Με ιδιαίτερη χαρά και αγαλλίαση πνευματική υποδέχθηκαν τα μέλη της Ορθοδόξου Κοινότητος Σμύρνης, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Σμύρνης κ. Βαρθολομαίο, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, την Κυριακή, 9 Οκτωβρίου, στον Ιερό Ναό Αγίας Φωτεινής, όπου Αυτός χοροστάτησε κατά την τελεσθείσα Θεία Λειτουργία.
Μετά το πέρας αυτής, ο Μητροπολίτης προσφώνησε με θερμούς λόγους τον Οικουμενικό Πατριάρχη, εκφράζοντας τη βαθύτατη ευχαριστία και ευγνωμοσύνη αυτού και του ορθοδόξου ποιμνίου της Σμύρνης, για την επίσκεψή Του στην Ορθόδοξο Κοινότητα της πόλης και την ευλόγηση του εκεί επιτελούμενου εκκλησιαστικού έργου. Με συγκίνηση δε, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η σημερινή έλευσίς Σας, Παναγιώτατε, δεν είναι ως αι άλλαι λοιπαί του παρελθόντος. Έχει ιδιαιτέραν σημασίαν και συμβολισμόν: Σήμερον, δεν έρχεσθε απλώς ως ευλαβής, όπως επράξατε πολλάκις εις το παρελθόν, προσκυνητής. Σήμερον, έρχεσθε δια να τιμήσητε δια της υψηλής Σας παρουσίας και ευλογήσητε Πατριαρχικώς την Ιεράν Μητρόπολιν Σμύρνης. Σήμερον δια πρώτην φοράν, μετά παρέλευσιν χρόνου μακρού, Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέπτεται την νύμφην της Ιωνίας και ευρίσκει εκεί υπάρχουσαν και ζώσαν και θάλλουσαν τοπικήν Εκκλησίαν, με Ποιμενάρχην και ιερόν κλήρον και ευσεβή λαόν, όχι επισκέπτην αλλά χριστεπώνυμον πλήρωμα. […] Σήμερον, έρχεσθε μετά της τιμίας συνοδείας Σας, και ο Ιερός ούτος Ναός και ο περίβολος Αυτού πληρούνται όχι μόνον εκ των συνοδιτών Σας συμπροσκυνητών της Αποστολικής και Μαρτυρικής Ιωνικής Γης, αλλά και από λαόν του Θεού, μόνιμα μέλη της Ορθοδόξου Κοινότητος, […]».
Ο Μητροπολίτης κατέκλεισε δια της προσφοράς συμβολικού δώρου, σημειώνοντας: «Είθισται εις τοιαύτας περιπτώσεις, Παναγιώτατε, να προσφέρωνται δώρα. Εις την άλλοτε πλουσίαν και ευημερούσαν υλικώς Ιεράν Μητρόπολιν Σμύρνης σήμερον άργυρος και χρυσίον δεν υπάρχει. Αλλά ημείς καυχώμεθα δια τούτο. Διότι σκοπός ημών δεν είναι να θησαυρίσωμεν θησαυρούς επί της γης, τους οποίους σης και σκώληξ και φθορά του πανδαμάτορος χρόνου κατατρώγουν. Σκοπός η αποθησαύρισις θησαυρών εν ουρανοίς. Δι’ ημάς δε τους κληρικούς ο μεγαλύτερος θησαυρός είναι το ποίμνιόν μας, του οποίου την ευθύνην ανέθεσεν εις ημάς η Εκκλησία. Ένα κομμάτι από τόν θησαυρόν τούτον θα Σας προσφέρωμεν σήμερον, χαρακτηριστικὸν δείγμα της ταυτότητος του συγχρόνου χριστεπωνύμου πληρώματός μας: Σας προσφέρομεν ένα κομμάτι της καρδίας και της ταυτότητός μας, ολίγα εύοσμα άνθη, κομιζόμενα υπό παιδίων: δύο απογόνων Σμυρναϊκής Ρωμέικης οικογενείας, της θυγατρός Έλληνος, και των τέκνων ανά μιας ρωσσικής, ουκρανικής, ρουμανικής και εντοπίου οικογενείας, εκζητούντες την πατρικήν και Πατριαρχικήν ευχὴν όπως Κύριος ο Θεός, σκέπη ευλογή και στερεώνη και καταταρτίζη την άμπελον ταύτην, αναθάλλουσαν και αναφυομένην μετά τον παρατεταμένον καύσωνα και την μακράν ξηρασίαν θέρους αυχμηρού…»
Απαντώντας, ο Πατριάρχης μίλησε με λόγους συγκινητικούς για τη μακρά ιστορία της Σμύρνης και της ευρύτερης περιοχής της Ιωνίας, εξέφρασε την ευαρέσκειά Του για το επιτελούμενο εκκλησιαστικό και ποιμαντικό έργο, συγχαίροντας τον Ποιμενάρχη και τους συνεργάτες του, κληρικούς και λαϊκούς, ευλογώντας δε και τα νέα μέλη της, υπό την προεδρεία του κ. Γεωργίου Θεοδωρίδου, Εκκλησιαστικής Επιτροπής του Ιερού Ναού Αγίας Φωτεινής. Τέλος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε δημόσια τις ευχαριστίες της Μεγάλης Εκκλησίας και τις προσωπικές Αυτού προς το ζεύγος Mehmet και Arzu Bastiyalı για την μεγάτιμο δωρεά ακινήτου προς στέγαση των Γραφείων του Μητροπολίτου και της Κοινότητος.
Ακολούθησε δεξίωση στον αύλειο χώρο του Ναού και, εν συνεχεία, ο Πατριάρχης τέλεσε τον Αγιασμό των Γραφείων του Μητροπολίτου και της Κοινότητος.
Κατά τη Θεία Λειτουργία εκκλησιάστηκαν η κ. Δέσποινα Μπαλκίζα, Γενική Πρόξενος της Ελλάδος στη Σμύρνη, ο κ. Κωνσταντίνος Τρομπούκης, μέλη της Ελληνικής Αποστολής στο εκεί Στρατηγείο του ΝΑΤΟ, μαζί με τις οικογένειές τους, με επικεφαλής τον κ. Ε. Κακάμπουρα, Συνταγματάρχη, το ζεύγος Mehmet και Arzu Bastiyalı, προσκυνητές από το εξωτερικό και πλήθος μελών της Ορθοδόξου Κοινότητος Σμύρνης.
Κατά τις Ιερές Ακολουθίες έψαλλαν υποδειγματικά κατά το Πατριαρχικό ύφος, οι κ.κ. Ηρακλής Μαλανδρίνος, Νικόλαος Βουρνούς και Γεώργιος Πατελογιάννης, εκ Χίου, συνδεόμενοι προσωπικά με τον Ποιμενάρχη.
Ακολουθεί ολόκληρη η προσφώνηση του Μητροπολίτου Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου μετά το πέρας της χοροστασίας Αυτού κατά τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίας Φωτεινής:
Πρόξενος χαράς μεγάλης και αγαλλιάσεως πνευματικής αποτελεί η ευλογητή παρουσία ανά μέσον ημών της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος σήμερον. Ταυτοχρόνως, όμως, ενισχυτική και παραμυθητική εις τον καθ’ ημέραν αγώνα της ζωής αλλά και εις την παροχήν ορθοδόξου μαρτυρίας εις τόπον όπου τα ιστορικά τεκμήρια του χριστιανικού και εκκλησιαστικού βίου τοσαύτα, ώστε εις την περίπτωσιν αυτήν να κυριολεκτή το παροιμιώδες «εάν ημείς σιωπήσωμεν, οι λίθοι κεκράξονται», τα έγκατα της Ιωνικής γης θα βοήσουν και η θάλασσα θα αποδώση τα εαυτής…
Έρχεσθε, Παναγιώτατε, εις τόπον οικείον και γνώριμον από της πρωίμου νεότητός Σας, από της οποίας εδημιουργήσατε, διετηρήσατε και εσφυρηλατήσατε σχέσεις διαρκείς και αρραγείς μετά του λείμματος του ενταύθα Ρωμαίηκου ποιμνίου. Έρχεσθε, Παναγιώτατε, εις τόπον λίαν προσφιλή εις Υμάς, όπου από των πρώτων βημάτων Σας ως κληρικού διηκονήσατε τα Άγια Μυστήρια του Θεού εις αυτόν εδώ τον Ναόν. Έρχεσθε, εις χώρον τον οποίον ιδιαιτέρως ηγαπήσατε και υπηρετήσατε από πρώτης στιγμής της Πατριαρχικής Σας Διακονίας, ιερουργούντες επί των βωμών και εστιών της Ιωνικής γης: εν Σμύρνη, Εφέσω, Μενεμένη, Τσεσμέ, Κιρκιντζέ…
Η σημερινή, όμως, έλευσίς Σας, Παναγιώτατε, δεν είναι ως αι άλλαι λοιπαί του παρελθόντος. Έχει ιδιαιτέραν σημασίαν και συμβολισμόν: Σήμερον, δεν έρχεσθε απλώς ως ευλαβής, όπως επράξατε πολλάκις εις το παρελθόν, προσκυνητής. Σήμερον, έρχεσθε διά να τιμήσητε διά της υψηλής Σας παρουσίας και ευλογήσητε Πατριαρχικώς την Ιεράν Μητρόπολιν Σμύρνης. Σήμερον διά πρώτην φοράν, μετά παρέλευσιν χρόνου μακρού, Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέπτεται την νύμφην της Ιωνίας και ευρίσκει εκεί υπάρχουσαν και ζώσαν και θάλλουσαν τοπικήν Εκκλησίαν, με Ποιμενάρχην και ιερόν κλήρον και ευσεβή λαόν, όχι επισκέπτην αλλά χριστεπώνυμον πλήρωμα. Σήμερον, ο Ποιμενάρχης της αποστολικής αυτής πόλεως, υποδέχεται τον Πατριάρχην του εις την έδραν του, την έδραν της Επισκοπής του, την οποίαν Σείς ανασυνεστήσατε διά της εκλογής και καταστάσεως Ιεράρχου εις την περιοχήν, προς συνέχισιν της επισκοπικής αλύσεως, της οποίας απαρχή Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής και Θεολόγος και οι υπ’ αυτού κατασταθέντες πρώτοι πρεσβύτεροι και επίσκοποι, γνωστοί κατά την παράδοσιν Άγιοι Βουκόλος και Πολύκαρπος, αλλά και λοιποί. Σήμερον, έρχεσθε μετά της τιμίας συνοδείας Σας, και ο Ιερός ούτος Ναός και ο περίβολος Αυτού πληρούνται όχι μόνον εκ των συνοδιτών Σας συμπροσκυνητών της Αποστολικής και Μαρτυρικής Ιωνικής Γης, αλλά και από λαόν του Θεού, μόνιμα μέλη της Ορθοδόξου Κοινότητος, τα οποία ως νεοσσία παρεπιδημήσαντα και εγκατασταθέντα ενταύθα εκ βορρά και εώας και δυσμών, αλλά και εκ λίθων εγερθέντα συναπαρτίζουν το ποίμνιον αυτής. Διότι και εκ λίθων ήγειρε Κύριος και εγείρει τέκνα και προσκαλεί διά τρόπου μυστηριακού και εντάσσει εις την σωτήριον Κιβωτόν της Εκκλησίας. Και όχι μόνον εκ λίθων, αλλά και εξ οστέων ξηρών, τα οποία ανίστανται εξ εγκάτων γης και κελεύσματι θείω συναρμόττονται εις συναγωγήν και αποκτούν σάρκα και νευρώνας και χιτώνα δερμάτινον και ανάπτει εις αυτά, επανανάναπτει¸ η υποκάτω της τέφρας κοιμωμένη φλόγα, και ανίσταται ο φοίνιξ, το μυθικόν πτηνόν, ως αλληγορικώς ο Λατίνος ποιητής Λακτάντιος εις το ποίημά του «de ave phoenice» γλαφυρώς γράφει.
Και ιδού, συναγωγή λαού φιλοθέου εκ Ρωμαίων, Ελλήνων, Αράβων, Ρώσσων, Ουκρανών, Ρουμάνων, Γκαγκαούζων, Γεωργιανών και προσηλύτων τη πίστει, παρά τους πόδας του Πατριάρχου του Γένους δοξολογούν τον Θεόν και ευχαριστούν και ευγνωμονούν τον Πατριάρχην των διά την πρωτοβουλίαν ανασυστάσεως της Ορθοδόξου Κοινότητος Σμύρνης διά της εκλογής και καταστάσεως Επισκόπου, διότι κατά τον φίλον του Αγίου Ιερομάρτυρος Πολυκάρπου Επισκόπου Σμύρνης, Άγιον Ιγνάτιον Επίσκοπον Αντιοχείας, τον Θεοφόρον «όπου αν φανή ο επίσκοπος, εκεί το πλήθος έστω, ώσπερ όπου αν η Χριστός Ιησούς, εκεί και η καθολική Εκκλησία», δηλαδή όπου ο Επίσκοπος εκεί και η Εκκλησία.
Και τούτο, διότι, αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, ο Επίσκοπος αποτελεί το ορατόν σημείον ενότητος της τοπικής Εκκλησίας, ως προεστώς της Ευχαριστιακής Συνάξεως και κύριος τελών όλων των Μυστηρίων, αφού εν ονόματι και εξ ονόματος αυτού αυτά τελούνται. Κατά δε τον Άγιον Νικόλαον, Καβάσιλαν, «η Εκκλησία εν τοις μυστηρίοις σημαίνεται», δηλαδή η ύπαρξις Εκκλησίας αποδεικνύεται διά της τελέσεως των Μυστηρίων. Τοιουτοτρόπως, η εκλογή και κατάστασις Επισκόπου εις την περιοχήν αποτελεί ιεροκανονικώς επανασύστασιν της Επισκοπής και ανασύστασιν της τοπικής Εκκλησίας. Διά τούτο, Παναγιώτατε, από της πρώτης στιγμής της αναλήψεως της ποιμαντορίας της Αποστολικής, Αποκαλυπτικής, Αγιοτόκου και Μαρτυρικής Επισκοπής αυτής του Οικουμενικού Θρόνου κύριον μέλημα όλων ημών ενταύθα ήτο και είναι η ανελλιπής τέλεσις των Ιερών Ακολουθιών και των Αγίων Μυστηρίων της Εκκλησίας μας, ώστε η επαναναφθείσα Λυχνία της Εκκλησίας των Σμυρναίων να φέγγη πάσι τοις εν τη οικία, πάσι τοις εν τω οίκω του Ουρανίου ημών πατρός.
Και τοιουτοτρόπως καθίσταται ο χώρος αυτός Υπερώον της Αγίας Πεντηκοστής, όπου τα θεία και ιερά τελεσιουργούνται εις γλώσσας πολλάς, ώστε έκαστον μέλος του πολυεθνικού και πολυπολιτισμικού ποιμνίου της Ορθοδόξου αυτής Κοινότητος να ακούη εν τη ιδία αυτού διαλέκτω τα λόγια του Θεού…
Παναγιώτατε Δέσποτα,
Το επιτελούμενον από εξαετίας εν σιωπηλή και προσευχητική περισυλλογή εκκλησιαστικόν έργον ουκ εξ ημών εστίν. Ημείς απλώς Θεού συνεργοί εσμέν. Θεού γεώργιον, Θεού οικοδομή εστί (πρβλ. Α΄ Κορ. γ΄ 9), Ωι η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Ημείς αγωνιζόμεθα όση ημίν δύναμις ίνα νήφωμεν και γρηγορώμεν, διότι καλώς γνωρίζομεν ότι ο αντίδικος ημών διάβολος ως λέων περιπατεί ζητών τινα καταπίη (πρβλ. Α΄ Πετρ. ε΄ 8-9), έχοντες την βεβαίαν ελπίδα ότι ο Θεός πάσης χάριτος καταρτίσει, στηρίξει, σθενώσει, θεμελιώσει ημάς, ολίγον παθόντας (πρβλ. ο.π. ε΄ 10).
Μετά Θεόν ευχαριστούμεν υιικώς την Υμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα, διότι ως Αρχιεπίσκοπος και Πατριάρχης ημών έρχεσθε πατρικώς αρωγός, προσωπικώς τε και θεσμικώς, εις το επιτελούμενον ενταύθα ταπεινόν εκκλησιαστικόν έργον, συντελών εις την προαγωγήν αυτού, ανταποκρινόμενος ασμένως εις πάσας τας παρακλήσεις Ποιμενάρχου και ευαρίθμου ποιμνίου της Σμύρνης.
Ευχαριστούμεν θερμώς τους συγκηρυναίους ημών κληρικούς, τους εγκόπως και προθύμως διακονούντας εν τω ελαχίστω ημών προσώπω την τοπικήν Εκκλησίαν, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτην π. Πολύκαρπον Θεοφάνη, ολοπρόθυμον, σεμνόν, ευσεβή και ταπεινόν διακονητήν της Κοινότητος και του Επισκόπου, Αιδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερον του Οικουμενικού Θρόνου π. Αθνάσιον Κατζιγκάν, πολιόν και πεπειραμένον λευίτην, φιλακόλουθον και τυπικόν, υπάκουον και αφωσιωμένον συνοδοιπόρον μας από της πρώτης στιγμής της καταστάσεως ημών ενταύθα, μετά της τιμίας, ευπροσηγόρου και αγαπητής τοις πάσι πρεσβυτέρας του Μαρίας, και τον Ιερολογ. Διάκονον κ. Ανδρέαν και την Διακόνισσάν του Πωλίναν, φερέλπιδας, πολυταλάντους και χαρισματικούς νέους, καλύπτοντας προθύμως πολλούς τομείς της ενοριακής διακονίας. Εις το σημείον τούτο, μετ’ ευγνωμοσύνης μνημονεύομεν υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως του ονόματος του μακαριστού Μητροπολίτου Πισιδίας Σωτηρίου Τράμπα, του συστήσαντος και εκχωρήσαντος αυτόν, λαικόν όντα. Την υπό την ηγεσίαν του εμού πιστού φίλου και προσφιλούς αδελφού Εντιμ. κ. Γεωργίου Θεοδωρίδου εκκλησιαστικήν Επιτροπήν, κοπιώντας εν υπακοή προς τον Επίσκοπόν των διά το έργον της τοπικής Εκκλησίας.
Ιδιαιτέραν μνείαν αγάπης και τιμής οφείλως εις τον φίλτατον και αγαπητόν κ. Mehmet Bastiyalı και την σύζυγόν του κ. Arzu, μεγάλους δωρητάς της Ιεράς Μητροπόλεως, διά της δωρεάς των γραφείων και του αυτοκινήτου διά τας ανάγκας της. Κατά την στιγμήν ταύτην εκφράζω δημοσία την ευχαριστίαν και την ευγνωμοσύνην της τοπικής Εκκλησίας και την προσωπικήν δι’ όσα προσέφεραν και όσα προσφέρουν, αλλά κυρίως διότι υπάρχουν εις την ζωήν μου ως ηθικοί συναντιλήπτορες και συνεργοί. Κύριος ο Θεός είθε να ανταποδίδη τα εκατονταπλασίονα εις τον δούλον και υπηρετήν Του Μεχμέτ, ως ο ίδιος άλλωστε αυτοπροσδιορίζεται.
Ευγνωμοσύνην και ειλικρινείς ευχαριστίας επιγράφω προς όλους τους παρασχόντας και εισέτι παρέχοντας πειρασμούς εν τη ενασκήσει της διακονίας όλων ημών ενταύθα, διότι «ελθόντων ημών εις Σμύρνην ουδεμίαν εσχήκαμεν άνεσιν. Έξωθεν μάχαι, έσωθεν φόβοι. Αλλ’ ο παρακαλών τους ταπεινούς παρεκάλεσεν ημάς ο Θεός εν τη παρουσία αξίων συνεργών, ων τα ονόματα ήδη εμνημονεύσαμεν» (πρβλ. Β΄ Κορ. ζ΄ 5-6).
Δι’ αυτό τον λόγον, Παναγιώτατε, καυχώμεθα εν ταίς θλίψεσιν, ειδότες ότι η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα, η δε ελπίς ου καταισχύνει, ότι η αγάπη του Θεού εκκέχυται εν ταίς καρδίαις ημών διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος ημίν (πρβλ. Εφεσ. ε΄ 3-5).
Είθισται εις τοιαύτας περιπτώσεις, Παναγιώτατε, να προσφέρωνται δώρα. Εις την άλλοτε πλουσίαν και ευημερούσαν υλικώς Ιεράν Μητρόπολιν Σμύρνης σήμερον άργυρος και χρυσίον δεν υπάρχει. Αλλά ημείς καυχώμεθα διά τούτο. Διότι σκοπός ημών δεν είναι να θησαυρίσωμεν θησαυρούς επί της γης, τους οποίους σης και σκώληξ και φθορά του πανδαμάτορος χρόνου κατατρώγουν. Σκοπός η αποθησαύρισις θησαυρών εν ουρανοίς. Δι’ ημάς δε τους κληρικούς ο μεγαλύτερος θησαυρός είναι το ποίμνιόν μας, του οποίου την ευθύνην ανέθεσεν εις ημάς η Εκκλησία. Ένα κομμάτι από τον θησαυρόν τούτον θα Σας προσφέρωμεν σήμερον, χαρακτηριστικόν δείγμα της ταυτότητος του συγχρόνου χριστεπωνύμου πληρώματος: Σας προσφέρομεν ένα κομμάτι της καρδίας και της ταυτότητός μας, ολίγα εύοσμα άνθη, κομιζόμενα υπό παιδίων: δύο απογόνων Σμυρναικής Ρωμέικης οικογενείας, της θυγατρός έλληνος, και των τέκνων ανά μιάς ρωσσικής, ουκρανικής, ρουμανικής και εντοπίου οικογενείας, εκζητούντες την πατρικήν και Πατριαρχικήν ευχήν όπως Κύριος ο Θεός, σκέπη ευλογή και στερεώνη και καταταρτίζη την άμπελον ταύτην, αναθάλλουσαν και αναφυομένην μετά τον παρατεταμένον καύσωνα και την μακράν ξηρασίαν θέρους αυχμηρού …
Ως ευ παρέστητε, Παναγιώτατε!
Πηγή: greek.vema.com.au
