«Όλα τα έθνη για να υψωθούν πρέπει να βαδίσουν εμπρός πλην του Ελληνικού το οποίον πρέπει να γυρίση πίσω» Δ. Καμπούρογλου
Το έτος 2021 που εισόδευσε στη ζωή μας, μας έφερε τον επετειακό εορτασμό των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821. Φυσικά η πανδημία θα εμποδίσει ορισμένους εορτασμούς, ίσως να είναι καλύτερα έτσι, όμως δεν μπορεί να εμποδίσει, να περιορίσει η να διαστρέψει τον αναστοχασμό του καθενός μας για τη μεγάλη αυτή επέτειο. Και ο αναστοχασμός πρέπει να στοχεύει στον επανευαγγελισμό μας στην εθνική ιστορία, όπως μας παραδόθηκε από τους εμπνευστές, τους μάρτυρες, και τους αγωνιστές της Επαναστάσεως. Ακούσαμε κάποιους να λένε, ανάλογα με την ιδεολογία και τα συμφέροντά τους, ότι η Επανάσταση του 1821 είχε πρότυπα τη Γαλλική και την Αμερικανική.
Το ποιος ήταν ο σκοπός της Επαναστάσεώς μας το λέει καλύτερα από τον καθένα ο Αρχιστράτηγός της, ο θρυλικός Γέρος του Μωριά:
«Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμμιάν απ’ όσες γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Της Ευρώπης αι επαναστάσεις εναντίον των διοικήσεων των είναι εμφύλιος πόλεμος. Ο εδικός μας πόλεμος ήτον ο πλέον δίκαιος, ήτον έθνος με άλλον έθνος, ήτον με ένα λαόν, οπού ποτέ δεν ηθέλησε να αναγνωρισθή ως τοιούτος, ούτε να ορκισθή, παρά μόνο ο,τι έκαμνε η βία. Ούτε ο Σουλτάνος ηθέλησε ποτέ να θεωρήση τον Ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ’ ως σκλάβους».
Το μαρτύριο του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’ στις 10 Απριλίου 1821, ανήμερα του Πάσχα, εξαγρίωσε τους επαναστάτες και κατετάραξε ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο. Η φρικτή αυτή πράξη άνοιξε τον δρόμο για την απελευθέρωση των Ελλήνων, διέρρηξε κάθε σκέψη συμβιβασμού, καθιστώντας τον αγώνα ιερό.
Ο ιστορικός G. Gervinus έγραψε για το μαρτύριο του Πατριάρχη τα εξής: «Σε όλες τις επαρχίες έδωσε το σύνθημα για την πιο τρομερή εκδίκηση. Στιγμάτισε τον Σουλτάνο στα μάτια όλων των Ελλήνων με το στίγμα του σφαγέα. Έδωσε στον αγώνα τον χαρακτήρα ενός καταστροφικού πολέμου. Εξαφάνισε και την τελευταία σκέψη μίας πιθανότητας συμφιλίωσης, συμβιβασμού και υποταγής. Διήγειρε τον οίκτο όλου του χριστιανικού κόσμου υπέρ του δυστυχισμένου έθνους των Ελλήνων. Υπήρξε η κρίσιμη αφορμή για τη ρήξη μεταξύ Ρωσίας και Πύλης».
Όλοι ανεξαιρέτως οι αγωνιστές υπήρξαν ευσεβέστατοι και μας άφησαν ατράνταχτα τεκμήρια της ευσέβειάς τους. Αυτή την παρακαταθήκη μας κληροδότησαν οι πατέρες μας. Το ισχνό κρατίδιο που επέτρεψαν οι χριστιανικές δυνάμεις να δημιουργηθεί ήταν χριστιανικό και Ορθόδοξο, παρότι του επέβαλαν ετερόδοξους ως κεφαλές, που φρόντισαν να αποκόψουν την Εκκλησία από την πνευματική μήτρα του Γένους, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και την κατέστησαν κρατική δομή, ελεγχόμενη από τον καίσαρα. Δυστυχώς, σήμερα κάποιοι αγωνίζονται ώστε η πατρίδα μας να αποτινάξει το ιερό ένδυμα της Ορθοδοξίας και να φορέσει τα ράκη της ουδετεροθρησκείας. Άλλαξε η στόχευση της εθνικής παιδείας και επιδιώκουν τον πλήρη εξοβελισμό του ορθοδόξου μαθήματος από τα σχολεία με διάφορες προφάσεις. Τα σύμβολα της Επαναστάσεως τα κρύβουν και τα λογότυπα του εορτασμού παραπέμπουν στο πουθενά. Αλήθεια, τι νόημα έχουν οι εορτασμοί για το μεγάλο αυτό γεγονός της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας;
*Το άρθρο του Μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλου δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2021