Η Εξόδιος Ακολουθία του Μητροπολίτου Νεαπόλεως Αμβροσίου του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων τελέστηκε την Πέμπτη 12 Μαίου 2022 στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως.
Στην Ακολουθία προέστη ο Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιος, ο οποίος και μίλησε, μεταφέροντας τις ευχές του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου, τον οποίο εκπροσωπούσε.
Συμμετείχαν ο Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος, ο Επίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος, εκπρόσωπος του Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου, ο οποίος απουσίαζε λόγω ασθενείας, ο Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Ελλάδα Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ και Κληρικοί της Μητρόπολης Μαντινείας και Κυνουρίας και από άλλες Μητροπόλεις. Εκ μέρους της Μητρόπολης μίλησε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Σωτήριος Αθανασούλιας, Εφημέριος του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως.
Επίσης, ο Επίσκοπος Τεγέας κ. Θεόκλητος μετέφερε τις ευχές του Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου και ευχαρίστησε τους Αρχιερείς, τους Ιερείς, τη Διευθύνουσα του Γηροκομείου της Ιεράς Μητροπόλεως και το προσωπικό του Ιδρύματος που προσήλθαν στην εξόδιο ακολουθία.
Ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως Αμβρόσιος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων εκοιμήθη χθες Τετάρτη 11/5/2022 στην Τρίπολη, φιλοξενούμενος την τελευταία επταετία στο Δεκάζειο Εκκλησιαστικό Γηροκομείο της Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας στην Τρίπολη, με την ευγενή φροντίδα του Μητροπολίτου κ. Αλεξάνδρου. Η ταφή του έγινε στο Δημοτικό Κοιμητήριο Αγίας Τριάδος Τριπόλεως.
Ακολουθεί ο Επικήδειος Λόγος του Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου:
“Θεοφιλέστατε άγιε Τεγέας κ. Θεόκλητε, εκπρόσωπε του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου,
Ευλαβείς Πρεσβύτεροι,
Φιλόχριστον πλήρωμα της Εκκλησίας,
Μετά λύπης πολλής, επληροφορήθημεν την προς Κύριον εκδημίαν του αγαπητού εν Χριστώ αδελφού ημών, συλλειτουργού ημών γενομένου, Μητροπολίτου Νεαπόλεως κυρού Αμβροσίου.
Λυπούμεθα σήμερον προ του σκηνώματος αυτού, λύπην ουχί προς θάνατον, ως «οι μη έχοντες ελπίδα», αλλά λύπην, την οποίαν ελυπήθη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δακρύζων προ του τάφου του τετραημένου φίλου Αυτού Λαζάρου.
Επ’ ελπίδι ζωής αιωνίου, λοιπόν αδελφοί, αναμιμνησκόμεθα τον αγαπητόν αδελφόν ημών και αξιοχρέως αναφέρομεν περί αυτού, ότι εκ της μικράς ηλικίας αυτού προσήλθεν εκ της γενετείρας αυτού πατρίδος του Πειραιώς εις την Αγίαν Γην, εφοίτησεν εις την Πατριαρχικήν Σχολήν του Αγίου Δημητρίου και μετά την αποφοίτησιν αυτού ενετάχθη εις την Αγιοταφιτικήν ημών Αδελφότητα, χειροτονηθείς διάκονος και ιερεύς.
Εσπούδασε Θεολογίαν εις το Πανεπιστήμιον Αθηνών και υπηρέτησεν ευόρκως και εν αφοσιώσει εις διαφόρους διακονίας του Πατριαρχείου, ως Τελετάρχης και Εισηγητής των Πατριαρχείων, ως Βιβλιοφύλαξ, Αρχειοφύλαξ, Καθηγητής της Πατριαρχικής Σχολής, Ηγούμενος του Θεομητορικού Μνήματος εν Γεθσημανή, Πατριαρχικός Επίτροπος εν Άκρη. Το σωτήριον έτος 1981 εξελέγη και εχειροτονήθη Αρχιεπίσκοπος Νεαπόλεως και το 1999 ωνομάσθη Μητροπολίτης.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής αυτού ησθένησε και εγένετο δεκτός και εφιλοξενήθη τη ευγενεί φροντίδι και μερίμνη του αγίου Μαντινείας εις τον Οίκον Ευγηρίας της θεοσώστου Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας. Προηγουμένως δε, εδέχθη τοιαύτην φιλάδελφον φιλοξενίαν υπό της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.
Η Αγιοταφιτική Αδελφότης, την οποίαν εκπροσωπώ μετά του εν Άθήναις Εξάρχου του Παναγίου Τάφου Οσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Ραφαήλ κατ’ ανάθεσιν της Α.Θ. Μακαριότητος του Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ΄, εκφράζει τας βαθυτάτας της ευχαριστίας εις την αυτού Σεβασμιότητα και το αόκνως εργαζόμενον πρόθυμον και ευγενές προσωπικόν του Δεκαζείου Γηροκομείου.
Προπέμποντες γούν σήμερον τον εκλιπόντα αδελφόν ημών εις την τελευταίαν αυτού επίγειον κατοικίαν και την μόνιμον ουράνιον, παρακαλούμεν οφειλετικώς τον Κύριον της ζωής, όπως παρίδη παν εκούσιον ή ακούσιον αμάρτημα αυτού και αξιώση αυτόν της αενάου Αναστάσιμου μακαριότητος και κοινωνίας μετά των οσίων και δικαίων.
Είη αιωνία η μνήμη του!”
Ακολουθεί, επίσης, ο Επικήδειος Λόγος του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Σωτηρίου Αθανασούλια:
“Πανιερώτατε Μητροπολίτα Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιε, εκπρόσωπε του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιε,
Θεφιλέστατε Επίσκοπε Τεγέας κ. Θεόκλητε, εκπρόσωπε του σεπτού Ποιμενάρχου ημών, Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλεξάνδρου,
Πανοσιολογιώτατε Έξαρχε του Παναγίου Τάφου εν Ελλάδι κ. Ραφαήλ,
σεβαστοί πατέρες και αδελφοί,
ευλογημένε Λαέ του Κυρίου,
Η τοπική μας Εκκλησία, η Ιερά Μητρόπολις Μαντινείας και Κυνουρίας, ομού μετά του παλαιφάτου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, προπέμπει σήμερα στην αιωνιότητα τον μακαριστό Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σαμαρείας κυρό Αμβρόσιο. Τον Αρχιερέα της Σιωνίτιδος Εκκλησίας, ο οποίος, αν και διακόνησε σε τόπους μακρυνούς, αλλά τους πλέον ηγιασμένους, συνδέθηκε στενά με την Μητρόπολή μας, λόγω της μακράς φιλίας του με τον σεπτό Ποιμενάρχη μας κ. Αλέξανδρο και λόγω της γνωριμίας του με πάμπολλους προσκυνητές, που κατέφθαναν στην Αγία Γη, για να προσκυνήσουν τους τόπους όπου ο Κύριός μας έζησε και περιεπάτησε, «εσταυρώθη δι’ ημάς» και «ανέστη εκ νεκρών … ζωήν χαρισάμενος».
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Νεαπόλεως κυρός Αμβρόσιος, κατά κόσμον Νικόλαος Αντωνόπουλος, εγεννήθη στον Πειραιά τω 1934. Μετέβη στα Ιεροσόλυμα τω 1953, για να φοιτήσει στην εκεί Πατριαρχική Σχολή, από την οποία απεφοίτησε τω 1959. Εκεί εκάρη Μοναχός και εχειροτονήθη Διάκονος τω 1957 και Πρεσβύτερος τω 1962 και διωρίσθη Τελετάρχης και Εισηγητής των Πατριαρχείων. Τω 1963 έλαβε το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου.
Εν συνεχεία σπούδασε την ιερά Επιστήμη στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε Βιβλιοφύλαξ, Αρχειοφύλαξ, Καθηγητής της Πατριαρχικής Σχολής, Ηγούμενος του Θεομητορικού Μνήματος στην Γεθσημανή και τω 1979 διωρίσθη Πατριαρχικός Επίτροπος στην Άκρα.
Τον Μάρτιο του 1981 εξελέγη και εχειροτονήθη Αρχιεπίσκοπος Νεαπόλεως του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, τω δε 1999 ανυψώθη σε Μητροπολίτη της ίδιας εκκλησιαστικής Επαρχίας. Τω 2001 διωρίσθη Μέλος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου και Πατριαρχικός Επίτροπος στη Βηθλεέμ.
Συνώδευσε τον μακαριστό Πατριάρχη Ιεροσολύμων Βενέδικτο στις επίσημες επισκέψεις του στην Κωνσταντινούπολη, στη Ρωσία, στην Αμερική, στην Αγγλία και στη Σερβία. Διετέλεσε μέλος της Πατριαρχικής Αντιπροσωπείας στην ενθρόνιση του μακαριστού Πατριάρχου Μαξίμου στη Βουλγαρία και εξεπροσώπησε το Πατριαρχείο και τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων σε διάφορες αποστολές.
Περισσότερο, όμως, διεκρίθη για το λειτουργικό και διδακτικό του έργο, για τα φλογερά του κηρύγματα και για τις ενθουσιώδεις ξεναγήσεις του στα πανάγια προσκυνήματα. Μέσω αυτών δημιούργησε, ισχυρές πνευματικές σχέσεις με Αρχιερείς, Κληρικούς και απλούς προσκυνητάς, επωνύμους και ανωνύμους. Πλείστους εξ αυτών φιλοξένησε, διακόνησε και διευκόλυνε στα εκεί προσκυνήματά των. Κληρικοί και λαικοί της Μητροπόλεώς μας και πολλοί άλλοι ενθυμούνται με συγκίνηση την αγάπη, το ενδιαφέρον και τον ζήλο, με τον οποίο μετέδιδε το φρόνημα, την παράδοση και το βίωμα της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος και της Σιωνίτιδος Εκκλησίας.
Τους πνευματικούς δεσμούς του με διάφορα πρόσωπα διετήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Το τελευταίο διάστημα επεσκέπτετο συχνά τη Μητρόπολή μας, διέμενε κατά διαστήματα εδώ, ιερουργούσε, εκήρυττε, συνεβούλευε. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Αλέξανδρος τον δεχόταν σαν αγαπητό αδελφό, τον περιέβαλε με ιδιαίτερη αγάπη και σεβασμό, τον τιμούσε δεόντως. Η Μητρόπολις Μαντινείας και Κυνουρίας έγινε το σπίτι του και οι Κληρικοί της έγιναν οι αδελφοί του, τα τέκνα του και οι οικείοι του.
Όταν οι δυνάμεις του άρχισαν πλέον να τον εγκαταλείπουν, θέλησε να φιλοξενηθεί στο Δεκάζειο Εκκλησιαστικό Γηροκομείο της Ιεράς Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας, εδώ στην Τρίπολη, όπου διέμεινε την τελευταία επταετία, δεχόμενος την στοργή, την φροντίδα και τις υπηρεσίες της Διευθύντριας του Ιδρύματος κ. Θεοδώρας Μπρακουμάτσου, των εργαζομένων και του προσωπικού του Γηροκομείου. Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου τυχαίο, το ότι εδώ, στον Μητροπολιτικό και Καθεδρικό τούτο Ναό, τελείται η Εξόδιος Ακολουθία του, και εδώ, στην Αρκαδική γη, θα ταφεί το σεπτό σκήνωμά του.
Ενθυμούμεθα με συγκίνηση τους χειμαρώδεις λόγους του, τις μακρές νουθεσίες του, τις εκτενείς διηγήσεις του, την αστείρευτη πηγή των λόγων του. Εκφράζοντας δε την αγάπη, τη συγκίνηση, την κατ’ άνθρωπο θλίψη για τον προσωρινό αποχωρισμό, αλλά και την αναστάσιμη ελπίδα και προσδοκία, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Αλεξάνδρου, ο οποίος λόγω ανωτέρας βίας απουσιάζει από την ιερά αυτή σύναξη, όλων των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως, αλλά και του ευσεβούς Λαού, ευχόμεθα εκ βάθους καρδίας ο Κύριος της ζωής και του θανάτου, ο αναστάς εκ νεκρών Ιησούς Χριστός, να αναπαύη μετά των Δικαίων και των Αγίων την ψυχή του μακαριστού Μητροπολίτου Νεαπόλεως Αμβροσίου, η μνήμη αυτού να είναι αιωνία, ημείς δε πάντες, οι ζώντες και περιλειπόμενοι να έχωμε την ευχή του και την εξ ύψους ευλογία του.”
