Όταν έρχεται η ώρα της τελέσεως των υπερθαύμαστων μυστηρίων εύχεται ο ιερεύς στο λαό και ο λαός στον Ιερέα, αφού η φράση «και μετά του πνεύματός σου» δε σημαίνει τίποτε άλλο από αυτήν την ανταπόδοση της ευχής.
Άλλα και οι ευχές που αναπέμπονται κατά την τέλεση της Ευχαριστίας λέγονται από κοινού. Δεν προσφέρει, λοιπόν, την Ευχαριστία ο ιερέας μόνος, αλλά μαζί του και όλος ο λαός. Κάνει την αρχή, βέβαια, ο ιερέας με τον πρώτο λόγο, αλλά, αφού στη συνέχεια συμφωνήσουν όλοι, ότι «αξίως και δικαίως» γίνεται τούτο, τότε αρχίζει την ευχή της Ευχαριστίας.
Και γιατί θαυμάζεις ακούγοντας ότι ο λαός εύχεται μαζί με τον ιερέα, όταν αυτός ο λαός και με αυτά τα ίδια τα χερουβείμ και τις άνω δυνάμεις τους ιερούς εκείνους ύμνους αναπέμπει;
Όλα αυτά σας τα είπα για να εννοήσετε, ότι ο κάθε πιστός πρέπει να δείχνει άγρυπνο ενδιαφέρον να μάθει, ότι όλοι μαζί αποτελούμε ένα σώμα και έχουμε τόση διαφορά μεταξύ μας, όση έχει το ένα μέλος του σώματος από το άλλο και να μην επιρρίπτουμε όλες τις ευθύνες στους ιερείς, αλλά όλοι να ενδιαφερόμαστε για την Εκκλησία και να φροντίζουμε γι’ αυτή σαν δικό μας σώμα. Έτσι, άλλωστε, θα αισθανόμαστε περισσότερη ασφάλεια και θα έχουμε καλύτερη επίδοση στον αγώνα της αρετής.
“Άκουσε, λοιπόν, πως ζητούσαν τη γνώμη των πιστών για διάφορα ζητήματα, κατά την εποχή των αποστόλων:
Όταν επρόκειτο να χειροτονήσουν τους επτά διακόνους οι απόστολοι, συζήτησαν πρώτα με το λαό. Το ίδιο έκανε και ο Πέτρος για την εκλογή του Ματθία: Συζήτηση με όλους εκείνους που ήταν παρόντες κατά την ώρα εκείνη, άνδρες και γυναίκες. Διότι, όσα γίνονται στην Εκκλησία δε γίνονται για να αυξάνει η αυταρχικότης των υπευθύνων, ούτε η δουλοπρέπεια των αρχομένων, εφ’ όσον η εξουσία (των ποιμένων) είναι πνευματική και η υπεροχή της έγκειται στο ότι εκείνοι υποβάλλονται σε περισσότερους κόπους και αναλαμβάνουν μεγαλύτερες φροντίδες για σας κι όχι στην επιζήτηση περισσοτέρων τιμών.
Πρέπει τελικά να ζούμε όλοι μέσα στην Εκκλησία σαν μία οικογένεια, σαν ένα σώμα, έτσι πρέπει να σκεπτόμαστε. Όπως ακριβώς και βάπτισμα ένα υπάρχει και ευχαριστιακή τράπεζα μία και πηγή μία και κτίση μία και Πατέρας ένας.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος