστήριο εξ αιτίας της εσφαλμένης νομοθετικής της πολιτικής (ελλιπή επέκταση του γάμου και των δικαιωμάτων που συνδέονται με αυτόν)…
Δεν είναι τυχαίο ότι και τα 20 από τα 56 κράτη στην Ευρώπη, που έχουν εντάξει στον θεσμό του γάμου και τα ομόφυλα ζευγάρια, δεν τα εξαίρεσαν από το δικαίωμα υιοθεσίας, που προβλέπεται στο δίκαιό τους υπέρ των εγγάμων ζευγαριών.
Στις δημοσκοπήσεις τίθενται στο ελληνικό κοινό με παραπλανητικό τρόπο ξεχωριστά: α) το ερώτημα της επέκτασης του πολιτικού γάμου υπέρ ομόφυλων ζευγαριών και β) το ερώτημα της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια, ενώ δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν νομοθετικά ως ανεξάρτητα ζητήματα.
Και στα δύο ερωτήματα το κοινό έχει απορριπτική στάση και με μεγάλη διαφορά ειδικά στο θέμα της υιοθεσίας.
Ωστόσο, η θέσπιση γάμου δύο ταχυτήτων, με λιγότερα δηλαδή δικαιώματα για τους ομόφυλους συζύγους από όσα έχουν οι ετερόφυλοι σύζυγοι, δεν επιτρέπεται νομικά».
-Η πίεση για την εισαγωγή του «γάμου» για τους ομοφυλόφιλους στοχεύει βασικά στην τεκνοθεσία, την οποία δεν επιτρέπει το σύμφωνο συμβίωσης.
«Η πίεση ακτιβιστικών ενώσεων «ΛΟΑΤΚΙ+» για την εισαγωγή γάμου υπέρ των ομόφυλων ζευγαριών στοχεύει βασικά στο δικαίωμα της υιοθεσίας, που είναι η κύρια διαφορά μεταξύ του γάμου και του συμφώνου συμβίωσης (που προβλέπεται και υπέρ των ομόφυλων ζευγαριών)».
-Στον θεσμό της υιοθεσίας η βαρύτητα και προτεραιότητα δίνεται στην ανάγκη (δικαίωμα) προστασίας και ομαλής ανάπτυξης του παιδιού και όχι στην ανάγκη κάποιου να αισθάνεται γονέας.
«Η θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος παραμένει ότι τα παιδιά έχουν έμφυτη ανάγκη και συνεπώς δικαίωμα να μεγαλώνουν με άνδρα πατέρα και γυναίκα μητέρα. Κανένας κοινωνικός εκσυγχρονισμός και καμία πολιτική ορθότητα δεν μπορεί να ξεγελάσει την φυσική ανάγκη των παιδιών για πατέρα και μητέρα με υποκατάστατες λύσεις, όπως άτομα του ιδίου φύλου που υποδύονται τον γονέα Α και τον γονέα Β (δύο μητέρες, δύο πατέρες).
Όπως έχει εξηγήσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τον θεσμό της υιοθεσίας το κράτος οφείλει να παρέχει σε ένα παιδί την κατάλληλη οικογένεια για να το μεγαλώσει, και όχι να παρέχει παιδιά σε όποιον θέλει να γίνει γονέας. Στο πλαίσιο της υιοθεσίας την προτεραιότητα έχει το συμφέρον του παιδιού που στερείται γονέων η κατάλληλων γονέων και όχι η άποψη του ενήλικα, που πιστεύει ότι είναι κατάλληλος ως γονέας.
Στο πλαίσιο αυτό είναι νόμιμη η επιλογή του Κράτους να μην παρέχει παιδιά προς υιοθεσία σε ομόφυλα ζευγάρια, αφού αντικειμενικά αδυνατούν να μεταδώσουν στα παιδιά το πατρικό και το μητρικό πρότυπο και αποκλίνουν από τους βιολογικούς και κοινωνικούς ρόλους των δύο φύλων.
Τα επιχειρήματα ότι πολλά ετερόφυλα ζευγάρια (φυσικοί γονείς) αποδεικνύονται ακατάλληλα ως γονείς η ότι δεν είναι προτιμότερο να μεγαλώνουν σε ιδρύματα τα ορφανά παιδιά (οπότε ας δοθούν σε ομόφυλα ζευγάρια) είναι απολύτως μηδενιστικά. Στο πλαίσιο του θεσμού της υιοθεσίας υποχρέωση του Κράτους είναι να βρίσκει όχι την λιγότερο κακή, αλλά την βέλτιστη λύση για την υγιή, ομαλή ανάπτυξη και κοινωνική ένταξη των παιδιών. Επίσης δεν πρέπει να παραθεωρείται ότι στην Ελλάδα υπάρχει ενδιαφέρον ετερόφυλων ζευγαριών για υιοθεσίες, όπως και ότι (όχι λίγα) ετερόφυλα ζευγάρια, λόγω των δυσκολιών να υιοθετήσουν στην χώρα μας, κατέφυγαν στην λύση της υιοθεσίας παιδιών στο έδαφος άλλου κράτους».
-Τέλος, η Νομική Υπηρεσία της Ιεράς Συνόδου, υπογραμμίζει κάποιες αλήθειες:
«α) δεν πρέπει τα παιδιά να χρησιμοποιούνται ως εργαλείο ακτιβιστικής πίεσης,
β) η δημοκρατική Πολιτεία δεν υποχρεούται να υποκύπτει σε προσωπικές απαιτήσεις ατόμων με πολιτική εξουσία, οικονομική επιφάνεια η προνομιακή πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, που θεωρούν ότι δικαιούνται να μεγαλώσουν παιδί μαζί με σύντροφο του ιδίου φύλου, παραβλέποντας το ζήτημα εάν οι επιλογές της ιδιωτικής τους ζωής εξασφαλίζουν το περιβάλλον προτύπων και ρόλων, που ικανοποιεί τις ανάγκες ενός παιδιού,
γ) η θέσπιση ομόφυλης γονεικότητας θα διευκολύνει φαινόμενα οικονομικής εκμετάλλευσης γυναικών ως παρένθετων μητέρων,
δ) τα παιδιά δεν είναι ούτε κατοικίδια ζώα συντροφιάς για όποιον θέλει να νιώσει κηδεμόνας, ούτε «αξεσουάρ» που θα επισημοποιήσουν η θα καταστήσουν κοινωνικά αποδεκτή μια ομόφυλη συμβίωση».
Ακόμη, στην σελίδα της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, δημοσιεύεται κείμενο του Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου, με τίτλο «Τα δύο φύλα και οι ”σεξουαλικοί προσανατολισμοί”», στο οποίο υπογραμμίζεται, μεταξύ άλλων, η αλήθεια ότι δύο είναι τα βιολογικά φύλα του ανθρώπου, το άρσεν και το θήλυ, και πολλοί οι λεγόμενοι «σεξουαλικοί προσανατολισμοί», ανάλογα με τα πάθη των ανθρώπων. Αυτά δεν εξισώνονται.
*
Θέλω, όμως, και πάλι να υπογραμμίσω, όπως το κάνω πολύ συχνά σε γραπτά κείμενα και σε προφορικούς μου λόγους, ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα της Πατρίδας μας, γενικά της Ελλάδος και ειδικότερα της Καστοριάς και της Δυτικής Μακεδονίας, είναι το Δημογραφικό και η εγκατάλειψη της Επαρχίας.
Για τα μεγάλα αυτά προβλήματα, όμως, δεν βλέπουμε ανάλογο ενδιαφέρον. Και μάλιστα, η νομοθετική προσπάθεια που συζητιέται για τον λεγόμενο «γάμο των ομοφύλων» βρίσκεται στην αντίθετη κατεύθυνση και μάλλον συντείνει στην αύξηση των προβλημάτων αυτών.
Ποιος ενδιαφέρεται παιδαγωγικά για την οικογένεια, που είναι το κύτταρο της κοινωνικής ζωής της Ελλάδος και διέρχεται σοβαρή κρίση;
Ποιος ενδιαφέρεται να αντισταθεί στην αντιοικογενειακή κουλτούρα που εισρέει από τις οθόνες των τηλεοράσεων στις ελληνικές οικίες τις τελευταίες δεκαετίες και αρρωσταίνει τα μέλη των οικογενειών με θύματα τα μικρά παιδιά;
Ποιος ενδιαφέρεται για την Ελληνική Επαρχία, που αιμορραγεί ακατάπαυστα;
Τα Σχολεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο, αφαιρώντας από την Πατρίδα την ζωντάνια και την ελπίδα.
Ποιος συγκινείται; Και γιατί να συγκινηθεί, αφού στα «Αθηναϊκά θέατρα» παίζονται άλλες «ταινίες»… Δυστυχώς.