«Καθώς διανύουμε την περίοδο της προετοιμασίας μας για τα Χριστούγεννα, ανεγνώσθη σήμερα, Κυριακή των Προπατόρων, η παραβολή του Μεγάλου Δείπνου.
Ο Θεός προσκαλεί τους ανθρώπους στην Βασιλεία Του, που παρουσιάζεται σαν Δείπνο. Έρχεται να γίνει άνθρωπος, για να κοινωνήσει μέσα από το Πασχάλιο Δείπνο με τον κάθε άνθρωπο. Ενδύεται τη φύση μας, για να ενωθεί μαζί μας. Μας προσκαλεί να κοινωνήσουμε του Σώματος και του Αίματος Του.
Ο Χριστός προσκαλεί, αλλά ο άνθρωπος απορρίπτει την πρόσκληση. Απορρίπτει την αγάπη του Θεού. Απορρίπτει την κοινωνία μαζί Του. Αυτό είναι το δράμα του Μεγάλου Δείπνου που ετοιμάζεται με φροντίδα, αλλά απορρίπτεται από απερισκεψία, εγωισμό και επιπολαιότητα» τόνισε, ερμηνεύοντας την ευαγγελική περικοπή της ημέρας, ο Σεβ. Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός, ιερουργών την 11η του μηνός Δεκεμβρίου ε.ε., στην παραμεθόρια εκκλησιαστική κοινότητα Αγίου Αθανασίου Ζώνης, του τέως Δήμου Κυπρίνου, δίπλα στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, που αριθμεί μόλις 70 περίπου πιστούς.
Και συνέχισε: «Η αξία του Δείπνου καθορίζεται από τρεις παράγοντες: πρώτον, από την ποιότητα και την ποικιλία των προσφερομένων, δεύτερον, από τον αριθμό των συμμετεχόντων και τρίτον, από τη διάρκεια του γεγονότος.
»Σ’ κάθε μεγάλο και σημαντικό δείπνο πρωτίστως προσφέρεται ο,τι πιο εκλεκτό. Στην περίπτωσή μας συγκεκριμένα ο Οικοδεσπότης ετοιμάζει το Μεγάλο Δείπνο της Βασιλείας των Ουρανών και παραθέτει ως έδεσμα εκλεκτό, μοναδικό και πολύτιμο το Σώμα και το Αίμα του Υιού Του.
Στο Δείπνο που προσκαλούνται οι πιστοί όλων των εποχών η τροφή είναι ουράνια, άφθαρτη, υπερέχουσα κάθε προσδοκία. Οι προσκεκλημένοι του Μεγάλου Δείπνου καλούνται να γευθούν τον Αμνό του Θεού, τον Μόσχο τον σιτευτό, τον βότρυν τον πέπειρον, τροφή άφθαρτη και αφθαρτίζουσα…
»Δεύτερον, ο Χριστός ως Οικοδεσπότης ετοίμασε «Δείπνον μέγα», διότι ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι απεριόριστος. Δεν είναι ένα δείπνο που προσφέρεται σε μία μικρή παρέα. Δεν είναι ένα δείπνο για μία κάστα, για μία ομάδα, για μία οικογένεια ή κάποια γειτονιά. Είναι το Μεγάλο Δείπνο που ετοιμάσθηκε και προσφέρεται στα μέλη της Εκκλησίας. Προσφέρεται σ’ όλους τους ανθρώπους από την αρχή του κόσμου μέχρι τη συντέλειά του…
Τέλος, το Δείπνο της Βασιλείας του Θεού χαρακτηρίζεται από τον Χριστό ως «Μέγα», διότι είναι ένα Δείπνο χωρίς τέλος. Η τρυφή και ο πλούτος της χρηστότητας του Θεού είναι άνευ ορίων και μέτρων. Το Μέγα Δείπνο της Εκκλησίας είναι αιώνιο και παντοτινό. Είναι μία ευφροσύνη που αρχίζει με τη μετάνοια και δεν τελειώνει ποτέ. Ο πιστός, όσο γεύεται τον Θεό, τόσο Τον επιθυμεί περισσότερο».
Και κατέληξε: «Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, αγαπητοί. Το Μέγα Δείπνο της Εκκλησίας μας περιμένει. Μην το χάσουμε. Μην ανταλλάξουμε την ουράνια τρυφή με τη ματαιότητα της γης. Μη χάσουμε το αληθινό φως για τα φτηνά λαμπιόνια του κόσμου, τη δόξα του Θεού για τη χρυσόσκονη των ψευδαισθήσεων.
«Πάντες απολαύσατε του συμποσίου της πίστεως∙ πάντες απολαύσατε του πλούτου της χρηστότητος. Μηδείς θρηνείτω πενίαν∙ εφάνη γαρ η κοινή Βασιλεία». Μακάρι σ’ αυτή τη Βασιλεία να είμεθα άξιοι και τιμημένοι συνδαιτυμόνες των αγίων και συμμετέχοντες στη μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, του Σωτήρα και Λυτρωτού μας».
Το εσπέρας της ίδιας ημέρας ο Σεβασμιώτατος προέστη της ακολουθίας του Μεγάλου Εσπερινού και ευλόγησε τους άρτους στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ενοριακό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος στην Λεπτή Ορεστιάδος.
Προσεγγίζοντας το ιερό πρόσωπο του τιμώμενου Αγίου και το θαύμα του στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο σημείωσε ότι η θεολογική παιδεία δεν αποκτάται με πτυχία και δεν εξαντλείται στην θεωρία αλλά πραγματική θεολογία είναι η ίδια η ζωή των αγίων, οι οποίοι καίτοι αγράμματοι πολλές φορές, ζουν και βιώνουν εμπειρικά το μεγαλείο του μυστηρίου της πίστεως.
Παρέστησαν οι Βουλευτές Έβρου Αναστάσιος Δημοσχάκης και Σταύρος Κελέτσης, ο Θεματικός Αντιπεριφερειάρχης Βασίλειος Δελησταμάτης, ο Δήμαρχος Ορεστιάδος Βασίλειος Μαυρίδης και πλήθος πιστών.
