“Ἡ πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό φέρνει τήν θεραπεία, ἐνῶ ἡ ὑποκρισία κάνει τούς ἀνθρώπους ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ”
Στο όνομα του Πατέρα, του Υιού, του Αγίου Πνεύματος. Αμήν!
Το θέμα του σημερινού ευαγγελίου είναι η Υποκρισία και πώς ο Χριστός την εντόπισε και την στηλίτευσε.
Ήταν Σάββατο, εορτή των Ιουδαίων,την ημέρα που ο Μωσαϊκός νόμος είχε ορίσει σαν ημέρα λατρείας, ο Κύριος είχε την προτίμησή Του. Πήγαινε πάντοτε στη συναγωγή. Στον τόπο δηλαδή που έπρεπε να συγκεντρώνονται οι Ιουδαίοι, για να προσεύχονται όλοι μαζί, να διαβάζουν και να εξηγούν το ιερό βιβλίο με τις εντολές του Θεού και τις διδασκαλίες των Προφητών.
Με τον τρόπο αυτόν ο Νομοθέτης Κύριος μας δίδαξε υποδειγματικά πώς και εμείς να αγιάζουμε την ημέρα την αφιερωμένη στο Θεό. Να εφαρμόζουμε δηλαδή την τέταρτη εντολή που έλεγε «μνήσθητι τήν ἡμέραν τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν»
Ένα Σάββατο δίδασκε ο Κύριος σε κάποια συναγωγή. Ήταν άραγε απλώς περαστικός από κει; Ασφαλώς όχι. Είχε ο Κύριος προδιαγράψει το σχέδιό Του. Γι’ αυτό και μέσα σε όλο εκείνο το πλήθος διακρίνει μια γυναίκα «συγκύπτουσαν». Μέσα στο τρομερά καμπουριασμένο σώμα της, ώστε να μην μπορεί σηκώσει το κεφάλι της, είδε ο Παντογνώστης την ευλαβική ψυχή της.
Παρ’ όλη τη βασανιστική και μακροχρόνια αρρώστια της — δεκαοχτώ χρόνια την είχε βασανίσει ο διάβολος— δεν παρέλειπε να πηγαίνει κάθε Σάββατο στη συναγωγή, για να λατρέψει το Θεό. Η πίστη της και η αγάπη της στο Θεό την έκαναν άξια να την ονομάσει ο Κύριος «θυγατέρα Αβραάμ», να τη συμπονέσει και να σκορπίσει σ’ αυτή όλη την ευσπλαχνία Του.
Χωρίς εκείνη να παρακαλέσει, χωρίς διόλου να το ζητήσει, ο Κύριος τη θεράπευσε. Όρθια τώρα η πριν «συγκύπτουσα», ελευθερωμένη από τα δεσμά του διαβόλου, ευγνωμονεί τον Κύριο. Πήγε ανάπηρη και έφυγε γερή και δυνατή.
Είπε μυστικά τον πόνο της, ίσως και τον πόθο της θεραπείας στον Παντοδύναμο. Και έλαβε πλούσια την ευλογία. Η συνάντησή της με τον Κύριο στη συναγωγή την έκανε ανέλπιστα ευτυχισμένη.
Ας δοξάσουμε όμως κι εμείς τον Πανάγαθο Διδάσκαλο, γιατί κι εμείς αξιωνόμαστε κάθε Κυριακή και κάθε μεγάλη γιορτή να Τον συναντάμε στους ιερούς ναούς μας. Και Τον ακούμε να μας διδάσκει με το ιερό Ευαγγέλιό Του.
Χαρμόσυνα χτυπάνε οι καμπάνες κάθε Κυριακή .Στην αναστάσιμη χαρά του Νικητή του θανάτου , του Κυρίου Ιησού Χριστού, μας καλεί ο οίκος του Πατέρα μας, του Ουράνιου Βασιλιά μας.
Η Κυριακή είναι η επίσημη γιορταστική ημέρα της Εκκλησίας μας. Είναι αφιερωμένη στη λατρεία του Τριαδικού Θεού μας. Η θεία Λειτουργία με τα ευαγγελικά αναγνώσματα, το θείο κήρυγμα, την κατανυκτική υμνολογία και προπάντων με το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας μας ενώνει μαζί Του.
Μας οπλίζει με θεία δύναμη. Ελευθερώνει την ψυχή μας από τα δεσμά της κακίας. Γίνεται πηγή που σκορπίζει ευλογίες ανυπολόγιστες στην ψυχή και στο σώμα. Σοφία και σύνεση. Υγεία και δύναμη. Αδελφοσύνη και αγάπη. Χαρά και ειρήνη…
Ιερά Μητρόπολη Ζάμπιας