Το Σάββατο, 25 Ιουνίου 2022, εορτάσθηκε από το Πατριαρχείο η μνήμη του Οσίου Ονουφρίου του Αιγυπτίου.
Κατά την ημέρα αυτή, η Εκκλησία αναμιμνήσκεται ότι ο Όσιος Ονούφριος έζησε στην Αίγυπτο αρχικά σε Κοινόβιο στην Ερμούπολη της Θηβαΐδος. Ακολούθως, μιμούμενος τον Προφήτη Ηλία και τον Ιωάννη τον Πρόδρομο αναχώρησε στα ενδότερα της ερήμου και έζησε ασκητικά εξήντα χρόνια χωρίς να δει άνθρωπο. Τον συνάντησε δε ο Άγιος Παφνούτιος. Αφού εξεδήμησε εις Κύριον «κατέπεσε η καλύβα του, ξεράθηκε ο φοίνικας και στέρεψε το νερό της πηγής, από το οποίο έπινε».
Η μνήμη του Αγίου Ονουφρίου εορτάσθηκε στο Πατριαρχείο στην ομώνυμη Ιερά Μονή, που βρίσκεται στο βάθος της κοιλάδας Γκεχενώμ απέναντι από την κολυμβήθρα του Σιλωάμ και στον Αγρό του Κεραμέως, τον οποίο αγόρασαν οι Φαρισαίοι «εις ταφήν τοις ξένοις» με τα τριάκοντα αργύρια, τα οποία επέστρεψε ο μετανοιωμένος Ιούδας.
Στην αρχαία Μονή αυτή, που ανακαινίσθηκε από Αγιοταφίτες Πατέρες τον 19ο και 20ο αιώνα, προεξήρξε του Εσπερινού ο Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιος και της θείας Λειτουργίας το πρωί ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων του Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, του Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, και Ιερομονάχων της Μονής Ομπλού της Μητροπόλεως Πατρών, ψαλλόντων του Ιεροδιακόνου π. Συμεών και του Ιεροδιακόνου π. Δοσιθέου, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος στα Ιεροσόλυμα κ. Ευαγγέλου Βλιώρα και προσευχομένων μοναχών, μοναζουσών και Ιεροσολυμιτών και προσκυνητών που ήρθαν από την Ελλάδα.
Προς το εκκλησίασμα αυτό κήρυξε τον Θείο Λόγο ο Πατριάρχης στο Κοινωνικό της Θείας Λειτουργίας μιλώντας ως εξής:
«Δίκαιοι δε εις τον αιώνα ζώσι, και εν Κυρίω ο μισθός αυτών, και η φροντίς αυτών παρά’Υψίστω. Διά τούτο λήψονται το βασίλειον της ευπρεπείας και το διάδημα του κάλλους εκ χειρός Κυρίου, ότι τη δεξιά σκεπάσει αυτούς και τω βραχίονι υπερασπιεί αυτών», (Σοφ.Σολ.5. 15-16), λέγει ο σοφός Σολομών.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί και προσκυνηταί,
Η χάρις του Αγίου Πνεύματος συνήγαγε σήμερον ημάς εν τω ιστορικώ και αγιογραφικώ τούτω τόπω, «εις τον αγρόν του Κεραμέως, του γνωστού ως “αγρού αίματος” έως της σήμερον,(Πρβλ. Ματθ. 27, 7-8), ένθα η επώνυμος Ιερά Μονή του Οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου, ίνα ευσεβώς εορτάσωμεν την σεβάσμιον μνήμην αυτού.
Ο όσιος Πατήρ ημών Ονούφριος κατήγετο από την Αίγυπτον. Ακούσας δε περί του ασκητικού και ερημικού βίου του προφήτου Ηλιού και του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου κατέφυγεν εις την έρημον, παραμείνας εκεί «επί εξήκοντα έτη, άνθρωπον μη εωρακώς το σύνολον», ως λέγει ο Συναξαριστής αυτού, επικαλούμενος την μαρτυρίαν του οσίου Παφνουτίου, ο οποίος συνήντησεν αυτόν εις τα βάθη της ερήμου.
Ο Πατήρ ημών Ονούφριος ανήκει εις την χορείαν των Οσίων και Δικαίων, των οικούντων εν τη βασιλεία των ουρανών, ως λέγει ο Σοφός Σολομών: «Δίκαιοι δε εις τον αιώνα ζώσι, και εν Κυρίω ο μισθός αυτών, και η φροντίς αυτών παρά ‘Υψίστω», (Σοφ. Σολ. 5,15). Τούτο εξ άλλου διατρανοί και ο υμνωδός αυτού λέγων: «Όλος Θεώ κεκραμένος, δι’ αγάπης, τρισμάκαρ, μετέσχες βασιλείας της Αυτού και της τρυφής την απόλαυσιν και ζωής τον χειμάρρουν και των εορταζόντων τον χορόν και χαράν την αγήρω απείληφας, Ονούφριε».
Αφορών εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν ‘Ιησούν Χριστόν (Εβρ. 12,2) και ακούων εις την προτροπήν του Κυρίου: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού» (Ματθ. 6,33), ο Πατήρ ημών Ονούφριος αφώρισεν εαυτόν εις την εξ όλης της καρδίας και διανοίας αυτού, αναζήτησιν της βασιλείας του Θεού. «Αποκάλυψον προς Κύριον την οδόν σου και έλπισον επ’ αυτόν, και αυτός ποιήσει και εξοίσει ως φως την δικαιοσύνην σου», (Ψαλμ. 36, 5-6), λέγει ο ψαλμωδός.
Όντως, η επιτέλεσις, δηλονότι η εφαρμογή των εντολών του Κυρίου, λόγω τε και έργω κατέστησαν τον όσιον Ονούφριον περίοπτον, την δε δικαιοσύνην τουτέστιν την αγιωσύνην αυτού, αναλάμπουσαν δίκην, φωτός ως λέγει ο Μέγας Αθανάσιος. Η γνώσις του Θεού τη ενεργεία και φωτιστική δυνάμει του Αγίου Πνεύματος ανέδειξαν τον πατέρα ημών Ονούφριον όσιον και ευσεβή ως λέγει ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς: «ο δε εγνωκώς τον Θεόν όσιος και ευσεβής εστί».
Με άλλα λόγια, ο ιερώτατος Ονούφριος απέθεσεν, κατά το παράγγελμα του θείου Παύλου, τον παλαιόν άνθρωπόν, τον φθειρόμενον κατά της επιθυμίας της απάτης, και ανανέωσεν αυτόν τω πνεύματι του νοός, και ενεδύθη «τον καινόν άνθρωπον τον κατά Θεόν κτισθέντα εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας», (Πρβλ .Εφ. 4,22-23). Διό και ο υμνωδός αυτού λέγει: «φως νοητόν και ουράνιον, ένδον λαβών εν καρδία σου, της ακηράτου Τριάδος δοχείον ώφθης Ονούφριε και νυν μετά αγγέλων ηρίθμησαι κραυγάζων, Αλληλούια».
Αναφερόμενος εις τον ευσεβή άνθρωπον, δηλονότι τον δίκαιον και όσιον του Θεού, ο Πατήρ της Εκκλησίας Κλήμης Αλεξανδρεύς λέγει: «άπας δε ο βίος αυτού [=του δικαίου και οσίου] πανήγυρις αγία. Αυτίκα [=παραδείγματος χάριν] θυσίαι μεν αυτώ, ευχαί τε και αίνοι και αι προ της εστιάσεως εντεύξεις [=μελέται] των Γραφών· ψαλμοί δε και ύμνοι παρά την εστίασιν [=κατά το δείπνον], προ τε της κοίτης· αλλά και νύκτωρ ευχαί πάλιν. Διά τούτων εαυτόν ενοποιοί τω «θείω χορώ» εκ της συνεχούς μνήμης, εις αείμνηστον [=εις διαρκή μνείαν] θεωρίαν εντεταγμένος [=προσκολλημένος].
Διά της εν τη ερήμω ασκήσεως αυτού, δηλονότι της συνεχούς μνήμης του θείου ονόματος και της αδιαλείπτου προσευχής και λατρείας, κατά το ειρημένον «λατρεύειν αυτώ τω Θεώ εν οσιότητι και δικαιοσύνη ενώπιον αυτού, πάσας τας ημέρας της ζωής ημών», (Λουκ. 1,74-75), ο Πατήρ ημών Ονούφριος κατήντησεν εις αείμνηστον, δηλαδή εις διαρκή θεωρίαν της δόξης του Θεού, ως οι Άγιοι Απόστολοι εν τω όρει Θαβώρ κατά την ημέραν της Μεταμορφώσεως του Κυρίου.
Με άλλα λόγια, ο μακάριος Ονούφριος ενοποίησε τον εαυτόν του «τω θείω χορώ», γενόμενος ούτω συνόμιλος των Αγγέλων και συμμέτοχος των Οσίων και Δικαίων, αλλά και κοινωνός και συγκληρονόμος της θείας δόξης.
Ημείς, αγαπητοί μου αδελφοί, οι εορτίως τιμώντες την ιεράν μνήμην του Οσίου Πατρός ημών Ονουφρίου, καλούμεθα ίνα εντρυφήσωμεν εν ταίς αρεταίς αυτού, διότι εν αυτώ τω μακαρίω Ονουφρίω και πάσι τοις αγίοις και οσίοις εφανερώθη το φως το αληθινόν, δηλαδή η σώζουσα Αλήθεια του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Παρακαλέσωμεν τον Όσιον Πατέρα ημών Ονούφριον, τον έχοντα παρρησίαν προς Κύριον, ίνα συν ταίς ικεσίαις της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας πρεσβεύωσιν υπέρ σωτηρίας των ψυχών ημών. Αμήν, Έτη πολλά!».
Τη θεία Λειτουργία ακολούθησε λιτανεία προς τον τάφο του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ιουβεναλίου, του ιδρυτή της Μονής Αρχιμανδρίτου Μητροφάνους, ανεγνώσθη Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των κτιτόρων της Μονής και της μοναχής της Μονής Σεραφείμας και ευχή ευλογίας της απαρχής των καρπών των σύκων και σταφυλών.
Στο τέλος, οσιοτάτη μοναχή Παϊσία που ανακαινίζει τη Μονή, παρέθεσε δεξίωση στον Πατριάρχη στο ηγουμενείο.
