Την Τρίτη 14 Ιουνίου το πρωί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Προφήτου Ηλιού Βεροίας της ενορίας του Αγίου Γεωργίου, με την ευκαιρία της εορτής του Προφήτου Ελισσαίου.
Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Χθες εορτάσαμε την εορτή του Παναγίου Πνεύματος, το οποίο επιφοίτησε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής στους μαθητές και αποστόλους του Χριστού και έκτοτε παραμένει στην Εκκλησία και μεταδίδεται στους πιστούς διά των ιερών μυστηρίων της.
Όμως το άγιο Πνεύμα δεν εμφανίσθηκε στον κόσμο μετά την ενανθρώπηση του Κυρίου μας. «Ην μεν αεί και έστι και έσται», ψάλαμε χθες. Υπήρχε, δηλαδή, εξ αρχής στον κόσμο, εφόσον ως το τρίτο πρόσωπο της Παναγίας Τριάδος είναι και αυτό «άναρχο», και υπάρχει και θα υπάρχει πάντοτε. Το Πνεύμα το άγιο ήταν αυτό που εμφανίσθηκε μαζί με τα άλλα δύο πρόσωπα της Αγίας Τριάδος στον πατριάρχη Αβραάμ, ήταν αυτό που καθοδηγούσε και ενέπνεε τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης.
Και έναν τέτοιο προφήτη, πνευματοφόρο, εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας, μαζί με άλλους αγίους. Εορτάζει τον προφήτη Ελισαίο, τη μνήμη του οποίου τιμούμε και εμείς σήμερα στον ιερό αυτό ναό, που είναι αφιερωμένος στον άλλο μεγάλο προφήτη, τον προφήτη Ηλία, καθώς τα δύο αυτά ιερά πρόσωπα συνδέονται μεταξύ τους.
Όπως όλοι γνωρίζουμε ο προφήτης Ηλίας ήταν εκείνος, ο οποίος συνάντησε τον προφήτη Ελισαίο να εργάζεται στα κτήματα του πατέρα του και τον κάλεσε να τον ακολουθήσει. Και ο Ελισαίος, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς κανένα δισταγμό, εγκατέλειψε την εργασία του, τον ακολούθησε και έγινε μαθητής του.
Και ήταν τόσο στενός ο σύνδεσμός τους και τόσο μεγάλη η αγάπη του προφήτου Ηλιού προς τον μαθητή του, ώστε, πριν να αναληφθεί στους ουρανούς, ο προφήτης Ηλίας του είπε να του ζητήσει ο, τι θέλει. Και ο προφήτης Ελισαίος του απάντησε: «Γενηθήτω το πνεύμα το επί σοι δισσώς επ᾽εμοί». Ζήτησε, δηλαδή, να έχει διπλάσια χάρη από αυτήν που είχε ο προφήτης Ηλίας. Και ο προφήτης του απάντησε ότι, παρότι αυτό που ζητούσε ήταν πολύ μεγάλο, αν τον δει να αναλαμβάνεται στον ουρανό, θα εκπληρωθεί το αίτημά του.
Και πράγματι ο προφήτης Ελισαίος είδε τον προφήτη Ηλία να αναλαμβάνεται σε πύρινο άρμα στον ουρανό και έλαβε όχι μόνο τη μηλωτή του αλλά και διπλή χάρη από εκείνον, με την οποία θαυματουργούσε, ενισχύοντας την πίστη των Ισραηλιτών αλλά και θεραπεύοντας τις ασθένειές τους.
Η σημερινή, λοιπόν, μνήμη του μεγάλου αυτού προφήτου, του προφήτου Ελισαίου, αποτελεί μία ευκαιρία για εμάς, για να διδαχθούμε από τη ζωή του και να προσπαθήσουμε να την μιμηθούμε.
Τι ήταν αυτό που έκανε τον προφήτη Ελισαίο να διακριθεί και να ξεχωρίσει;
Ήταν, γράφει ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος, η υποταγή στον Κύριο και η ταπεινοφροσύνη του. «Ο των αγίων βίος εν ταύταις φαιδρύνεται μεγαλυνθείς». Η ζωή των αγίων λαμπρύνεται από τις δύο αυτές αρετές και αποδεικνύεται έτσι μεγάλη και θαυμαστή.
Υπετάγη ο άγιος Ελισαίος στο θέλημα του Θεού, όπως αυτό εξεφράσθη με την πρόσκληση του προφήτου Ηλιού να τον ακολουθήσει. Υπετάγη στο θέλημα του Θεού, ακολουθώντας τον προφήτη Ηλία, χωρίς να σκεφθεί ότι εγκατέλειπε τα πλούτη και την περιουσία του πατέρα του και ξεκινούσε μία ζωή που δεν γνώριζε που θα τον οδηγήσει. Τον ακολούθησε, όπως ακολούθησαν και οι μαθητές του Χριστού τον Κύριο, όταν τους κάλεσε κοντά του, χωρίς ενδοιασμούς, και τον διακόνησε με ταπεινοφροσύνη.
Και ο μισθός της υποταγής και της ταπεινοφροσύνης που έδειξε ο προφήτης Ελισαίος ήταν η χάρη που έλαβε από τον Θεό, χάρη πολλαπλάσια αυτής που είχε ο προφήτης Ηλίας, ο οποίος είναι ένας από τους μεγαλύτερους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης.
«Διά ταύτης», συνεχίζει ο άγιος Εφραίμ, «την μηλωτήν και χάριν εδέξατο του εαυτού διδασκάλου», διότι ο Θεός υπόσχεται ότι υψώνει τους ταπεινούς και τους δίδει τη χάρη του· «ταπεινοίς δίδωσι χαριν», λέγει.
Και εάν η υποταγή του αγίου Ελισαίου στο θέλημα του Θεού ήταν το ένα στοιχείο, το οποίο τον έκανε να διακριθεί, το δεύτερο ήταν το αίτημα του προς τον προφήτη Ηλία και δι’ αυτού προς τον Θεό.
Ο άγιος Ελισαίος ζήτησε χάρη, ζήτησε το πνεύμα του Θεού και το έλαβε, γιατί ο Χριστός μας υπόσχεται ότι «ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει», και περιμένει από εμάς να του ζητούμε τη χάρη του, για να μας την δώσει. Δεν μας την δίδει, εάν δεν την ζητούμε, αλλά την δίδει πλούσια, εφόσον εμείς την ζητούμε επανειλημμένα και επίμονα, και κυρίως, όταν συνοδεύουμε το αίτημά μας με ταπείνωση και υποταγή στο θέλημα του Θεού, όπως έκανε και ο εορταζόμενος προφήτης Ελισαίος.
Τιμώντας τον, λοιπόν, σήμερα, ας μην περιορισθούμε μόνο στην τιμή, αλλά ας μιμηθούμε και την ταπείνωση και την υπακοή του. Και ακόμη ας ζητούμε τη χάρη του Θεού, τον φωτισμό του Παναγίου Πνεύματος, για να μας την δώσει ο Θεός και να οδηγήσει και εμάς δι’ αυτής στη σωτηρία. Δύο πράγματα, λοιπόν, είναι επιβεβλημένα για να οδηγηθούμε στη βασιλεία του Θεού. Να ζητούμε με ταπείνωση να μας ευλογεί και να μας αγιάζει η χάρη του Θεού. Αμήν.
