Καταπέλτης εναντίον του Σερβίας ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας: Γιατί σιωπάς για τη ρωσική εισπήδηση στην Αφρική;

της Έφης Ευθυμίου

“Καταπέλτης” εναντίον του Πατριάρχη Σερβίας κ. Πορφυρίου σχετικά με την επιλεκτική ευαισθησία που επιδεικνύει σε όσα λαμβάνουν χώρα το τελευταίο διάστημα στον Ορθόδοξο κόσμο, ήταν ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρος, με αφορμή τη ρωσική εισπήδηση στην Αφρική αλλά και τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Συγκεκριμένα, και όπως μας ενημερώνει το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας με ανακοίνωσή του, ο Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος, απέστειλε στις 22 Ιουλίου επιστολή στον Αλεξανδρείας Θεόδωρο, με την οποία ζητούσε από τον κ. Θεόδωρο, να προβεί σε ενέργειες προκειμένου να απελευθερωθεί ο πρώην ηγούμενος της Μονής Λαύρας Κιέβου-Πετσέρσκ, Μητροπολίτης Παύλος.

Ο Πατριάρχης Σερβίας χαρακτηρίζει την απόφαση της ουκρανικής δικαιοσύνης “αφενός προϊόν της τεταμένης ατμόσφαιρας στην Ουκρανία που έχει τυλιχτεί στις φλόγες του πολέμου και αφετέρου αποτέλεσμα της πρόθεσης των σημερινών αρχών να καταλάβουν τη Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ”.

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, στην απαντητική επιστολή του που δίνει σήμερα στη δημοσιότητα, αφού τονίζει πως το Πατριαρχείο τάσσεται ανεπιφύλακτα υπέρ της προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σπεύδει να “υπενθυμίσει” στον Πατριάρχη Σερβίας ότι δεν έχει επιδείξει σε καμία περίπτωση την ίδια ευαισθησία απέναντι στους χιλιάδες ορθοδόξους χριστιανούς της Αφρικής τους οποίους “δηλητηριάζει πνευματικά το Πατριαρχείο Μόσχας με την ληστρική και αναιδή εισβολή στην ενορία που ανήκει γεωγραφικά, ποιμαντικά και πνευματικό στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας”.

Ο κ. Θεόδωρος, υπογραμμίζει ακόμη ότι στην επιστολή του ο Πατριάρχης Σερβίας αναφέρεται στην Ουκρανία “που έχει τυλιχτεί στις φλόγες”, χωρίς όμως να κατονομάσει τον υπαίτιο του επιθετικού αυτού πολέμου σε βάρος ομόδοξου λαού.

“Οι Ρώσοι Ορθόδοξοι Αδερφοί μας, κατακερματίζουν ενσυνείδητα τον άρραφο χιτώνα του Αρχιποίμενος Χριστού, ρίχνοντας χολή και οξύ στη Δευτερόθρονη Εκκλησία της Αλεξάνδρεια, η οποία ευεργέτησε την Εκκλησία της Ρωσίας με την κατοχύρωση του αυτοκέφαλου καθεστώτος της”, δηλώνει χαρακτηριστικά ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας.

“Με λύπη παρατηρούμε ότι ενώπιον αυτής της παντελώς άδικης, αντιεκκλησιαστικής και αντικανονικής πράξης, η Υμετέρα αγάπη δεν δείχνει την ίδια ευαισθησία όπως στην περίπτωση του υπό του Πατριαρχείου Μόσχας Μητροπολίτη Βίσγοροντ Παύλου, και σιωπά εκκωφαντικά, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις μου, που αφορούν όχι μόνο σε ένα πρόσωπο, αλλά σε χιλιάδες Αφρικανούς Ορθόδοξους”, αναφέρει ο Πατριάρχης Θεόδωρος.

Θέτει δε προ των ευθυνών του τον Πατριάρχη Πορφύριο και τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, και δηλώνει πως αναμένει από μέρος του Σέρβου Πατριάρχη, την ίδια ευαισθησία που έδειξε για τον Μητροπολίτη Παύλο, με την καταδίκη των αντικανονικών και αντιχριστιανικών ενεργειών της Εκκλησίας της Ρωσίας.

Μπορείτε να διαβάσετε την επιστολή του Πατριάρχη Σερβίας και την απάντηση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας

Δημοσιεύεται το υπ’ αριθμ. 104/2023 Πατριαρχικό Γράμμα της ΑΘΜ του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. κ. Θεοδώρου Β΄, το οποίο αποτελεί απάντηση στο από 22ας Ιουλίου ε.ε. υπ’αριθμ. 801 Γράμμα του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Σερβίας κ.Πορφυρίου, αφορόν στα εν Ουκρανία τεκταινόμενα, το οποίο επίσης δημοσιεύεται ακολούθως σε μετάφραση:

«ριθμ.Πρωτ.104/2023

Μακαριώτατε Πατριάρχα Σερβίας, εν Χριστώ τω Θεώ λίαν αγαπητέ και περιπόθητε αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Πορφύριε, την Υμετέραν Μακαριότητα αδελφικώς εν Κυρίω κατασπαζόμενοι, υπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Ελάβομεν το από 22ας Ιουλίου ε.ε υπ’ αριθμ.801 αδελφικόν Γράμμα της Υμετέρας Μακαριότητος, διά του οποίου διετραγωδείτε την κατάστασιν  του εν Ουκρανία διακονούντος Σεβ. Μητροπολίτου Βίσγκοροντ και Τσερνόμπιλ κ.Παύλου, της εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Μόσχας.

Ευθέως θα απαντήσωμεν, ότι τασσόμεθα ανεπιφυλάκτως υπέρ της προασπίσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παντός συνανθρώπου, εφ’ όσον ούτος σέβεται και τηρεί την κειμένην εν τη χώρα του νομοθεσίαν, ως και τα δικαιώματα των συμπολιτών του. Ευθαρσώς όμως, θα θέσωμεν εις την αγάπην Σας τον ημέτερον έμπονον προβληματισμόν, ως προκύπτει εκ της αναγνώσεως του αποσταλέντος Γράμματος Υμών.

Γράφετε αυτολεξεί Μακαριώτατε: «Σε καιρούς μεγάλων, δυσκόλων και επικινδύνων ιστορικών αλλαγών, όπως είναι η εποχή που ζούμε σήμερα, είναι καθήκον κάθε ανθρώπου που αναζητά δικαιοσύνη —ανεξαρτήτως θρησκευτικής καταγωγής, εθνικότητας, ιδεολογικού ή πολιτικού προσανατολισμού— να επισημαίνει τις αδικίες που διαπράττονται σε βάρος ατόμων και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους».

Το καθ’ ημάς παλαίφατον Πατριαρχείον Αλεξανδρείας ταλαιπωρείται από καιρού εκ της γνωστής υποθέσεως της αντικανονικής εισπηδήσεως της Εκκλησίας της Ρωσσίας εντός των ορίων της ημετέρας Πατριαρχικής δικαιοδοσίας.

Το Πατριαρχείον Μόσχας και ο νυν Προκαθήμενος αυτού, αυθαιρέτως και αυτααρχικώς αντέδρασαν εις εκκλησιαστικήν Πράξιν ιεροκανονικώς καθιερωθείσα απ’αιώνων, ήτοι την εκχώρησιν αυτοκεφαλίας εις την Αγιωτάτην Εκκλησίαν της Ουκρανίας υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διό ληστρικώς και αναιδώς εισέβαλαν εις την ενόριον γεωγραφικώς ποιμαντικήν και πνευματικήν δικαιοδοσίαν ημών εις Αφρικήν, ως «λύκοι βαρείς μη φειδόμενοι του ποιμνίου» (Πραξ.20,29), επιχειρούντες όπως επιφέρουν την επικατάρατην διάσπασιν της ημετέρας Χριστεπωνύμου ποίμνης, δηλητηριάζοντες πνευματικώς τας ευάλωτας ψυχάς των εκατοντάδων χιλιάδων νεοφωτίστων Αφρικανών τέκνων ημών, διά την εν Χριστώ αναγέννησιν, τον κουφισμόν και την εν γένει προαγωγήν των οποίων εμόγησαν Έλληνες ιεραπόστολοι άχρι θανάτου επί δεκαετίας, ως άλλωστε εσυνέβη και διά τον εν Χριστώ φωτισμόν των Σλάβων και Ρώσων αδελφών ημών κατά τους παρελθόντας αιώνας.

Εις καιρούς κρισίμους διά την ανθρωπότητα και τον χριστιανικόν κόσμον -ως και Υμείς αναγνωρίζετε σαφώς, αναφερόμενος εις το Υμέτερον Γράμμα περί της Ουκρανίας «που έχει τυλιχτεί στις φλόγες», ως γράφετε, αλλά δεν κατονομάζετε τον υπαίτιον του επιθετικού τούτου πολέμου εις βάρος ομοδόξου λαού- οι Ρώσοι Ορθόδοξοι άδελφοί ημών κατακερματίζουν ενσυνειδήτως τον άρραφον χιτώνα του Αρχιποίμενος Χριστού, αντιπελαργούντες όξος και χολήν προς την Δευτερόθρονον Εκκλησίαν των Αλεξανδρέων, η Οποία «ον τρόπον όρνις επισυνάγει τα νοσσία αυτής υπό τας πτέρυγας» (Ματθ.23,37), ευεργέτησε την Εκκλησίαν της Ρωσίας διά της κατοχυρώσεως του αυτοκεφάλου καθεστώτος αυτής.

Ενώπιον ταύτης της παντελώς αδίκου, αναδέλφου, αντεκκλησιαστικής και αντικανονικής πράξεως, μετά λύπης παρατηρούμεν ότι η Υμετέρα αγάπη δεν δείχνει την αυτήν ευαισθησίαν, ως εις την περίπτωση του υπό το Πατριαρχείον Μόσχας Σεβ. αδελφού, Μητροπολίτου Βίσγκοροντ κ. Παύλου, σιωπώσα εκκωφαντικώς, παρά τας επανειλημένας εκκλήσεις της ημετέρας Μετριότητος, τας αφορώσας όχι εις ένα μόνον πρόσωπον, αλλά εις χιλιάδας Αφρικανών Ορθοδόξων.

Είμεθα βέβαιοι ότι συμφωνείτε, τόσον Υμείς προσωπικώς μετά της περί Υμάς Ιεράς Συνόδου, όσον και άπαντες οι Σεπτοί Προκαθήμενοι των κατά τόπους Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, ότι οιαδήποτε Συνοδική Απόφασις Αυτοκεφάλου Εκκλησίας δεν εκχωρεί το δικαίωμα εις ετέραν Αυτοκέφαλην Εκκλησίαν της καταστρατηγήσεως των απαρασαλεύτων Ιερών Κανόνων, διαπράττουσαν εισπήδησιν εις την ένόριον δικαιοδοσίαν της πρώτης.      

Ποίος λόγος υπαγορεύει την κατακριτέαν και άδικον, ενώπιον του Δομήτορος της Εκκλησίας Κυρίου και της Ιστορίας ταύτην σιωπήν, έναντι της εις βάρος του καθ’ ημάς Πρεσβυγενούς Πατριαρχικού Θρόνου εισπηδήσεως;

Μακαριώτατε,

«Στώμεν καλώς», αλλά και «στώμεν δικαίως»! Θέτωμεν την Υμετέραν φίλην ημίν Μακαριότητα και τας κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες προ των ευθυνών των, αναμένοντες την εκ μέρους Υμών και Αυτών φιλάδελφον επίδειξιν της αυτής ευαισθησίας, ως προσωπικώς επιδεικνύετε διά τον αδελφόν και συλλειτουργόν ημών Σεβ.κ.Παύλον.

Πάνυ εκτιμώντες την ευαισθησίαν της Πατριαρχικής συνειδήσεως Υμών προς την Θεόδοτον αρχήν της Δικαιοσύνης, αναμένωμεν την εκ μέρους Υμών άμεσον καταδίκην τούτων των αντικανονικών και οθνείων ενεργειών ευθαρσώς, προσευχόμενοι θερμουργώς όπως αι τοιαύται αντιχριστιανικαί και αντεκκλησιαστικαί ενέργειαι των εκ Βορρά αδελφών, δεν κρούσουν την επαύριον και τας ιδικάς Σας θύρας δι’ ευφαντάστων μεν αιτιάσεων, δραματικών δε συνεπειών πανορθοδόξως.

Επί δε τούτοις, κατασπαζόμενοι την Υμετέραν Μακαριότητα φιλήματι αδελφικώ, διατελούμεν μετά της εν Χριστώ αγάπης και πάσης τιμής.

Της  Υμετέρας Μακαριότητος αγαπητός εν Κυρίω αδελφός

† Ο Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β’

Εν τη Μεγάλη Πόλει
της Αλεξανδρείας
τη 26η Νοεμβρίου 2022»

——————–

Το από 22ας Ιουλίου ε.ε. υπ’αριθμ. 801 Γράμμα του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Σερβίας κ.Πορφυρίου έχει ως εξής:

«ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
No. 801
22 Ιουλίου 2023
Βελιγράδι

Μακαριώτατον
Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής
ΘΕΟΔΩΡΟΝ Β’
Alexandria

Μακαριώτατε,
Περιπόθητε Αδελφέ και Συλλείτουργε εν Χριστώ

Σε καιρούς μεγάλων, δύσκολων και επικίνδυνων ιστορικών αλλαγών, όπως είναι η εποχή που ζούμε σήμερα, είναι καθήκον κάθε ανθρώπου που αναζητά δικαιοσύνη —ανεξαρτήτως θρησκευτικής καταγωγής, εθνικότητας, ιδεολογικού ή πολιτικού προσανατολισμού— να επισημαίνει τις αδικίες που διαπράττονται σε βάρος ατόμων και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Αυτές οι αδικίες συχνά χρησιμεύουν ως παράδειγμα της συνολικής κατάστασης σε μια περιοχή που πλήττεται από συγκρούσεις και δεινά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού σήμερα είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βίσγκοροντ και Τσερνομπίλ κ. Πάβελ, ο οποίος έχει φυλακιστεί από το ουκρανικό δικαστήριο. Είναι βεβαίως προφανές σε άτομα με την πολυμάθεια, την εμπειρία και τη γνώση σας για την κατάσταση στον κόσμο ότι η εκάστοτε δικαστική απόφαση δεν μπορεί και δεν βασίζεται σε κανένα νόμο που ισχύει ακόμη και σε μέτρια νομικά οργανωμένα κράτη.

Η απόφαση αυτή είναι, αφενός, προϊόν της τεταμένης ατμόσφαιρας στην Ουκρανία, που έχει τυλιχτεί στις φλόγες του πολέμου, και αφετέρου, αποτέλεσμα της πρόθεσης των σημερινών αρχών να καταλάβουν τη Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ, έναν από τους σημαντικότερους ιερούς τόπους ολόκληρου του ορθόδοξου κόσμου. Φαίνεται, ωστόσο, ότι είμαι υποχρεωμένος να επιβεβαιώσω, με πόνο και πικρία, ότι ο Μητροπολίτης Παύλος, που πάντα ζητούσε για ειρήνη, παύση των συγκρούσεων και εξεύρεση λύσεων μέσω του διαλόγου, δεν μπορεί να καταδικαστεί και να φυλακιστεί λόγω, για παράδειγμα, πολιτικών πεποιθήσεων ή λεκτικών παραπτωμάτων, πόσο μάλλον για αδίκημα λόγω γνώμης.

Ο Μητροπολίτης Πάβελ έχει φυλακιστεί και αυτό είναι ένα κραυγαλέο παράδειγμα παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με βάση το ποιος είναι και την προσωπική και θρησκευτική του ταυτότητα. Φυλακίζεται γιατί είναι Ορθόδοξος Ιεράρχης, πιστός στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του και την Οικουμενική Ορθοδοξία.

Ως εκ τούτου, είναι αταλάντευτος φύλακας της Μονής όπου κατέχει τη θέση του Ηγούμενου, και κατά συνέπεια, αντιπροσωπεύει ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο που εμποδίζει την κατάληψη της Λαύρας Κιέβου-Πετσέρσκ από οποιαδήποτε άλλη δομή, ακόμα κι αν, προκειμένου να αποκτήσει την όψη της νομιμότητας, ισχυρίζεται ότι είναι εκκλησιαστικό.

Γι’ αυτό, Μακαριώτατε, απευθύνω αυτήν την προσωπική έκκληση και την έκκληση της Ιεράς Συνόδου των Επισκόπων της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ζητώντας από εσάς, αξιοποιώντας τη μεγάλη σας εκτίμηση στον κόσμο, να λάβετε μέτρα για να εξασφαλίσετε την απελευθέρωση του Μητροπολίτη Βίσγκοροντ και Τσερνομπίλ κυρίου Παύλου, ώστε να συνεχίσει την ευαγγελική αποστολή του, που μόνο καλό μπορεί να φέρει στα μέρη της σύγκρουσης, και ιδιαίτερα στον λαό της Ουκρανίας.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων, παραμένω ο εν Χριστώ αδελφός της Μακαριότητας σας,

Αρχιεπίσκοπος Πέτς
Μητροπολίτης Βελιγραδίου-Κάρλοβτσι και Πατριάρχης Σερβίας
†ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ
Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου των Επισκόπων
της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας»