Η ηρωική και αγιοτόκος Νάουσα εόρτασε τα Ελευθέρια της

Την Τρίτη 17 Οκτωβρίου ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης.

Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία για την 111η επέτειο της απελευθερώσεως της ηρωικής και αγιοτόκου πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, ενώ ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως.

Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων: Αν κάθε επέ­τειος αποτελεί αφορ­μη για να θυμηθούμε το γε­γονός που εορτάζουμε και να τιμήσουμε τους πρω­ταγωνιστές του, η σημε­ρινή επέτειος των Ελευθερίων της ηρωικής και αγιοτόκου πόλεως της Ναούσης αποτελεί ευκαιρία να στρέψουμε τη σκέψη μας σε εκείνη τη μεγάλη και χαρμόσυνη ημέρα της απελευθερώσεώς της από τον πολύχρονο τουρκικό ζυγό και να τιμήσουμε όσους πολέμησαν και αγωνίσθηκαν με κάθε τρόπο για την ελευθερία μας, και συγχρόνως να εκφράσουμε και την ευγνω­μοσύνη μας στον Θεό και την Υπέρμαχο Στρατηγό του Γένους μας.

Η εορτή των Ελευθερίων της πόλεώς μας μας δίδει όμως και την αφορμή να εντρυφήσουμε στη σημασία και το νόημα της ελευ­θερίας.

Οι πατέρες μας δεν είχαν γεννη­θεί ελεύθεροι. Είχαν γεννηθεί υπό­δουλοι σε ένα σκληρό και αλλό­θρη­σκο κατα­κτη­τη που για αιώνες κυριαρχούσε στον τόπο τους. Όμως αυτό δεν τους εμπόδιζε να αισθάνονται την ανά­γκη για ελευ­θερία· να έχουν συ­νεί­δηση της αξίας της και της ση­μα­σίας της και να την επιδιώ­κουν.

Και αυτό συνέβη γιατί η ελευθε­ρία είναι δώρο του Θεού που το πρόσφερε στον άνθρωπο από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του, έστω και εάν κάποιοι τόσο στο παρελθόν όσο και στις ημέρες μας επιχειρούν να συκοφαντήσουν τον Θεό αλλά και την Εκκλησία ότι δήθεν επιδιώκει να περιορίσει την ελευθερία του ανθρώπου.

Ο Θεός δεν μας έπλασε μόνο ελεύθερους αλλά και σέβεται αυτό το δώρο το οποίο ο ίδιος μας χάρισε και κατά συνέπεια και τις επιλογές μας, έστω και εάν αυτές μας οδη­γούν κάποτε σε οικειοθελή υπο­δού­λωση του εαυτού μας στις επι­λο­γες μας.

Αν οι πατέρες μας κατόρ­θω­σαν στους πέντε αιώνες της σκλαβιάς να διατη­ρη­σουν στην ψυχή τους ζωντανή τη λαχτάρα αλλά και την ελπίδα για την ελευθερία, είναι για­τι διατήρησαν, κάτω από δυ­σκολες και αντίξοες συνθήκες, ζωντανή και την πίστη τους στον Χρι­στο· έστω και εάν αυτό σήμαινε πολλές φορές θυσία και μαρτύριο. Μαζί με την πίστη όμως αλλά και με τη βοήθειά της κατόρθωσαν να μην αφομοιωθούν με τον αλλόθρησκο κατα­­κτη­­τη, και να μην ξεχάσουν την κα­ταγωγή τους, την ιστορία τους και τη γλώσσα τους.

Τα δύο αυτά στοιχεία ενδυνάμω­σαν και τη θέλησή τους να αγω­νισθούν για την ελευθερία του Έθνους, μία ελευθερία που γνω­ριζαν εκ των προτέρων ότι μπορεί να περνά μέσα από τη δική τους θυσία.

Κι όμως έθεσαν υπεράνω του προσωπικού τους συμφέροντος το κοινό καλό, το συμφέρον της πα­τρίδος και του Έθνους. Και αγω­νίσθηκαν και θυσιάσθηκαν γι᾽ αυτό, δίδοντας μαθήματα αρετής και αγά­πης για την πατρίδα σε όλους εμάς αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Γι᾽ αυτό και αξίζουν τον θαυμα­σμο και την ευγνωμοσύνη μας. Γι᾽ αυτό και τους τιμούμε σήμερα. Δεν τους τιμούμε μόνο για το μεγάλο δώρο της ελευθερίας που μας χα­ρισαν, αλλά και για το υπέροχο παράδειγμα της αρετής, η οποία είναι απαραίτητη για κάθε άνθρω­πο και για κάθε Έθνος που θέλει να προοδεύσει και να ευημερήσει. Γιατί, αν δεν θέτουμε το συμφέρον των πολλών, το συμφέρον της πα­τρίδος και του Έθνους, πάνω από το δικό μας συμφέρον ή το συμ­φέρον μιάς μικρής ομάδος, τότε το μόνο που θα επιτύχουμε είναι η διχόνοια, η οποία μπορεί να μας οδηγήσει στην αποτυχία και στην καταστροφή.

Αντίθετα, αποβλέποντας και αγω­νιζόμενοι όλοι ενωμένοι για το καλό της πατρίδος μας με διά­θεση προσφοράς και αυτοθυσία μπο­ρούμε να διατηρήσουμε την ελευθερία την οποία μας χάρισαν με τόσες θυσίες οι πατέρες μας, αλλά και να φανούμε αντάξιοι των προγόνων μας.

Υπάρχει όμως και μία ακόμη προ­ϋπόθεση γι᾽ αυτό: Αν θέλουμε να διατηρήσουμε την ελευθερία μας, θα πρέπει να έχουμε συναίσθηση ποια είναι η αξία και ποιο είναι το νόη­μα της, να έχουμε συναί­σθη­ση ότι πηγή της ελευθερίας μας είναι ο Θεός και μακριά από αυτόν δεν υπάρχει πραγματική ελευθερία. Γι᾽ αυτό και θα πρέπει να μην παρα­λεί­πουμε να εκφράζουμε την ευ­γνωμοσύνη μας και προς τον Θεό και προς τους πατέρες μας που θυσιάσθηκαν για να είμεθα εμείς σήμερα ελεύθεροι.

Και εύχομαι με τη βοήθεια του Θεού, της Υπεραγίας Θεοτόκου, των αγίων Νεομαρτύρων, ανδρών, γυναικών και παίδων, αλλά και του πολιούχου μας οσίου Θεοφάνους, να παραμείνουμε πάντοτε ελεύθε­ροι και άξιοι της ελευ­θερίας την οποία μας κληροδό­τη­σαν οι πατέ­ρες μας.