O Μητροπολίτης Βεροίας Παντελεήμων άνοιξε τα χαρτιά του. Ζήτησε από την Ιεραρχία να τον ψηφίσει για Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης.
Στην επιστολή του προς τον κάθε Μητροπολίτη είπε πως πρέπει να τηρηθεί η παράδοση του μεταθετού. Την οποία παράδοση ο ίδιος δεν υποστήριξε όταν ζητούσε να τηρηθεί προ 20ετίας ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Σήμερα που αφορά στον ίδιο η μετάθεση δείχνει έντονο ενδιαφέρον. Συζητώντας με πολλούς Ιεράρχες, σταχυολόγησα τα υπέρ και τα κατά της εφαρμογής του μεταθετού, ιδιαίτερα στις Νέες Χώρες, και τα παραθέτω.
Τα πλεονεκτήματα
Μία εκλογή δια της μεταθέσεως υποστηρίζουν δεκάδες Ιεράρχες:
– Διασφαλίζει την διοικητική ενότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος, απαραίτητη για την έξωθεν και έσωθεν μαρτυρία και λειτουργικότητα.
– Δεν δημιουργεί Ιεράρχες δύο ταχυτήτων με άλλους των Νέων Χωρών και άλλους της παλαιάς Ελλάδας.
– Το μεταθετό αποτελεί παράδοση στην Εκκλησία της Ελλάδος τα τελευταία περίπου 100 χρόνια και πανορθοδόξως.
– Αποτελεί την εξαίρεση και όχι τον κανόνα.
– Το Οικουμενικό Πατριαρχείο συχνά-πυκνά μεταθέτει, εκλέγει βοηθούς κ.λπ. «Συνεπώς δεν έχει το ηθικό πλεονέκτημα να κρατά σε μια ιδιότυπη ομηρεία την Εκκλησία της Ελλάδος, την στιγμή που εκείνη βάζει πλάτες πάντα και παντού».
– Ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας (Ν. 590), ως νόμος του κράτους, προβλέπει σαφώς για όλους τους Ιεράρχες, πολίτες του ελληνικού κράτους, αυτή την δυνατότητα την οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο ανέκαθεν κατανοούσε.
– Καθ’ υπέρβαση του Νόμου 590, η Εκκλησία της Ελλάδος ερωτά το Πατριαρχείο για κάτι που δικαιούται και προβλέπεται.
– Υποβιβάζεται Πανορθοδόξως η Εκκλησία της Ελλάδος σε μία sui generis Εκκλησία.
Τα μειονεκτήματα
Οι Ιεράρχες κατέγραψαν ωστόσο και τα μειονεκτήματα της εκλογής δια μεταθέσεως. Όπως τονίζουν:
– Η όποια μετάθεση πρέπει να είναι προϊόν μελέτης, δικαιοσύνης, ρεαλισμού, πραγματικών αναγκών του τόπου και όχι ιδιοτελειών και προπάντων συναλλαγής και νεποτισμού.
– Ο Αρχιεπίσκοπος, ως η συνισταμένη των τάσεων στην Ιεραρχία έχει πρωτεύοντα ρόλο σε συνάρτηση με τον συνοδικό τρόπο διοικήσεως της Εκκλησίας.
– Τα όποια παράπονα που πιθανώς θα δημιουργηθούν, πρέπει να μπορούν να θεραπεύονται με τον κατάλληλο τρόπο.
– Η μετάθεση πρέπει να παραμείνει η εξαίρεση και όχι ο κανόνας, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα φιλαρχίας, φιλαργυρίας κ.α.
«Μία μετάθεση είναι έργο μεγαλύτερης ευθύνης και όχι άνεσης και ευζωίας. «Οι Μητροπόλεις,και μάλιστα οι μεγάλες, με τα μεγάλα κυρίως προβλήματα και ανάγκες, πρέπει να παύσουν να είναι λάφυρα. Είναι αποκλειστικά επάλξεις μεγαλύτερης ευθύνης και κόπου».
“Μελχισεδέκ”
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”