Η σύναξη των Προκαθημένων -όπως σας είχε ενημερώσει πρώτη η στήλη πριν εβδομάδες – με θέμα την καταδίκη των Ρώσων για την εκκλησιαστική εισβολή του Πατριαρχείου Μόσχας στην Αφρική, μία που διέρρευσε και μία που ακυρώθηκε.
Την απέσυρε εμμέσως ο Οικουμενικός Πατριάρχης όταν διαπίστωσε πως «δεν τραβάει» αφού δεν υπήρξε ενθουσιασμός στα πλήθη, βλέπε Προκαθημένους. Δεύτερον, διαπίστωσε πως των Ρώσων δεν ιδρώνει το αυτί. Αν βάλουν κάτι στο μυαλό τους, όσες συνάξεις και να γίνουν, αυτοί εκεί.
Μετά τους Ρώσους ο κ. Βαρθολομαίος για να έχει καλυμμένα τα νώτα του από μελλοντικές απειλές, χτύπησε καμπανάκι και σε άλλα μέτωπα. «Υπενθύμισε» ενώπιον πολλών στο Φανάρι, μιας που βρέθηκε δίπλα του ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος, ότι οι Νέες Χώρες του ανήκουν και έχουν παραχωρηθεί επιτροπικώς στην Εκκλησία της Ελλάδος.
Ο Μάξιμος είναι πια αγαπητός στο Φανάρι. Ειδικά τώρα που ο (προ οκταετίας) υποψήφιος για τα Ιωάννινα και νυν μητροπολίτης Αδριανουπόλεως Αμφιλόχιος μπήκε στον πατριαρχικό πάγο.
Πληροφορούμαι πως δεν τον χαλάει τον κ. Αμφιλόχιο που είναι εκτός κάδρου και τρώνε άλλοι το… ξύλο, δηλαδή τη γκρίνια. Βρήκε την ηρεμία του και κάνει σχέδια για το στρατόπεδο που θα ταχθεί στο μέλλον.
Μοναδική κληρονομιά που άφησε στο Φανάρι ο Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως φεύγοντας είναι ο Αρχιγραμματέας της Ι. Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, Γρηγόριος. Ο αρχιγραμματέας έχει υιοθετήσει την σκληρή ρητορική του κ. Αμφιλοχίου. Προφανώς για να μη μείνει ορφανό το… ιδεολογικό κενό.
Εισηγείται τακτικά στον Πατριάρχη να μην μαλακώσει τη γραμμή που έχει με την Αθήνα. Να απαιτήσει ακόμη περισσότερα και την ισχυροποίηση του γραφείου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Αθήνα και – γιατί όχι- να απαιτήσει το Πατριαρχείο από την Αθήνα να αποκτήσει εντονότερη εκκλησιαστική παρουσία.
Λέγε με εξαρχία δηλαδή. Εκεί που ο Οικουμενικός Πατριάρχης με μαεστρία έκοψε τη φόρα στον Αδριανουπόλεως να ξεκινήσει πυρηνικό πόλεμο μεταξύ Αθήνας και Φαναρίου και να εκτεθεί το Πατριαρχείο με το φιάσκο Προμπονά, ο κ. Γρηγόριος έχει αναλάβει τον ρόλο του υπερασπιστή των δικαίων του Πατριαρχείου στην Αθήνα.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης δε δείχνει να έχει όρεξη να ανοίγει μέτωπα και δεν… τσιμπάει στις υποδείξεις. Απόδειξη πως θέλει μια ήρεμη σχέση με την Αθήνα η τοποθέτηση του Μητροπολίτη Λαοδικείας Θεοδώρητου, αγαπητού απ’ όλες τις πλευρές ιεράρχη, στη θέση του «ιερωνυμο-φάγου» Αμφιλοχίου.
Τον αρνείται σαν τον Πέτρο
Πλησιάζοντας τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας μου ήρθε στο μυαλό – όλως συμπτωματικώς – η άρνηση του Πέτρου για τον Κύριο. Με την ίδια επιμονή, τρεις φορές, ίσως και δεκατρείς, ο κληρικός -δεν αποκαλύπτω τον βαθμό του ξέρει αυτός, έχει το χάρισμα να καταλάβει- έχει «αρνηθεί» τον Βλάντιμιρ Πούτιν.
Κάποτε υπήρχε αλληλοεκτίμηση. Του άρεσε που έλεγαν πως είναι ο άνθρωπός του στην Ελλάδα. Τον τελευταίο καιρό, παρασκηνιακά, όχι εμφανώς, τον αρνείται. Μέχρι να δει που θα … κάτσει η μπίλια με τον πόλεμο. Τέτοιους φίλους να έχει ο Πούτιν τι να τους κάνει τους… Ζελένσκι!
“Μελχισεδέκ”