Την Κυριακή 7 Απριλίου (Σταυροπροσκυνήσεως) ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Αλεξανδρείας.
Στο τέλος της Δοξολογίας έλαβε χώρα η καθιερωμένη τελετή της λιτάνευσης και προσκύνησης του Τιμίου Σταυρού.
Τἐλος, ο Αρχιμ. Διονύσιος Ανθόπουλος, Αρχιερατικός Επίτροπος Αλεξανδρείας και Αν. Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως, ανέγνωσε την Εγκύκλιο της ΔΙΣ της Εκκλησίας της Ελλάδος περί Ιερατικών Κλήσεων.
Ομιλία του Μητροπολίτη Βεροίας
«Εισί τινες των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου έως αν ίδωσι την βασιλείαν του Θεού εληλυθυίαν εν δυνάμει».
Με αυτή τη διαβεβαίωση προς τους ακροατές και τους μαθητές του ολοκλήρωσε ο Χριστός την ομιλία που έκανε έξι ημέρες πριν από τη Μεταμόρφωσή του και την οποία ακούσαμε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα.
Είναι κάποιοι ανάμεσά σας, τους είπε, οι οποίοι δεν θα γνωρίσουν τον θάνατο, πριν να δουν τη βασιλεία του Θεού με όλη τη δύναμή της. Δεν προσδιόρισε ο Χριστός ούτε ποιοι είναι αυτοί που θα δουν τη βασιλεία του Θεού πριν να πεθάνουν ούτε ποιόν θάνατο εννοούσε. Όμως οι πατέρες της Εκκλησίας και οι ιεροί ερμηνευτές θεωρούν ότι ο Χριστός αναφέρεται κυρίως στους τρεις μαθητές του, τον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τους οποίους θα πάρει μαζί του σε λίγες ημέρες στο όρος Θαβώρ και εκεί θα έχουν τη δυνατότητα να δουν κατά τη Μεταμόρφωσή του, έστω και κατ’ ελάχιστο, τη δόξα που θα έχει ο Χριστός στη βασιλεία του.
Μπορεί οι μαθητές του Χριστού να έπεσαν πρηνείς στη γη, γράφει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, αλλά είδαν, σύμφωνα με την υπόσχεση του Σωτήρος, τη βασιλεία του Θεού, είδαν το θεϊκό εκείνο και άρρητο φως, το οποίο ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και ο Μέγας Βασίλειος ονομάζουν θεότητα, και το οποίο ταυτίζεται με τη βασιλεία του Θεού, καθώς τη λαμπρότητα και το κάλλος της θα απολαμβάνουν οι άγιοι στην αιώνιο ζωή.
Οι τρεις μαθητές του Κυρίου, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, είναι αυτοί που θα αξιωθούν να δουν τη βασιλεία του Θεού πριν να πεθάνουν με τον φυσικό θάνατο, και είναι οι πρώτοι στους οποίους αναφέρεται ο Χριστός. Δεν είναι όμως οι μόνοι, διότι το φως της θείας μεταμορφώσεως αξιώθηκαν και θα αξιωθούν να δουν με τα χοϊκά τους μάτια, πριν να γευθούν τον φυσικό θάνατο, εκείνοι οι οποίοι για την καθαρότητα της καρδίας τους και με την αδιάλειπτη προσευχή τους αξιώνονται από τον Θεό τη χάρη της θέας του ακτίστου φωτός, τη χάρη να καταυγασθούν από το θείο φως, την οποία έλαβαν πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας αλλά και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, τον οποίο εορτάσαμε την προηγούμενη Κυριακή και τιμήσαμε τους αγώνες του προς υπεράσπιση της ακτίστου φύσεως του φωτός που κατηύγαζε τους προσευχομένους μοναχούς.
Όμως και όσοι δεν μπορέσουν να φθάσουν σε αυτά τα μέτρα της καθαρότητος και της αγιότητος, ώστε να απολαύσουν τη θεία αυτή δωρεά και χάρη, μπορούν να δουν τη βασιλεία του Θεού, εφόσον αγωνίζονται και προσπαθούν να ζουν σύμφωνα με τις εντολές και το θέλημα του Θεού.
Όσοι έχουν θέσει αυτό ως στόχο της ζωής τους και παρακαλούν τον Θεό καθημερινά, κατά την υπόδειξη του Κυρίου, λέγοντας «ελθέτω η βασιλεία σου ως εν ουρανώ και επί της γης», αυτοί μπορούν προοδευτικά να αποκτήσουν την εμπειρία της βασιλείας του Θεού μέσα τους, διότι θα έχουν μέσα στην ψυχή τους την παρουσία του Θεού, και σύμφωνα με τον λόγο του Χριστού «η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν». Και η βασιλεία του Θεού είναι ο τόπος στον οποίο δεν κυριαρχούν πάθη και αδυναμίες, δεν υπάρχουν έριδες και μίση, αλλά επικρατεί το θέλημα του Θεού. Η βασιλεία του Θεού είναι ο τόπος όπου «τα πάντα και εν πάσι Χριστός».
Σε αυτές, λοιπόν, τις τρεις κατηγορίες ανθρώπων αναφερόταν ο Κύριός μας, και γι’ αυτές ισχύει ο λόγος του: «εισί τίνες των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσωνται θανάτου έως αν ίδωσι την βασιλείαν του Θεού». Και αυτοί οι άνθρωποι ζουν και υπάρχουν σε κάθε εποχή, γιατί η βασιλεία του Θεού δεν περιορίζεται ούτε τοπικά ούτε χρονικά. Όλοι μπορούμε να ζήσουμε τη βασιλεία του Θεού από αυτή τη ζωή. Είτε με την εμπειρία της κατά χάριν θεώσεως, όπως την έζησαν οι άγιοι της Εκκλησίας μας, είτε με την αίσθηση της παρουσίας του Θεού στη ζωή μας και την ψυχή μας, εφόσον αγωνιζόμεθα να εφαρμόζουμε στη ζωή μας το θέλημα του Θεού και ζούμε τη μυστηριακή ζωή, προσερχόμενοι στο μυστήριο της ιεράς εξομολoγήσεως και ιδιαιτέρως στο ιερό μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, όπου ο χοϊκός άνθρωπος μεταλαμβάνει το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και ενώνεται μαζί του.
Όλοι μπορούμε να ζήσουμε τη βασιλεία του Θεού από αυτή τη ζωή, αρκεί να το θέλουμε και να το επιδιώκουμε. Αρκεί να μην απομακρύνουμε με τις πράξεις μας, με τις παραλείψεις μας, με τις αμαρτίες μας, με την εμμονή μας στο κακό και με την αμετανοησία μας, με τη ραθυμία και την αδιαφορία μας τον Χριστό από την ψυχή μας και από τη ζωή μας.
Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να ζούμε εδώ στη γη τη βασιλεία του Θεού, για να την απολαύσουμε και στην πληρότητά της στον ουρανό. Ο Θεός την έχει ετοιμάσει για όλους μας, αλλά μόνο όσοι την από τον κόσμο, θα μπορέσουν να την ζήσουμε και στον ουρανό.
Ας προσέξουμε και ας προσπαθήσουμε, για να μην την στερηθούμε.
