Η χαρμόσυνος εορτή του Πάσχα εορτάσθηκε από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων διά νυκτερινής θείας Λειτουργίας στον Ναό της Αναστάσεως την νύκτα της Κυριακής, 24 Απριλίου 2022. Άμα τη Καθόδω από του Πατριαρχείου εις τον Ναόν της Αναστάσεως την 12.00 μεσονύκτιον (θερινήν ώραν) εψάλη εις το Καθολικόν ο κανών «Κύματι θαλάσσης». Εν ω ο κανών ούτος εψάλλετο ενεδύθη διά Πατριαρχικών εορτίων αμφίων ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, οι Αρχιερείς, Ιερείς και οι διάκονοι.
Του κανόνος συμπληρωθέντος, ήρξατο η λιτανεία τρις πέριξ του Αγίου Τάφου. Μετά την λιτανείαν από του χώρου της προσόψεως του Αγίου Κουβουκλίου ανεγνώσθη το κατά Μάρκον Ευαγγέλιον της Αναστάσεως και ακολούθως ήρξατο από του ένδοθεν χώρου του Αγίου Κουβουκλίου η ψαλμωδία «Χριστός Ανέστη» δεκάκις προτασσομένων των στίχων « Αναστήτω ο Θεός…».
Εν συνεχεία, εξεφωνήθησαν τα Ειρηνικά και εψάλη ο Κανών του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού «Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν λαοί» μετά των εκφωνήσεων. Εψάλη η θ΄ ωδή, οι Αίνοι, το Δοξαστικόν «Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει» και το Χριστός ανέστη τρις και ούτω συνεπληρώθη ο Όρθρος.
Εν συνεχεία, ήρξατο η θεία Λειτουργία του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, προεξάρχοντος του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αυτώ του Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, και των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Πέλλης κ. Φιλουμένου και του Μητροπολίτου Ελενουπόλεως κ. Ιωακείμ, συμμετέχοντος του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Ευαγγέλου Βλιώρα και μελών του Γενικού Προξενείου και πλήθους πιστών, ψαλλόντων εν χαρά, αγαλλιάσει και ιαχαίς το «Χριστός Ανέστη» εις διαφόρους γλώσσας ελληνιστί, αραβιστί, ρουμανιστί, ρωσσιστί.
Εις το Κοινωνικόν της Θείας Λειτουργίας ανεγνώσθη υπό του Γραμματεώς της Αγίας και Ιεράς Συνόδου το Μήνυμα του Πατριάρχου Ιεροσολύμων επί τη εορτή του Πάσχα, έχον ως εξής:
«Μη φοβείσθε υμείς,
οίδα γαρ ότι Ιησούν τον εσταυρωμένον ζητείτε.
ουκ έστιν ώδε, ηγέρθη γαρ καθώς είπεν,
ίδε ο τόπος όπου έκειτο», (Ματθ. 28, 5-6).
Διά των παραμυθητικών λόγων τούτων ενεψύχωσε τας Μυροφόρους γυναίκας «ο άγγελος, ο καταβάς εξ ουρανού και αποκυλίσας τον λίθον του μνημείου», εις το οποίον είχε ενταφιασθή ο εσταυρωμένος Ιησούς Χριστός ο Ναζωραίος. Αι Μυροφόροι γυναίκες, «αι τα μύρα συμπαθώς τοις δάκρυσιν κιρνώσαι», έμειναν έκπληκτοι και έντρομοι εκ της θέας του κενού τάφου, διά τούτο και ενεθάρρυνεν αυτάς ο άγγελος διά της όψεως αυτού και διά του λόγου: «μη φοβείσθε υμείς». Έχων «την ειδέαν αυτού ως αστραπήν και χιόνα», εκάθητο επί του μνήματος και προσεφθέγγετο ταίς Μυροφόροις: «οίδα ότι Ιησούν τον εσταυρωμένον ζητείτε, ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε». «Ουκ επαισχύνεται δε καλών τούτον εσταυρωμένον, διότι τούτο το κεφάλαιον των αγαθών», κατά τον ιερόν Χρυσόστομον.
Ο φαεσφόρος άγγελος ανήγγειλε το ανήκουστον και αδύνατον ανθρώποις. Ανήγγειλε ο, τι ηδύνατο να συμβή μόνον τη ευδοκία, τη θελήσει και τη δυνάμει του Θεού. Ότι Ιησούς Χριστός ο σεσαρκωμένος Υιός και Λόγος του Θεού και εσταυρωμένος σαρκί, ταφείς, ανέστη εκ νεκρών και συνανέστησε το πρόσλημμα, παγγενή τον Αδάμ, χειρί παντοδυνάμω. Εξ αγάπης προς τον άνθρωπον, εξηγεί ο ιερός Χρυσόστομος, «ο Θεός αναστάς των θρόνων των βασιλικών, εις την γην και εις αυτόν τον Άδην ήλατο (ώρμησε, έσπευσε), και ο διάβολος αντεπαρετάξατο ου Θεώ γυμνώ αλλά Θεώ ανθρωπίνη φύσει κρυπτομένω» και βλέπομεν «θανάτω θάνατον λυόμενον και κατάραν αφανιζομένην κατάρα και δι’ ων ίσχυσεν ο διάβολος διά τούτων καταλυομένην αυτού την τυραννίδα». Όντως διά του θανάτου του Σωτήρος κατελύθη η τυραννίς του θανάτου. «Διά του σταυρού ήλθε χαρά εν όλω τω κόσμω». Ο Άδης «επικράνθη και γαρ ενεπαίχθη», νομίσας ότι προσέλαβε κοινόν θνητόν. Διό εν τη πίστει και δυνάμει της Αναστάσεως του Χριστού ο απόστολος των Εθνών επαναφωνεί την προφητικήν πρόρρησιν: «κατεπόθη ο θάνατος εις νίκος, που σου θάνατε το νίκος, που σου θάνατε το κέντρον;» (Α΄ Κορ. 15, 54-55).
Πείραν της Αναστάσεως έλαβον αι Μυροφόροι γυναίκες ουχί μόνον εκ της θέας του κενού μνημείου και του αγγέλου και του ακούσματος των λόγων αυτού αλλά και εκ της θέας Αυτού του Κυρίου Αναστάντος, «ο Οποίος υπήντησεν αυταίς λέγων χαίρετε και μη φοβείσθε και υπάγετε απαγγείλατε τοί αδελφοίς μου, ίνα απέλθωσιν εις την Γαλιλαίαν κακεί με όψονται» (Ματθ. 28, 9-10). Όντως επί τεσσαράκοντα ημέρας πολλάς παρέδειξε τας εμφανείας Αυτού ο Κύριος, ως μαρτυρεί ο απόστολος Παύλος, «ότι ο Κύριος ώφθη Κηφά, είτα τοις δώδεκα, έπειτα ώφθη επάνω πεντακοσίοις αδελφοίς, έπειτα ώφθη Ιακώβω, είτα τοις αποστόλοις πάσι» (Α΄ Κορ. 15, 5-7), ομιλών αυτοίς, βεβαιών αυτούς περί του εσταυρωμένου και αναστημένου σώματος Αυτού, λαμβάνων και εσθίων ενώπιον αυτών. Τέλος δεχόμενος την προσκύνησιν των ένδεκα εις την Γαλιλαίαν εις το όρος ου ετάξατο αυτοίς, ενετείλατο αυτοίς, «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ. 28, 16-19).
Την εντολήν ταύτην εκπληρούντες οι απόστολοι, λαβόντες και Πνεύμα Άγιον, εκήρυξαν έως εσχάτου της γης, «όπερ είδον ιδίοις όμμασι και όπερ εψηλάφησαν ιδίαις χερσί», εσαγήνευσαν την οικουμένην, αναδεικνυόμενοι οι δώδεκα στύλοι του σώματος της Εκκλησίας, ακρογωνιαίου Όντος Αυτού του Χριστού. Το υπό του Κυρίου «οικοδομηθέν» σώμα, η Εκκλησία, διά την οποίαν, ως προείπεν, «πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν» (Ματθ. 16, 18), διά των αποστόλων και των διαδόχων αυτών, επισκόπων και ιερέων, συνεχίζει ανά τους αιώνας το αγιαστικόν και σωστικόν έργον Αυτού. Εις την σταυροαναστάσιμον πορείαν αυτής εν τω κόσμω η Εκκλησία, ζωοποιουμένη εκ του αίματος του σταυρού, εξ ου προήλθε, μεταδίδει δύναμιν, ελπίδα και χαράν προς δημιουργίαν, οικοδομήν, αναψυχήν και αποκατάστασιν του ανθρώπου εκ των ερειπίων της στάκτης των πολέμων, επαναλαμβάνουσα την παραμυθητικήν πρόσκλησιν του Χριστού, «δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς» (Ματθ. 11, 28).
Η των Ιεροσολύμων Εκκλησία, τεταγμένη, υπ’ Αυτού του Αναστάντος Κυρίου, ίνα διακονή επί των τόπων της κατά σάρκα εμφανείας Αυτού, πιεζομένη ιδία κατά τους τελευταίους καιρούς υπό ακραίων εξτρεμιστικών και εχθρικών αυτή στοιχείων, όμως μη συνθλιβομένη, αγωνίζεται εν ανδρεία, συμπνοία και ενότητι υπέρ των δικαιωμάτων της χριστιανικής οντότητος και του ποιμνίου αυτής εις την Αγίαν Γην και υποδέχεται τους ευσεβείς προσκυνητάς ως ίδιον αυτής ποίμνιον κατά την προσκυνηματικήν θεωρίαν αυτών και απευθύνει εις αυτούς και το ευσεβές ποίμνιον αυτής όπου γης τον Πασχάλιον χαιρετισμόν, «Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Εν τη Αγία Πόλει Ιερουσαλήμ ΠΑΣΧΑ 2022
Μετά Πατρικών ευχών και Πατριαρχικών ευλογιών,
Διάπυρος προς Κύριον Ευχέτης,
ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄Πατριάρχης Ιεροσολύμων
Των ιερέων κοινωνησάντων εντός του Ιερού Κουβουκλίου, ηκολούθησαν και τα πλήθη των πιστών κοινωνούντα υπό των ιερέων εις διαφόρους τόπους του Ναού.
Προ της απολύσεως ανεγνώσθη ο Κατηχητικός λόγος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου «ει τις ευσεβής και φιλόθεος…» υπό του Πατριάρχου.
Των κωδώνων κρουομένων η Πατριαρχική Συνοδεία ανήλθεν εις τα Πατριαρχεία, ένθα προσηνέχθη τυρός πεπηγός και πασχάλια αβγά.
Πηγή: Πατριαρχείο Ιεροσολύμων